Sınıf Öğretmeni Olmak

Dışarıdan bakınca en kolay meslekler arasında görülür sınıf öğretmenliği. Tatili bol, maaşı iyi, daha ne olsun? Ama gerçekte öyle mi bir bakalım:

Vicdanın olacak
Eğer vicdanın yoksa hiç boşuna bu mesleği seçme. Yasalar ve yönetmelikler senin her hareketini düzenleyecek, etrafını kale gibi kuşatacak ama sınıfının içine giremeyecek. Kapını kapattığında neler yaptığını yalnız vicdanın bilecek. Bu nedenle vicdanın yoksa uzak dur. Git ticarete falan atıl, bankacı ol, ne bileyim başka bir meslek seç işte.

Çocuklaşacaksın
Başka türlü çocukların dünyasına girip onlara bir şey öğretemezsin. Her gün onların seviyesine ine ine bir gün o seviyeden çıkamaz olacaksın.

Keşfedeceksin
Kimsenin farkında bile olmadığı çocukların içindeki cevheri ortaya çıkartarak onlardan büyük adamlar meydana getireceksin.

Küçümseneceksin
Başbakan tarafından, milli eğitim bakanı tarafından, milli eğitim müdürleri tarafından, veliler tarafından, hatta branş öğretmenleri tarafından bile küçümseneceksin. Altı üstü sınıf öğretmenisin işte deyip geçecekler. Senin yetiştirdiğin, her şeyi sıfırdan öğrettiğin çocukların derslerine giren branş öğretmenleri zaman zaman “aman ben çocuk falan avutamam, bu yüzden iyi ki sınıfçı olmamışım” diyerek burun kıvıracaklar. 24 Kasım’da sana methiye düzenler 25 Kasım’da seni insan yerine bile koymayacak. Tüm bunlara ALDIRMAYACAKSIN!

Eleştirileceksin
Yine aynı kişiler tarafından her fırsatta eleştiri yağmuruna tutulacaksın. Geceni gündüzüne katacaksın ama yaranamayacaksın. Sınıfına gelen herkes eksiğini arayacak. Bir çocuk diğerlerinden geri kalsa suçlu sadece sen olacaksın. Hatta meslektaşların bile en iyi öğretmenin kendileri olduğu yönünde söylemlere girecekler, sen sadece vicdanına güveneceksin. Herkes yata yata para kazandığını düşünecek, neler çektiğini yalnız sen bileceksin.

Yazacaksın
İşin en komik ve saçma tarafı aslında bu. Her yaptığını belgeleyeceksin. Bu nedenle hala birçok üniversitede öğretilmeyen dilekçe nasıl yazılır, tutanak nasıl tutulur, evrak nasıl dosyalanır gibi bilgileri seve seve öğreneceksin. “Devir teknoloji devri, öğretmenler de teknolojiyi takip etmeli” gibi sözleri çok duyacaksın ancak her işini kâğıt kalemle halledeceksin. Ağzınla kuş tutsan, bunu belgelendirmediğin sürece yapmamış sayılacaksın.

Ödül mü? O da ne?
Tüm bunları yaptın diye asla ödül bekleme. Ödülün üç şey olacak:
1- Her gece yatağına uzandığında huzur bulmuş bir vicdan
2- Her ayın on beşinde aldığın maaşın (ki zaten bu sadece evlenirken işine yarayacak.)
3-Yıllar sonra bir yerlerde bir öğrencin karşına büyümüş olarak çıkıp da kendini tanıtarak teşekkür ederse işte senin en büyük ödülün o olacak.

Bunlardan başka bir ödül alman neredeyse imkânsız. Ulusal ya da uluslararası bir başarı kazanırsan bir başarı belgesi veya üç-beş kuruş maaşla ödüllendirileceksin ki sen şimdiden bunları düşünme:)

Daha yazmak istediğim çok şey var aslında ama ortam müsait değil. Ben bir söyleyeyim sen bin anla. Ülkemizin şu anki haline göre sınıf öğretmenliği bu şekilde.

(İnternet ortamında rastladığım bir yazıyı sizlerle paylaşmak istedim.)

İlgili haber için [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

İncinebileceğini, kırılabileceğini, hatta bazen darmaduman olabileceğini hissettireceksin...

Çocukla çocuk olacaksın. En güzeli de yaşlansan da hep çocuk kalacaksın.

Fidanı toprakla buluşturmaktır sınıf Öğretmenliği. Kök tutmasi için çırpınmak, emek sarfetmek ve fedakarlığın sınırlarını zorlamaktir. Ve kök tutan fidanın ziller atıp yeşermesi için üst kademelere gönül rahatlığı ile göndermedir.

Yıllar geçse de gururla emek verdim,benim eserim diyebilmektir ...

İşini hep yanında taşımaktir.

  anası/ babası olana da olmayana da ana/baba olmaktır.. keşke şartlarımız daha iyi olsa.. fakat iyi ki de sınıf öğretmeniyim...

kapıyı kapatırsınız ve tüm sıkıntılarınız kapının ardında kalır.karşınızda sizi hiçbir beklenti içine girmeden sadece sen olduğun için seven onlarca yürek vardır. annem kadar seviyorum seni dediklerinde içiniz bir hoş olur.keşke annem sen olsaydın dediklerinde ne diyeceğinizi bilemez sadece öpersiniz.sınıf öğretmeni olmak sevmek ve sevilmektir sınırsızca.her gün iyi ki olmuşum der şükredersiniz:)

Size hitap ederken öğretmenim yerine "anne", hatta bayan olmanıza rağmen "baba" diye hitap ettiklerinde birbirinize bakıp gülümseyebilmektir öğretmenlik.

zihninizde bilginiz, yüreğinizde sevginiz, yüzünüzde tebessümünüz, dilinizde nezaketiniz ve Allah vergisi sabrınız varsa,
sınıf öğretmeni olmak çok güzeldir..

Sabahları girişte yolunu bekleyip güne tebessümle başlatan öğrencilerin bitmek tükenmek bilmeyen ilgi ve sevgileridir çıkarsızca..

Sınıf öğretmeni olmak, küçücük bir yüreğin yanınıza ürkek adımlarla gelip bir şey söyleyecek gibi yapması, eğilmenizle birlikte yanağınıza hızlıca bir öpücük kondurup koşa koşa gitmesinin ardında bıraktığı ve gün boyu devam eden tebessüm demektir.

Birinci sınıf ogrencisinin koridorda pacandan yakalayip sarilmasidir

Tüm bunları okurken hepsinin gerçek olmasından mıdır bilinmez gözlerinin dolmasıdır.

Anlatılmaz ,yaşanır.