Şeytanın Çocukları

ErginCan

Uzman Üye

597

2.873

597

2.873

13 Ara 2015 22:50:44

ŞEYTANIN ÇOCUKLARI

Aslan sofrasına üşüşmüş üç beş uyuz çakal
Hayallerinde seni benden almak var
Oysa bilmiyorlar yâr
Canan olmayınca bu yürekte hiç yaşar mı can
Seni benden edecek hayal, onlara olur zindan!
Köşe başları tutulmuş, pusular kurulmuş
Yollarıma çöreklenip durmuş
Bekliyor beni bir zehirli yılan
Senaryolar başka ama hep aynı ucuz figüran
Yüzleri maskeli fakat belli niyetleri
Ellerinde taşlar ama yok gözlerinde yaşlar
Belli ki hiç yanmamış canları
Demek ki sadece tükenmiş kursağındaki kanları
İşte bunlar var ya
Sinemi taşlayan
Ciğerimi dağlayan
Yakıp, yıkıp ağlatan
Düpedüz şeytanın çocukları!..

Dizilmişler ön saflara
Benziyorlar salyalı sırtlanlara
Beyinlerine aşılanmış nefret
Oyunları kan ve şiddet
Hayallerime tetik çekiyorlar
Düşlerimi tarumar ediyorlar

Yürekleri kaskatı ve soğuk
Yılan gözlü çehreleri donuk
Evet belki sıfatları çocuk
Ama bunlar var ya, şeytanın çocukları!..

Yollarım tutulmuş
Kurulmuş barikat
Ellerinde taş bekliyor yine beni
Kuduz salyalı üç beş it surat
Eskiden birdi şimdi bin olmuş şeytan
Taşlıyorlar bedenimi
Dağlıyorlar gözlerimi
Üstüm başım kan revan
Üstelik kekik kokulu teninden de kovuldum
Şimdi kendi evimde el oldum
Yaralandı vücudum
Mülteci hayallerimde sefil oldum
Güç ver bana Allahım yoruldum

Karabasanlarımda peşimi bırakmıyor kara gölgeler
Yine o aşina kirli eller
Kurşunluyor kundakları
Kundaklıyor sokakları
Şeytan çarmıhta ama
Karşımda sırıtıyor bana şeytanın çocukları!..

Ey alın yazım, yürek sızım
Tenine mayın döşüyorlar senin
Sana her dokunduğumda ayrı bir parçam kopuyor benim
Budanmış bir dut ağacı misali
Şarapnellerle parçalandı kanadım kolum
Ama yine de durmadım
Barut lekeli, kan kokulu yaralarımla koynunda emekledim
Şahadet dilimde hep ecelimi bekledim
Lakin yine de haini güldürmedim
Hâlâ ciğerimde nefesim
Bak işte ölmedim!

Ey benim albeyazım, hilali nazlım
Hoyrat ellerde kırıldı bak sazım
Kendime bir yanık türkü bile yakamadım
Şimdi sen ağla bana, tıpkı ak saçlı anam gibi
Sen dindir acılarımı
Yaralarıma sürülen merhem misali
Fakat yaralı yanlarım sakın üzmesin seni
Zalimin yanına kâr kalmaz bu mazlumun ahı
Gayya çukurları bekliyor onları
Yaktıkları ateşte yanacak şeytanın çocukları!..

Şimdi o eski çiçekli bahçeler hep tarumar
Sen de o güzel ellerinle ne olur tenime dokunma yâr
Orada sönmüş molotofların izi var
Ağır yaralı dudaklarımdaki tüm kelimeler
Konuşamam dilim lâl
Beyhude artık o kucak açıp beklemeler
Koşamam sana, iki ayağım birden topal
Bırak dağınık kalsın o ipek saçların
Artık ne fark eder
Mayına takıldı gözlerim
Seni istesem de göremem bebeğim
Ama üzülme, bak parmak uçlarım var
Fakat ne olur affet beni
Onlar da hâlâ biraz pansuman kokar
Lakin zalimin bu zulmü kalmaz elbet yanına
O soysuzlara kabir bile dar!

İhanetin adresi
Nefsinin kölesi
Sahibinin köpeği olanın siz cümlesi
Artık beyhude pişmanlık
Burada geçmiyor Firavun secdesi
Kanımı emdiniz
Ruhumu çiğnediniz
Hayallerimi gasp ettiniz
Yetinmediniz kalkıp bir de
Umutlarımı katlettiniz
Şimdi şu yanağınızdan dökülen timsah gözyaşları
Mahşerde yapışınca yakanıza zebani çığlıkları
Suratınıza tokat gibi çarpacak bu ses
Cehenneme hoş geldiniz şeytanın çocukları!

ERGİN CAN