Sevdiğimiz Şiirler

Dokunma...
Bırak Aksın Gözyaşlarım...
Sen Onları Göz Yaşı Olarak Gör..
Ama Bil Ki Onlar Gözyaşı Değil...
Parçalanan Kalbimden Süzülen Kanlar...
... Karışma Hayellerime...
Kirletme...
Bırak Saf Kalsın Yine...
Sevdam Gibi...
Aşkım Gibi Ve Dönme Artık...
Çünkü Ben O Eski Ben Değilim...
Kırarım...
İncitirim İstemesem De Bırakmış Olduğun Acıların Hışmıyla...
Bakmaya Doyamadığım Gözlerin...
Kanar Benimkiler Gibi...
Çektiğimi Çekme İstemem...
Neden Mi CANN!!! Sen ne Yaparsan Yap...
Ben Yine De Sana Kıyamam.

Tasalanma yiğidim, zaman bizden yanadır
Külümüzden yükselen duman bizden yanadır
Son durak, son ilahî ferman bizden yanadır
Dünya düşman olsa da, iman bizden yanadır

Kapıları açacak çoşkun bin niyaz kaldı
Ufka bir bak yiğidim, inkılâba az kaldı..

Uyan Artık Yiğidim / Nurullah Genç..

NE İNSANLAR GÖRDÜM
 
Âah ah... Ne insanlar tanıdım hey!
Hep hikaye roman çıktı.
Kimi dedim ağır bir şey,
Tarttım baktı gram çıktı.
 
Kimi beni veli yaptı,
Kimi beni deli yaptı.
Kimi yiğit rolü yaptı,
Emdiği süt haram çıktı.
 
Kimi ateş duman tütmez,
Gövde sağlam, güç müç yetmez.
Gel gelelim iflak etmez.
Mayasında verem çıktı.
 
Kimi kirli, paslı idi,
Kimi süslü, püslü idi,
Kimi sahte atlı idi,
Kimi sahte kerem çıktı.
 
Hele hele en çok yandıklarım
Kabuğuna kandıklarım
Ak alınlı sandıklarım
Yüzü gözü krem çıktı.
 
Eksik oldu biraz tarif,
Kimi kaba, kimi zarif,
Hepsi böyle değil ARİF;
Kimi çôk muhterem çıktı.

Ozan Arif

Şiiri dinlemek için: [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

MİRAÇ

Kapatın gözlerinizi

Ve karanlığı seyredin.

İşte böyle bir gece.

Mekke’de bir gece

Yorgunluk havada

Gariplik suda

Simsiyah bir sessizlik

Uyku bile uykuda.

Kâbe’nin hatîm kısmında

Yanı üzre yatan biri var

Yıl hüzün yılı

Ebu Talib yok

Yıl hüzün yılı

Vefakâr eş

Haticetül kübrâ yok.

Kâbe’nin hatîm kısmında

Yanı üzre yatan biri var

Teselli arayan kalp

Hüzünle çarpan kalp

O’nun kalbi.

Ve ayak sesleri

Yıldızlar ışıldıyor.

Bu ayak sesleri göklerden

Yol veriyor yıldızlar.

Semâdan inenler var.

İzin verseydi Allah

Kâinat inerdi yere

Çünkü kâbe’nin hatîm kısmında yatan

Sultân-ı levlâk’tır.

Habîb-i zîşândır o

Nur-u hüda’dır.

Merhamet ufkunun nazlı güneşi

Kainatın biricik çiçeğidir o.

İzin verseydi allah

Âlemler inerdi yere

Oysa emir yalnız cebrail’e

Ve yalnız cebrail iner yere

Kalk ya rasulallah

Semada melekler seni bekler

Taif’te taşlanan yüzüne hasret

Alaya alınan sözüne hasret

Seni bekler melekler.

Yer yüzünde vefa yok mu?

Seni teselli edecek birini mi arıyor kalbin.

Sevdiklerin bir bir uçuyor mu elinden?

Davetini hafife mı aldılar?

Üzülme ve aç gözlerini

Öteler bekliyor seni

Bu gece kainat adını anacak,

Aç gözlerini ki alemler nazarına kanacak.

Burak, senin için uçacak.

Aç gözlerini ya habiballah

Bu gecenin adına isra diyecek allah.

Ey yedi kat sema aç kapılarını,

Ve haber ver hasretle bekleyen peygamberlere

Deki hazreti Adem’e;

Cennetin kapısına adı yazılan

İsminin hatrına af istediğin

Salih oğul geliyor.

Söyle İsa’ya:

Kuytu köşelerde

Havarilerinle Allah’a sığınırken,

Bir adım ötedeymiş gibi kokusunu aldığın

Ve insanlığa gelişini müjdelediğin

Ahmet geliyor.

Yusuf’a, İdris’e, Harun’a söyle

Musa’ya deki:

Vasıflarına hayran olup da

Ümmetinden olmak istediğin

Salih kardeş geliyor.

Müjde ver İbrahim Peygamber’e:

Dua dua yalvarıp

Gelmesini istediğin oğul geliyor

Aç kapılarını ey yedi kat sema

Bu gelen Muhammed Mustafa

Cebrail yol gösterir

Ve yürür sultanlar sultanı

Bu nasıl bir yürüyüştür.

Bu nasıl bir eda?

İnci inci ter mübarek alınlarında

Baştan ayağa edep var

Attığı her adımda.

Sultanım,

Cennetler gösterilirken o gece

Ümmetini hayal ettin mi cennette?

Cehennemin alevleri selamlarken seni,

Gözyaşlarını gördü mü Cebrail?

Ümmetim dedin mi?

Sen unutmazsın bizi bunda kuşku yok

Tahiyyat duası haber verdi bize

Sen bizi hiçbir yerde

Hiçbir zaman unutmadın

İnşallah biz de seni unutanlardan olmayız.

Allah seni unutturmasın bize.

Bir söz sultanının dediği gibi

Eğer günahlarımızdan dolayı girersek cehenneme

Ve Allah biran olsun açarsa ufkumuzu

Talaal bedru aleyna diyeceğiz.

Miraç gecesi

Yürüdü rasulullah

Cebrail önde

Bir gece yürüyüşüyle

Yürüdüler… Yükseldiler.

Yükseldikçe yükseldiler.

Cebrail durdu birden,

Ya rasulallah, benimle buraya kadar.

Efendimiz niçin diye sordu

Burası sidre-i münteha’dır

Bir adım daha atarsam, yanarım, kavrulurum.

Allah rasulu, sordular:

Nasıl gidilir sidre-i münteha’da?

Cibril-i emin cevap verdi:

Aşkla!

Aşkla gidilir ya rasulallah

Aşkla gidilir ya habiballah

Aşkla gidilir ya nebiyyallah

Yürü sultanım yol senindir!

Aşk vadisinde mühür senin.

Söz senindir hal senindir.

Muhabbetin adı sensin.

Varlıkların tadı sensin

Yürü ve selamını ilet

Gözü yaşlı ümmetinin

Sensiz bunca yetimin

İlet selamını

Ahir zamanın ahını

Yüceler yücesine ilet

Sultanım

Sen dönerken miraçtan

İlahi hediyelerle

Bizim için miraç olan

Beş vakit namazla,

Bakara suresinin son iki ayetiyle

Ve şirke düşmeyenin affedilebileceği müjdesiyle

Dönerken sen miraçtan

Biz ahir zamandan

Ebu Bekir edasıyla bakıyoruz sana

“O söylediyse doğrudur”

Rasulullah söylediyse doğrudur.

Ve bir ayetin sıcaklğı sarıyor

Kainatin kalbini:

Her türlü noksanlıktan münezzeh olan allah

Kulunu geceleyin mescid-i haram’dan alıp,

Kendisine bir takım ayetler gösterelim diye

Etrafını mübarek kıldığımız

Mescid-i aksa’ya götürdü.

Çünkü, işiten ve bilen odur.

Şimdi açın gözlerinizi

Ve mîrâc’a hazırlanın
 
Dursun Ali Erzincanlı

Zulmü Alkışlayamam

Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdadıma saldırdımı, hatta boğarım! ...
-Boğamazsın ki!
-Hiç olmazsa yanımdan kovarım.
Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir, aşığım istiklale;
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale!
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırmada geç git! , diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
İrticanın şu sizin lehçede ma'nası bu mu?
 
Mehmet Akif Ersoy..

Karşılıksız bir söz buldum;
Git.
Ne çok dinler
Ne kadar az söyler oldum
Karşılıksız bir söz gibi; gittin..

Hangi sesi çıkarsam anlaşılmıyor şimdi
Dayanılmaz bir hece oldum;
Uzun suskularla doldu günler;
Anladım; gittin..

Gidişin;
Çiçeklere su vermemek,
Çayı demlememek.
Daha çok susmak,
Daha az söylemek.
Kapıyı açmamak senin tıkına,
Bir günaydın eksik demek örneğin.

Gittin; okunmamış aşk,
Görülmemiş er mektubu gidişin.
Bir zâyi, bir sessizlik, bir azlık..
Her cepte söylenmemiş bir söz
Bir düşün..

Bitti temmuz, yine bitti
 Kırlangıçlar çekip gitti, yine gitti
 Kaldık yine kaygularla başbaşa yine kaldık

 Yarın yine yapraklar, yarın yine yağmurlar
 Ardından yine soğuk, ardından yine tipi
 Yine palto, yine gocuk, yine odun, yine kömür
 Yine sövgü karakışa, yine bahara selam

 Ederler yine tombul, gelirler yine cılız
 Kiralar yine azgın, kuyruklar yine dilsiz
 Yine mızmız sıkıntı, yine hep vıdıvıdı
 Yine hep televizyon, yine hep ortadoğu

 Uykular da beter yine, uykular da kara kuru
 Yine bezgin sabahlar, yine yılgın akşamlar
 Yine hep dalavera, yine hep o kuruntu
 Yine umut, yine düş, yine hep bekleroğlu

 Ama belki kış da güzel
 Ama belki kar da güzel
 Ama insan olana

 Hasan Hüseyin Korkmazgil

ADAM VARDIR

Adam vardir adam gibi adamdir
Adam vardir kurus bile etmez ha
Adam vardir kivrak dönek madamdir
Adam vardir inek bile gütmezha...

Adam vardir para ile övünür
Adam vardir fakir diye dövünür
Adam vardir yoluna da ölünür
Adam vardir aklinda hic gitmezha...

Adam vardir insan gibi hastir has
Adam vardir alda sen bagrina bas
Adam vardir zemzem suyundaki tas
Adam vardir ic'e ic'e bitmezha...

Adam vardir baris baris dillenir
Adam vardir katliamdan zillenir
Adam vardir deste deste güllenir
Adam vardir tükür tükür yetmezha...

Adam vardir dini imani para
Adam vardir para ile maskara
Adam vardir insan degil bir yara
Adam vardir umur bile etmezha...

Adam vardir essek gibi inattir
Adam vardir siir gibi sanattir
Adam vardir hassas sanatta hattir
Adam vardir kiyik dürtsen gitmezha...

Adam vardir cektin bin türlü cefa
Adam vardir sürdün kendiyle sefa
Adam Adam diye Garip Mustafa
Adam vardir senin aklin yetmez ha...

Gaziantepli Garip Mustafa Yalcinkaya.

Atilla İlhan - 3. Şahsın Şiiri Çok Güzel...

 PARÇA PARÇA...
  
 Dokunsalar ağlayacağım !
‘İyi’ demek adettendir ya !
‘İyiyim’ dedim…
Değilim.

Anlatılması zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, olduğundan ya çok basit ya da daha karmaşık bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.

Birgün konuşmayı unutmak, sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayı unutmak, olur olmaz konuşmak istiyorum.
‘Kime, neye konuşursan konuş’ diyorum…
Yeter ki susma!

Hiçbir söz yetmiyor, beni 'bana' anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acımadan içim…

Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça…

Bir anlık değil, boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.
Oysa ben iyiyim görünürde !

Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler eksik kaldı…
Şimdi iyi olan ne varsa, üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar sarıyor dört yanını.
Ve ben,
İyi olmanın eşiğinde, korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…

Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek, hayalden de öte .

Ben kendimi;
Görmüyorum ...Duymuyorum ...Ve bilmiyorum…

Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça…

Akasya kokulu sabahlar

Geri verin
Dalgaların kıyılara çarparak
Herhangi bir makamda
Bir şarkı söylediği
Akasya kokulu sabahlarımı

Geri verin
Arnavut kaldırımı yollarda
Bir kızın saçlarında
Gönlümün vals yaptığı
Akasya kokulu sabahlarımı

Geri verin
Zamanın geçmek bilmediği
Gençliğimin sırtıma
Bir yük gibi bindiği
Akasya kokulu sabahlarımdan
Hiç olmazsa birini

HER ŞEY SENİN OLSUN...

Saattin kaç olduğunun hiç önemi yok
Kimin umurundaki zaten akrebin yelkovana kavuşma isteği
Üşüyen bir kuş oluyor tüm sevdalar
Her hasret bir başka sevdaya hasret iken
Yapraklar sonbahara tutunmak isterken
Göçmen kuşlar bile anlamıyor
Uçup giden aşkları soğuk ülkelere
Gidilen yolmudur cazip olan
Yoksa kaçmak mıdır sinedeki ateşi yeniden yakan?

Öksüz bir ney taksimi eşliğinde yaşanıyor
Bütün hasret arası molalar
Ne uzun yolmuş diyor bitmez yolların yolcuları
Soğuk bir ray olsa da taşıyan sevdayı,
Üşümüyor tren vagonları

Gözlerin değil damlayan
Tuzlu su damlarlı süzüyor artık yüzümü
Sen tutmuyorsun ya ellerimi
Çakmakla ısıtmıyorum.
Öpmüyorsun ya hep eksik kalmış çocukluğumu
Ben hala onbir’e bu eylül giriyorum.
Bu kez varlığının ateşi değil
Yokluğunun yüz karası şiirleri yakıyor içimi

Oysa diyorum oysa ne kadar kolaydım senin için
Yeni doğmuş bir çocuktan daha kolay
Bir damla su istemem
Sen sula kavrulmuş yüreğimi
Acıkmışsam sen doyur bu sevgine aç yüreği
Doldur bütün hücrelerimi
Her satırım seni anlatsın
Kalemim kırılsın senin adını yine yazarken
Yine çizemediğim tek resim senin olsun
Ama, ama sen yoksun…

Ne ayrılık koysun son kozunu ortaya
Ne de, sen kaybol hiçbir rüyamda ortadan
Ortada varımız yoğumuz biz olsun

Sen iste her şey dediğim her şey senin olsun…
                   
                                     Mehmet KÜÇÜKÖNDER

AYRILIK HAVASI

Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı
Tiksindim bülbülden, gülden çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı

Yıllarca boş yere canımı sıktım
Nihayet yol buldum çığırdan çıktım
Beyden efendiden sayından bıktım
Ulanı severim ulanı gayrı

Sapıtmış bu diye beni yeriniz
Hakkımda bin türlü hüküm veriniz
Omuzumda yüktür dirileriniz
Öleni severim öleni gayrı

A.KARAKOÇ

Gitmeler Üzerine

1.

Kendi masalımızda oynuyoruz seninle
Ben seni inkar ediyorum başkalarına
Sen beni...
Oysa bir otobüs bileti kadar yakın
Parasızlık kadar zor
Ölümcül bir hastalık kadar uzaktık hayata
Hatta üçü aynı yerde olduğunda
Otobüs bileti, parasızlık, ölümcül hastalık
Bir de bu şehir
Senin içinde olmadığın bu şehir.
Sana yolladığım güvercinler
Sana gitmedikleri gibi bana da dönmediler
Güvercinleri bile yalancı bu şehrin
İnsanları gibi, benim senin gibi
Hem şiir gibi yalancı...




2.

Bu şehre gelecek misin
Benim için
Biliyorum geleceksin ama benim için değil
Ama belki benim için gideceksin bu şehirden
Diyordun ya mutlu olunmaz bu şehirde
o yüzden, sadece o yüzden gideceksin
Bu mutsuzluk yakışıyor ama bu şehre
Bu hüzün, bu kahır, bu parasızlık, bu zenginlik
O yüzden o gece o rüyayı görmüştüm
Parmak çocuk lale yaprağından bir kayığa binip
Gidiyordu, senin gideceğin gibi...
Gitme diye geveliyorum bunca lafı
Sen de biliyorsun ya
Ondan bu sessizliğin.


-
 

Halime Vatansever