Sevdiğimiz Şiirler

Akşam üstü hüzün çöker ankaranın çehresine
Işıkları çabuk düşer evlerinin perdesine
Benim derdim bana yeter küstürmeyin öylesine
Behey hatıralar, behey sevdalar...

 
İlk, orta ve liseyi küçük bir şehirde, yüksek okulu
Ankarada okumalı insan
Einstein`i, georges politzer`i ankarada öğrenmeli
Öğrenci yurdunun kapıları kapanırken anlamalı
Nazım hikmet`i!..

Dost dost diye nicesine sarılırken insanlar
Sakarya`nın esmer yüzünü görmeliydi aşık veysel
Daha ağır çalınmalı misket, halaylar susmalı
Konsoloslukların güvenliği sağlanmalı
Eskortlara yol açmalı meclis kavşağında
Perişan olmalı kredi yurtların harç kuyruğunda..

Akşamda haraca bağlamalı beytepe öğrenci yurdunu
Sonra utanmalı, arkadaş olmalı zengin çocuklarıyla
Cuma geceleri öğrenci sokağında bir meyhaneye gitmeli
Otobüs bileti garantiye alınıp, kalan paranın bir bölü dördüyle
Bira içmeli, sonrada iki adım ötede
Bir çorbacıya dalmalı, az çorba söyleyip iki ekmek yemeli..

İşciler, memurlar, öğrenciler ankarada yürümeli
Alış veriş yapmalı daha sonra, sinamaya gitmeli ve
Ankarada aşık olmamalı insan, okul bitince de
Çekip gitmeli, bir daha da dönmemeli!!!

Benim derdim bana yeter küstürmeyin böylesine 
Behey hatıralar, behey sevdalar…

                                                   Servet KOCAKAYA

Babanız Yaşıyorsa Hala Çocuksunuzdur..


İnsan babası ölünce büyüyor çünkü.
Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.
Uzakta olsa da, bize dokunamasa da..
Çınarın gölgesi yok artık üzerinizde..
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan,
güneşten koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,
sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor
ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz,
azarını duyacağınız, takdirini alacağınız,
akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,
korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz,
her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...
Hep sessiz ağlayan, suskun seven,
en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,
sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur....


babamı çok özledim:((((

Babam şükür hala yaşıyor ve ben hala onun küçük kızıyım...Şiir harika  okudum ve sadece ağladım.Teşekkürler öğretmenim.......

öğrtmn 35 öğretmenim  teşekkür için  24 saat engeli...

Babam şükür hala yaşıyor ve ben hala onun küçük kızıyım...Şiir harika  okudum ve sadece ağladım.Teşekkürler öğretmenim.......

ben babamı çok küçük yaşta kaybettim ve hala içim acıyor alışamadım öğretmenim:(((..babalarınızın kıymetini bilin..ve sevginizi hissettirin..selam ve dua ile kalın...

Gitme aklım sende kalır,
Uyuyamam geceleri.
Hiç ayrılmadık seninle,
Hiç ayrılmadık seninle,
Değil bir sene, bir gün bile GİTME...

Benim babam da 18 yaşımdayken GİTTİ, ruhu şad olsun. Babası olanlar sıkıca sarılsın ilk fırsat bulduklarında...

DİLENCİ

En yakın deniz kenarına atıyorum kendimi.
Her dalga halime üzgün, her dudakta bana tebessüm.
Ne vardı diyorum, ah, ne vardı,
Şu kaldırımda resmin olsaydı.
Eğilip öperken ben
Görenler,
Varsın dileniyorum sansaydı...


Ceyhun YILMAZ

ben babamı çok küçük yaşta kaybettim ve hala içim acıyor alışamadım öğretmenim:(((..babalarınızın kıymetini bilin..ve sevginizi hissettirin..selam ve dua ile kalın...

Allah sabır versin öğretmenim ..Haklısınız.En büyük eksiğimiz bu Sevgimizi hissettirmemek.Teşekkürler...

nasılsın bitanem.

iyi misin?

beni özlüyormusun o kentte?

ben seni çok özlüyorum.

her gün aynı saatte kalkıyorum,

çiçeklere su veriyorum

aynada yüzünü arıyorum

gökyüzünü seyrediyorum

kuşlarla sohbet ediyorum

seni çekiştiriyoruz laf aramızda

ağlamaklı filmlere sardım bu aralar

hep sen hep ben başrol oluyoruz

yıldızlara el sallıyorum üzülmeden

çünkü yarın yine gelecekler

şehrin ışıklarını söndürüyorum bazen

bilirsin geç yatmak alışkanlığım

nasılsın bitanem.

iyi misin?

beni düşünüyormusun o kentte?

sen her an aklımdasın

odalar arası yolculuk yapıyorum

boş duvarlara arkadaş oluyorum

arada şarkı söylüyorum

yağmurlara seni soruyorum

ağaçlara dokunuyorum

hasretlere,özlemlere sövüyorum

kitap dinliyorum,müzik okuyorum

yemek içiyor,su yiyorum

şehrin ışıklarını söndürüyorum bazen

bilirsin geç yatmak alışkanlığım.

nasılsın bitanem.

iyi misin?

not:(kendi şiirimdir.)

AÇIK DİLEKÇE 

Görmediğim bir bambaşka durum var
Sizin şehrin kızlarında savcı bey
Yaklaşanı ta yürekten vururlar
Kan kokuyor gözlerinde savcı bey

Gayeleri gönül kırmak dal gibi
Bakışları çifte favül bal gibi
Ülkeler fethetmiş bir kral gibi
Gurur dolu pozlarında savcı bey

Kaş yaparken, göz çıkarır elleri;
Çok silahtan tesirlidir dilleri
Hayret ettim, bir tuhaf ki halleri
Poyraz eser yüzlerinde savcı bey

Derviş olup çıktım tığsız, tebersiz
İlk görüşte avladılar habersiz
Pişirdiler beni tuzsuz, bibersiz
Kebap oldum közlerinde savcı bey

Bölüştüler gönlüm ile aklımı
Davacıyım, ara benim hakkımı...
Bir yol göster, haklı mıyım, haksız mı?
Yorulmayım izlerinde savcı bey. Yazar :

ABDURRAHİM KARAKOÇ

Ayaklanma Çağrısı
Sihriydi tutkuların. Şiir bitti! Solunarak süzülen tılsımı kalmadı gönlün..

Şiir bitti! Kurudu esin çağlayanı umudun Dindi suların tendeki çılgın uğultusu
Öpüşlerden düşlerin filizleri yolundu
Kimse ağlamıyor özlerken..

Şiir bitti! Uçukladı dudakları sevginin Bakışlar yapayalnız, yalnızlık çırılçıplak
Gülüşler kuşsuz, kıvılcımsız
Can bitkin, dil tutsak..

Şiir bitti! Bulandı yüreğin özgür sesi Teslimiyet başıboş
Yiğitlik evcil
Onur sessizce köreldi gözevlerinde
Dişlerin arasında bilendi küfür: paslı, keskin
Oyuncu arsız, seyirci bezgin
Ne dövüş soylu ne seviş
Çığlığı duyulmuyor sevincin..

Şiir bitti! Söndü içtenliğin güven ateşi Sevgilin zehrin kılabilir gizemli anıları
Dostun katilin olabilir
Nefret hırçın, şefkat uyuşuk, merak sinsi
Acının sırdaşı ayrılıklar uluorta kudurgan..

Şiir bitti! Tozlandı hançeresi sezginin Susan da ikiyüzlü konuşan da
İhanetin sinmediği giz unutuldu
Yalan doruklarda çığırtkan

Şiir bitti! Bozuldu ışıktan büyüsü duyguların Korkunun da ucuzları türedi coşkunun da
Erdem sığlaşıp özüne yabancılaştı
Dal kuru, dalga uysal
Herkes her şeyin sahtesine alışkın...

Şiir bitti! Soldu içli sesin beslediği tomurcuk Alaycı çalgıcılar dökülüyor şarkılardan
Hüzün sürgün, aşk yılışık..

Şiir bitti! Dindi rüzgârı tükenmez gücün Ağıtlar yetim, türküler öksüz
Zalim yaradana pervasız, mazlum ölümüne çaresiz..

Şiir bitti! Soğudu tezcanlı yüreğin yanardağı Ne dövüşün külhanı kaldı ne sevişmenin
Suskunluk kanıksandı, kabalık azgın
Ne Dadal'a sadık halk ne Karacaoğlan'a
Sokakta sabrın tiryakisi ruhsuz bir kalabalık..

Tek umut ki - yaşam bitti demeye varmıyor dilim -
O da çocukların sesleri..
İsyan edin isyan edin isyan edin!


Nihat Behram

Dün kopan bir yapraktı, düşen bir kuru daldı
Bugünden güzel değil bulacağın yarında
Aç ellerini bir bak yanan avuçlarında
Dün gitmiş, yarın yok, bize bir gün kaldı...
Ümit Yaşar OĞUZCAN

Bir Kez Gönül Yıktın İse

Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil

Bir gönülü yaptın ise
Er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise
Binde bir ise az değil

Yol odur ki doğru vara
Göz odur ki Hak'kı göre
Er odur alçakta dura
Yüceden bakan göz değil

Erden sana nazar ola
İçin dışın pür nur ola
Beli kurtulmuştan ola
Şol kişi kim gammaz değil

Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka matahların satar
Yükü gevherdir tuz değil
  YUNUS EMRE

 

DÜŞ-ÜN TELAŞI..

Bir bilsen bu akşam çokşey düşündüm
Ne kadar uzakmış anladım, yerin
Bütün gerçekleri avcumda gördüm
İçimde telaşı küçük serçenin..

Dedim ki! Kapnsın artık bu sayfa
Farkında olmadan yaşa geceyi
Kaldır ne varsa geçmişten rafa
Bitir yüreğinden bu işkenceyi..

Ruhumda sallanan küçük meleğin
Rüzğarına kapıl git bir meçhule
Bırak yakasını gayri feleğin
Savrul yaprak gibi yağmura sele..

Çözdükçe dolaştım, doldum boşaldım
Üşüdüm sitem-in kış ayazında
Çıkmaz sokak gibi ortada kaldım
Ne kadar haklıysam o birazında..

Ne ben ulaşırım nede düşüncem
İçimdeki düş-ü hergün boyarım
Beyhude yorulur hayalle gecem
Ne sen dünyadasın, nede ben varım..

Bir garip hayldir o çok boyutlu
Ansızın içime düşen gözyaşı
Hiç güneş görmemiş, yağmur bulutlu
Var gibi yaşanan düşün telaşı..

Ali SÖNMEZ

        Meselâ
Senin ismin ile söze girince
İnceden bir rüzgâr esti meselâ.
"Adam gibi sevmek" diyorduk hani;
Yalnızca bizlere hastı meselâ.

Boynunu bükerken o lila sümbül
Ne bağban anladı; ne lâle, ne gül.
"İmdat!" diye feryâd ederken bülbül
Seni görüverdi, sustu meselâ.

Seni düşünürüm, titrerim canım;
Sensin hem bu yanım, hem diğer yanım.
Bilmem ki nedendir bu heyecânım?
Yüzümü bir ateş bastı meselâ.

Mâzîyi, âtîyi, her şeyi silip
Keder cânevime oturdu gelip.
Bir (Hû!) nefesiyle neyden yükselip;
Perişân eyleyen sesti meselâ.

Bir ana gibiydi şefkatli yârdı,
Üstüme titrerdi; sevip, sayardı.
Kaşını çatmaktan hicâb duyardı;
Durup dururken de küstü meselâ.

Acı, tatlı nice günler devirip
Bunu da yaşadık zamana erip.
Başını bir yana, şöyle çevirip
O gül cemâlini astı meselâ.

Yaprağa, dikene, güle gülerdi
Kendini unutup ele gülerdi.
Ağlanacak hâle bile gülerdi;
Aslında; bence o yastı meselâ.

Bir anda altına düştük eleğin,
Sustum, söylemedim bu güne değin.
Gün göstermeyen şu kahpe feleğin,
Biraz da bizeymiş kastı meselâ.

Yaşandı ve bitti elemli dünler,
Neler getirecek kimbilir günler?
Sanki yaşanan o bütün hüzünler,
Hayallerimdeki sisti meselâ.

Esat ANIK

ÇOCUKLARIMA
Diyelim ıslık çalacaksın ıslık
Sen ıslık çalınca
Ne ıslık çalıyor diye şaşacak herkes
Kimse çalamamalı senin gibi güzel

Örneğin kıyıya çarpan dalgaları sayacaksın
Senden önce kimse saymamış olmalı
Senin saydığın gibi doğru ve güzel
Hem dalgaları hem saymasını severek

De ki sinek avlıyorsun sinek
En usta sinek avcısı olmalısın
Dünya sinek avcıları örgütünde yerin başta
Örgüt yoksa seninle başlamalı

Say ki hiçbir işin yok da düşünüyorsun
Düşün düşünebildiğince üç boyutlu
Amma da düşünüyor diye şaşsın dünya
Sanki senden önce düşünen hiç olmamış

Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Düşlerini som somut görüp şaşsınlar
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler

Dünyada yapılmamış işler çoktur çocuğum
Derlerse ki bu işler bişeye yaramaz
De ki bütün işe yarayanlar
İşe yaramaz sanılanlardan çıkar...
Aziz Nesin