Sevdiğimiz Şiirler

AKIL GÖZÜ
seni bulmakdan önce aramak isterim
seni sevmekten önce anlamak isterim
seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
sana hep hep yeniden başlamak isterim
                     Özdemir ASAF

Açınca baharın dişi gülleri
Bir başka rüzgar eser bahçelerde
Dinle çılgınca öten bülbülleri
Sorma niçin düştüğünü bu derde

De ki: -Aşktır şadeden gönülleri
Perişan, berbat eden gönülleri
Aşk söyletir en yanık türküleri
Ay buluta girdiği gecelerde

sehrime gel sevgilim..
yarin cik gel..
birak herseyi, bir bekleyenim var de ,gel
gel ki bu sehir adimlarinla anlamlansin.
gel ki bu sehir nefretim olmaktan ciksin.
gel ki nefes alayim..
gel...

Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür...
Çocukçadır ve ondan dolayı Saftır.
Yalansızdır.
Küsmek ; Seni Seviyorumdur
Vazgeçememektir.
Beni anlatır Küsmek
Kızdım ama hala buradayımdır , gitmiyorumdur , gidemiyorumdur
Küsmek ; nazlanmaktır , yakın bulmaktır , benim için değerlisindir
Küsmek ; sevdiğini Söyle demektir
  Hadi Anla demektir
Küsmek ; umuttur , acabaları bitirmektir , emin olmaktır

Yani, diyeceğim o ki :
Ben Sana Küstüm!

İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.

Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.

Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Her akşamda bin özlem:
Savrulan…
Her adreste bir kimlik:
Unutulan…

Şimdi
ah
desem,
geceyi ertelesem,
ertelenemez hayat.

Bu acı da yaşanır, ertelenemez.
Kalabalıklar, merhaba kalabalıklar,
kalabalık yalnızlıklar…

Dediler şavkını düşürdün suya,
belân karışır toprağa;
sese,
ışığa
ve şarkıya.

/Deşmez mi acıyı o ses?/

Aykırı bir uzaklığım,
konuşmayı unuttum…
Bozbulanık gecelerde
sevişmeyi unuttum…

/Yeter ki yasaktaki tadı kuşanıp
yenibaştan…
O yasak özlemleri giyin gel,
yenibaştan!/

Şimdi göçebe aşklar,
takvimsiz ayrılıklar.

Artık adın bir ayrıntıdır;
mevsimler eskidi, eskidi yollar…
Beklemeyi unuttum…

Yılmaz Odabaşı

Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım onuncu aylara
Ben bir eylül,
Sen haziran...

Ümit Yaşar Oğuzcan

Üç Harf yanyana kaç şekilde gelir bilirmisin ?
Aşk dersin..
Sen dersin ..
Ben dersin ..
Sen Ben biter Biz dersin, gün gelir Git dersin..
Peki Dur kelimesinden haberdar değil misin ?
Dur demeyi bilmezmisin ..
Git demek kolay,
Dur diyebilecek kadar yürekli misin.. ?

Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...

Aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Uzun bir hastalık gibi
Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi
Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı
Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi
Bitti.

Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da

Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi
Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır
İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım
Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım

Aşk da bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle..

AHMET TELLİ

Sarıl be!
 Öyle bir sarıl ki
beklediğim her güne,
kırıldığım her an`a değsin.
Öyle bir sarıl ki
tüm kırıklarımı toparlasın.
Hatta öyle bir sarıl ki,
seviyorum diyenler,
sevgisinden utansın.

Özleyiş
Özledim... Yanıklık canıma değdi...
Özledim, yıllarca daha özlerim.
Hasret türkü olsa, ben onu çalsam,
Kırılıp giderdi nice sazlarım...

Yatın ümitlerim, uykuya yatın!
Bitin hasretlerim, tükenip bitin!
Ayrılık ateşi çetinmiş, çetin;
Onunla dikleşir bütün düzlerim.

Yanımda sanrım, bakarım düştür;
Güldüm zannederken gözlerim yaştır.
Umduğum ne varsa hepside boştur;
Yinede bekliyor onu gözlerim.

Sazlar var: Durmadan gurbeti çalar;
Hayal var: Gözümü, gönlümü çeler.
İçimde bir bülbül şakıyıp çiler:
Özledim, yıllarca daha özlerim...

SIRÇA HEYECAN
Parmaklarından geçen rüzgarın yalnızlığı.

Avuçlarında kıvranan utangaç bir soluk,
Koşuyorsun ardında annenin sözü
Yok  oluşun gölgesinde  güneş,
İbadete durmuş sokak lambası gibi ışıl ışıl,
Süpüremediğin karanlığınla.

Kuş kanatları doluşmuş,
Yapraklar hışırtılı dallar arasında,
Papatyaların siyaha açan dargınlığı,
İncitmekten korkarak dinliyorsun denizi.
Islak sırtını örtüyor kokular
Karışarak ürkekliğin toprağa,
Dalgınlığın  ikindinin yaralı dili,
Gözleri ayaklarında yürüyen dualarla
Avuçlarında yuvarlanıyor bilyeden heyecan.

Salyası dudağında kurumamış,
Caddelerden geçiyorsun.
Kolların şarkılarla dolu,
Tomurcuğa durmuş dal gibi terli avuçların,
Serçeler yemleniyor parmaklarından,
Yağmurdan kaçan karıncalar dizlerinde.
Uçurtmalar alçalarak,
Rüyalarını fısıldıyor kulağına yeniden.

Paslı bir oyuncağın etine geçmiş sesinden,
Sokakların loş gülüşünü topluyorsun.
Ve ırmaklara yazgılı kayıklara dönüşüyor ellerin.

İçinden geçen masalların suskunluğu.

Seni düşünürken

Bir çakıl taşı ısınır içimde

Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar

Bir gelincik açılır ansızın

Bir gelincik sinsi sinsi kanar

Seni düşünürken

Bir erik ağacı tepeden tırnağa donanır

Deliler gibi dönmeğe başlar

Döndükçe yumak yumak çözülür

Çözüldükçe ufalır küçülür

Çekirdeği henüz süt bağlamış

Masmavi bir erik kesilir ağzımda

Dokundukça yanar dudaklarım

Seni düşünürken

Bir çakıl taşı ısınır içimde.

ANLATAMIYORUM

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.