Sevdiğimiz Şiirler

YORGUN DEĞİLİM

Yorgun değilim,
Seni beklemekten, seni düşlemekten, geçen günlerden,
Yeniden başlasam da bir başka yenilgiye.
Yorgun değilim,
Ne aşktan, ne dostluktan, ne de ölümden,
Geceye gözlerimi açarak bakıyorum.
Yorgun değilim,
Ne acıdan, ne umuttan, ne de korkudan,
Sonbaharla birlikte kazıya başlıyorum.
Yorgun değilim,
Ne geçmişten, ne şimdiden, ne de gelecekten,
Bir yanlızlığım vardı, gittikçe aşıyorum.

Özdemir İnce

Ne kadar uzarsa uzasın yollar,
Gurbetle sılanın arası saydım...
Bütün engelleri sildim gözümde.
Dağı,terazinin darası saydım.....

İnsanoğlu ne tam mutlu ne tam şen..
Hiç olmasın benden yana endişen.
Her akşam bağrıma yeniden düşen
Ateşi,gecenin çırası saydım...

Ahmet Günbay Yıldız

Beni benlikten al, kurtar ilahi
Ki  gide benden benlik günahı
Kaçan bundan göçem,  olam muhacir
Cemalin kabesinde kıl mücavir.

Bir gün oturup çay içelim seninle,
Çaylar benden olur, manzara senden...
                                                     -Orhan Kemal-

Ağırlık ve tatlılık kızkardeştir, aynıdır belirtileri
 Ciğerotları ve yabanarıları ağır gülleri emerler;
İnsan ölür, soğur ısınmış kum,
 Kara bir sedyede taşırlar bir gün önceki güneşi.

 Ah, ağır petekler ve o tatlı ağlar,
 Ağır bir taşı kaldırmak daha kolaydır tekrarlamaktan senin tatlı adını! Tek bir kaygım var benim, altın bir kaygım
 Zamanın ağırlığını kaldırmak kaygısı…

Kara bir su gibi çekerim içime bulanık havayı,
Zaman pullukla sürülür ve gül çürüyüp toprağa döner;
 Örülür iki sıralı bir çelenkte ağırlıkları ve tatlılıkları
Karışırken yavaş bir burgaçta ağır ve tatlı güller…

*Osip MANDELSTAM
Türkçe çeviri:Ataol Behramoğlu.

Bazıları şiir sevmez,
çünkü onların yaraları yoktur.
Yaraladıkları vardır... (A.İlhan)

YALNIZLIK MACERASI 

Öyle yalnız kaldım ki hayatımda 
Kimi gün öldüm kimi gün ilah oldum 
Çok zaman annemin dizlerine hasret 
Koydum başımı kendi dizlerime 
Doya doya ağladım 

Paylaşırsa dost paylaşırmış 
İnsanın derdini sevincini 
Dost ümidiyle ortalığa düşmeye gör 
Hangi kapıyı çalsan kimseler yok 
Hangi omuza dokunsam yabancı çıkar 

O gün bugün sırtımı kendim sıvazlıyorum 
Sabahları sokağa çıkmadan evvel 
Cesaret şairim cesaret 
Kendi saçlarımı okşuyorum geceleri 
Sevgilimin saçları niyetine. 

Cahit Sıtkı Tarancı

 FEZA PİLOTU

Yirminci yüzyılın ablak yüzlü pilotu
Buldun mu Ay yüzünde ölüme çare otu ?

Bir odun parçasına at diye binen çocuk
Başında çelik kulaf, sırtında plastik gocuk.

Uzakları yenmiş Fatih edasındasın!
Dipsizliğin dibini bulmak sevdasındasın...

Allah'a dil çıkarır gibi küstah bir yarış...
Farkında değilsin ki, Ay Dünya'ya bir karış.

Fezada milyarlarca ışık, yol, mesafe;
Seninki, saniyelik zafer, ilmi hurafe.

Kavanozda, kendini deryada sanan balık;
Ne acı vahşet, mağrur ilimdeki kalabalık;

Fezada 'Allah diye bir şey yok' iddiası
Gel gör, kaç füzeye denk, bir mü'minin duası;

Rafa kaldırmak için ruhlarını dürdüler;
Güneş diye kalpteki güneşi söndürdüler.

Bilmediler; kalptedir, kalptedir asıl feza;
Kalptedir, ölümsüzlük kefili kutsi imza.

Sayıdan sonsuzluğa sınıf geçirtecek not;
Bizdedir ve bizdedir Arş'a giden astronot,

Ve mekandan arınmış ve zamandan ilerde,
Fezayı teslim alma sırrı bizimkilerde.

Bizimkiler ışığa gem vururda binerler;
Yerden göğe çıkmazlar, gökten yere inerler..

                      NECİP FAZIL KISAKÜREK

Korku

Bir kalbim var ki benim, sevdiğinden burkulur:
Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur.

Necip Fazil Kısakürek

Sevdiğim insanlara
Kızabilirdim,
Eğer sevmek bana
Mahzun durmayı
Öğretmeseydi.

Veli Kanık

Annem çok sevmelerin kadınıydı..
Daldaki kirazları,
Yazmasındaki oyaları,
Fistanındaki çiçekleri,
Asmadaki üzümleri,
Evin kedisini,
Sokağın delisini..
Babamın gömleğini..
Beni, bizi, mahalleyi..
Bildiğim herşeyi severdi..
Bana da sevmeyi öğretti..
Öyle az buz değil "çok sev" derdi..
Annem gibiyim artık..
Az sevme bilmiyorum ben..
Çok sevdiğimdendir
bu kadar incinmem..
Ah annecim..
Senin sütün ak, yüreğin pak..
Ama inan şimdilerde;
senin bildiğin gibi değil hayat..!

T.Tuğba Baş

Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çekiyorum mutsuzluğun yasını
Ayaklara mahkum bir baş gibiyim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim

Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü
Mazide benim de yüzüm gülmüştü
Uyandım,mutsuzluk geri dönünce
Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü

Gelsene,nerdesin,ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma
Zaman kan süzüyor kulaklarıma
Hıçkırığa mahkum biçare gönlüm
Haydi takılıver ayaklarıma
Gelsene,nerdesin,ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma

Bulsam Kafdağı'nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem
Ben ki yaranamam,şakaya gelmem
Kuruttum bengisu peteklerini
Karanlık dolu bir dünyada gülmem
Bulsam Kafdağı'nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem

Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız
Biraz sevdasınız,biraz nazsınız
Kimse benim gibi ağlayamadı
Belki gülersiniz,inanmazsınız
Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız

 NURULLAH GENÇ

Kırık bir pusulam var ummanın ortasında,
Dalgalar acımasız devam edemiyorum
Hayaller vurmuş beni, hakikat limanında,
Ağlanacak hâlime artık gülemiyorum...
Ahmet Günbay Yıldız

Dil hanesi pür nur olur,
Envar-ı Zikrullah ile.
İklim-i dil ma’mur olur,
Mi’mar-i Zikrullah ile.

Her müşkil iş asan olur,
Derd-i dile derman olur.
Canın içinde can olur,
Esrar-ı Zikrullah ile.

Gamgin gönüller şad olur.
Dem-besteler azad olur.
Gemgeşteler irşad olur.
Asar-ı Zikrullah ile.

Zikreyle ey dil her nefes.
ALLAH bes, baki heves..
Bes gayriden ümidi kes!
Tekrarı  Zikrullah ile.

Gör ehli halin fırkasın.
Çak etti ceyb-u hırkasın.
Devretti zikrin halkasın:
Pergar-ı Zikrullah ile.

Terk et cihan arayişin.
Nefsin gider alayişin.
Bul can-ı dil asayişin.
Efkar-ı Zikrullah ile.

Bahti seni ikrar eder.
Tevhidini tekrar eder.
İhlasını iş’ar eder.
Eş’arı Zikrullah ile.

14. Osmanlı Padişahı Sultan I. Ahmed

ALLAH MUHAFAZA

Zorba, kız kaçırır.
Kamarot, kurşun kaçırır.
Karaborsacı, döviz kaçırır.
Zengin hanım, kürk kaçırır.
Ağa, koyun kaçırır.
Orman eşkıyası, kütük kaçırır.
Ve sonunda kaçırmak için bizlere,
Elbette akıl kalır.

1960'larda, Bakırköy Ruh ve Sinir hastalıkları hastanesinde yatan Y.K. isimli bir akıl hastasına! ait şiir.