Siz Öğretmenleri Bilir Misiniz? (sevilay Öğretmenimize İthafen)

Sevilay öğretmeni tanımam…

Ama tanıdığım Sevilay öğretmenler vardır yurdumun dört bir yanında. Kuru ekmeğe sevgiyi katık etmiş binlerce Sevilay öğretmen…

El alemin çocuğuyla uğraşmaktan kendi çocuğuna zaman ayıramayan öğretmenler vardır yurdumda. Kalbinin bir köşesini evinde bırakıp başkalarının çocuklarını büyük bir emekle, özveriyle ama en çok da sevgiyle eğiten öğretmenler.

Kendi yavrusunu evde bırakıp, başka yavrular daha iyi eğitim alsın diye çaba gösteren, yavrusunun hasretiyle yanıp tutuşurken başka yavruları severek teselli olmaya çalışan anne öğretmenler…

Sabah okula giderken arkasından çığlıklar atan bebeğinin yüreğinde açtığı derin yaraya, okuldaki çocuklarının sevgisini merhem yapmaya çalışan öğretmenleri diyorum.

Tüm öğretmenleri anlatıyorum size, ama en çok da anne öğretmenleri…

Öğrencilerinin bunaltıcı iltifatlarını tek tek dinleyen, tüm sıkıntılarına, dertlerine, yorgunluklarına rağmen her öğrencisine tek tek gülümsemeye çalışan, mutsuzluğunu öğrencileri mutlu olsun diye gizlemeye uğraşan öğretmenler…

Öz annelerinin, babalarının yapmadığı iltifatlarla öğrencilerini seven, koruyan, kollayan ama karşılığını çoğu zaman nankörlük olarak alan, yine de yılmayan öğretmenler…

…

Sevilay öğretmeni tanımam….

Geride bıraktığı iki yavrusunu da görmedim hiç. Ama tanıdığım öğretmenler var yurdumda.

Birilerinin bildiklerinin aksine öğretmenliği hiç de para için yapmayan öğretmenleri bilirim ben.

Bazılarının içlerinde büyüttükleri öfkeye bedel, yüreklerinde sevgi büyüten, hiç hak etmedikleri hakaretleri duymak zorunda bırakılan ama yine de yılmayan, küsmeyen, kaçmayan, korkmayan öğretmenleri diyorum size.

Sabahın köründe yavrusunu sıcacık yatağından kaldırıp bakıcı anneye bırakan, yüreğinin yangınını öğrencilerinin sevgi dolu bakışlarında söndürmeyi umut eden, eğiten, öğreten ama en çok da seven öğretmenleri…

Onları iyi bilirim ben.

………..

Peki siz bilir misiniz?

Bilir misiniz, öğrencisinin yırtık çorabından giren soğuk, öğretmenin de ayaklarını üşütür.

Bilir misiniz, ateşlenen öğrencisinin alnına dokunan öğretmenin yüreğinde yangınlar çıkar.

Bilir misiniz her anne sadece kendi çocuğu için ağlar ama öğretmenler tüm öğrencisi için dertlenir. Hasta, yetim, öksüz, anne baba ayrılmış, yoksul, aile içi şiddet gören, sevgisiz büyüyen, umutsuz, çaresiz, ilgisiz… Tüm çocukların tüm dertleri dert olur yüreğine… Bilir misiniz bunu?

Siz bizi bilir misiniz? Öğretmenleri tanır mısınız siz?

Hiç sanmıyorum.

Kimse bilmez öğretmenleri, tanımaz hiç kimse bizi… Kimiz, neyiz, ne isteriz?

Bilseydiniz sokaklara dökülürdünüz bu gün. Sevilay öğretmenimiz için ağıtlar yakardınız.

Hani öğretmenler hem anne hem babaydı. Sevilay öğretmenimiz öldürüldü. Annemiz öldürüldü. Neden açık televizyonlarınız, neden Muhteşem Yüzyıl’ı izlediniz de dün gece oturup iki satır dua okumadınız.

Neden okul bahçesinde kahkahalar attınız da gidip bir anne öğretmene sarılmadınız Sevilay öğretmenimize sarılır gibi…
…

Sahi, Sevilay öğretmenin sizin çocuklarınız için döktüğü gözyaşlarının tek bir damlasını siz Sevilay öğretmen için döktünüz mü?

…

Bizi kimse tanımıyor.. Bizi kimse anlamıyor.. Gerçek şu ki, BİZİ KİMSE SEVMİYOR…

Yazının orjinal linki: [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenleri-bilir-misiniz--Sevilay-öğretmenimize-ithafen--haberi.htm

Allah razı olsun...

arkadaşlar uzulduk içimiz yandı ama tepkısız sessız kalmak ıstemıyorum elimizden ne gelir bılmıyorum aklıma sadece yarın okulda onun anısına toren hazırlamak onu anmak ıstıyorum sızın fıkırlerınıze onerılernıze ıhtıyacım var

arkadaşlar hepımız uzulduk ıcımız kan aglıyor yazık kı elden bısey gelmıyor yarın meslektaşlarımız ıcın rabıa ogretmen ıcın tum okullarda toren hazırlasak bısekılde tepkımızı uzuntumuzu acımızı feryatlarımızı duyurabılsek bıseyler yapabılsek dua etmekten baska acımızı nasıl ındırsek boyle boynu bukuk boyle kolu kanadı kırıgız ama toplumun en guclu alanıyız bunu kullanalalım bıseyler olmalı yapacak bıseyler var olmalııı!!!!!!!!

sözün bittiği yer.Mekanı cennet olsun.Artık susma vakti değil bence tüm öğretmenler birlik olmalı bu olayı(kaçıncı olay)unutmamalı unutturmamalı

Sahipsiz olmak ne kadar acı değil mi öğretmenim. Bari biz bize sahip olalım...

ÖĞRETMENİM
Bütün karanlığın ulu güneşi,,
Her gece gönlüme dol öğretmenim.
Kim ki çıkmak ister ömür dağına,
Ancak senden başlar yol öğretmenim.
Hep çürüsün sana küfreden diller,
Kökten kopsun sana taş atan eller,
Senden küçük güzellikler, güzeller,
Sendeki bir başka hal öğretmenim.,
Satır satır düşüncemde kanımsın,
Kanımın içinde başka canımsın,
Yaradandan sonra küçük tanrımsın,
Sende hikmet, kudret bol öğretmenim.
Adaletin A harfini sen yazdın,
Zorluklaları sen öğrettin, sen çözdün,
Hesabı keşfettin, atomu ezdin,
Sana tüm engeller kul öğretmenim.
Sen ağlarken ya ben nasıl güleyim?
Rehbersiz menzili nasıl bulayım?
Eline, gönlüne kurban olayım,
İşte bir canım var, al öğretmenim.
Mahzuni sızlanır övgüm az diye,
Benden neler çektin, oku, yaz diye,
Gene yatır dizlerine saz diye,
Beni ölene dek çal öğretmenim...
         AŞIK MAHZUNİ ŞERİF

Sevilay öğretmeni tanımam…

Ama tanıdığım Sevilay öğretmenler vardır yurdumun dört bir yanında. Kuru ekmeğe sevgiyi katık etmiş binlerce Sevilay öğretmen…

El alemin çocuğuyla uğraşmaktan kendi çocuğuna zaman ayıramayan öğretmenler vardır yurdumda. Kalbinin bir köşesini evinde bırakıp başkalarının çocuklarını büyük bir emekle, özveriyle ama en çok da sevgiyle eğiten öğretmenler.

Kendi yavrusunu evde bırakıp, başka yavrular daha iyi eğitim alsın diye çaba gösteren, yavrusunun hasretiyle yanıp tutuşurken başka yavruları severek teselli olmaya çalışan anne öğretmenler…

Sabah okula giderken arkasından çığlıklar atan bebeğinin yüreğinde açtığı derin yaraya, okuldaki çocuklarının sevgisini merhem yapmaya çalışan öğretmenleri diyorum.

Tüm öğretmenleri anlatıyorum size, ama en çok da anne öğretmenleri…

Öğrencilerinin bunaltıcı iltifatlarını tek tek dinleyen, tüm sıkıntılarına, dertlerine, yorgunluklarına rağmen her öğrencisine tek tek gülümsemeye çalışan, mutsuzluğunu öğrencileri mutlu olsun diye gizlemeye uğraşan öğretmenler…

Öz annelerinin, babalarının yapmadığı iltifatlarla öğrencilerini seven, koruyan, kollayan ama karşılığını çoğu zaman nankörlük olarak alan, yine de yılmayan öğretmenler…

…

Sevilay öğretmeni tanımam….

Geride bıraktığı iki yavrusunu da görmedim hiç. Ama tanıdığım öğretmenler var yurdumda.

Birilerinin bildiklerinin aksine öğretmenliği hiç de para için yapmayan öğretmenleri bilirim ben.

Bazılarının içlerinde büyüttükleri öfkeye bedel, yüreklerinde sevgi büyüten, hiç hak etmedikleri hakaretleri duymak zorunda bırakılan ama yine de yılmayan, küsmeyen, kaçmayan, korkmayan öğretmenleri diyorum size.

Sabahın köründe yavrusunu sıcacık yatağından kaldırıp bakıcı anneye bırakan, yüreğinin yangınını öğrencilerinin sevgi dolu bakışlarında söndürmeyi umut eden, eğiten, öğreten ama en çok da seven öğretmenleri…

Onları iyi bilirim ben.

………..

Peki siz bilir misiniz?

Bilir misiniz, öğrencisinin yırtık çorabından giren soğuk, öğretmenin de ayaklarını üşütür.

Bilir misiniz, ateşlenen öğrencisinin alnına dokunan öğretmenin yüreğinde yangınlar çıkar.

Bilir misiniz her anne sadece kendi çocuğu için ağlar ama öğretmenler tüm öğrencisi için dertlenir. Hasta, yetim, öksüz, anne baba ayrılmış, yoksul, aile içi şiddet gören, sevgisiz büyüyen, umutsuz, çaresiz, ilgisiz… Tüm çocukların tüm dertleri dert olur yüreğine… Bilir misiniz bunu?

Siz bizi bilir misiniz? Öğretmenleri tanır mısınız siz?

Hiç sanmıyorum.

Kimse bilmez öğretmenleri, tanımaz hiç kimse bizi… Kimiz, neyiz, ne isteriz?

Bilseydiniz sokaklara dökülürdünüz bu gün. Sevilay öğretmenimiz için ağıtlar yakardınız.

Hani öğretmenler hem anne hem babaydı. Sevilay öğretmenimiz öldürüldü. Annemiz öldürüldü. Neden açık televizyonlarınız, neden Muhteşem Yüzyıl’ı izlediniz de dün gece oturup iki satır dua okumadınız.

Neden okul bahçesinde kahkahalar attınız da gidip bir anne öğretmene sarılmadınız Sevilay öğretmenimize sarılır gibi…
…

Sahi, Sevilay öğretmenin sizin çocuklarınız için döktüğü gözyaşlarının tek bir damlasını siz Sevilay öğretmen için döktünüz mü?

…

Bizi kimse tanımıyor.. Bizi kimse anlamıyor.. Gerçek şu ki, BİZİ KİMSE SEVMİYOR…

Yazının orjinal linki: [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenleri-bilir-misiniz--Sevilay-öğretmenimize-ithafen--haberi.htm

Hocam çok duygulu cümleler.Allah razı olsun.İnan şimdi bi konu açıp desemki en çok sevdiğiniz sanatçıların isimleri veya şarkı veya buna benzer ıvır zıvır şeyler ne yazık ki diyorum 500 sayfayı görür hemde 2,3 günde.Biz öyle bir nesil olmuşuz ki çevremizle aramızı düzeltmeden dünya barışı peşinde saatlerce konuşuruz vesselam.Bende öyle:(

Hocam çok duygulu cümleler.Allah razı olsun.İnan şimdi bi konu açıp desemki en çok sevdiğiniz sanatçıların isimleri veya şarkı veya buna benzer ıvır zıvır şeyler ne yazık ki diyorum 500 sayfayı görür hemde 2,3 günde.Biz öyle bir nesil olmuşuz ki çevremizle aramızı düzeltmeden dünya barışı peşinde saatlerce konuşuruz vesselam.Bende öyle:(

Velhasıl önce biz kendimize sahip çıkmalıyız değil mi öğretmenim. Teşekkürler..

Çok güzel ifade etmişsiniz hocam.

İnsanlar ne acayip dimi ?
 Kızlar okumaz der, hastanede illa kadın doktor arar karısına.
Evde her türlü şiddeti uygular çocuğuna (fiziksel, psikolojik,ekonomik) ama okulda öğretmen bağırsın birden badem gözlü olur yavrusu.

Cahil olup da cahilliğinden bu denli bihaber olursa insanlar ne bizi severler ne de sahip çıkarlar.

tüm sendikalar rabia öğretmen ve hepimiz için birleşti.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

tüm sendikalar rabia öğretmen ve hepimiz için birleşti.

Tüm öğretmenler, öğrenciler ve tüm anneler de birleşmeli Sevilay öğretmen için değil mi ?

Cahil olup da cahilliğinden bu denli bihaber olursa insanlar ne bizi severler ne de sahip çıkarlar.

Gerçek şu ki, daha biz bize sahip çıkmıyoruz öğretmenim..

Gerçek şu ki, daha biz bize sahip çıkmıyoruz öğretmenim..

Buna kesinlikle katılıyorum öğretmenim.Sen sınıfçı,sen branşçı,sen doğuda,sen batıda diye sürekli işaret parmağıyla birbirini gösteren meslek grubumuzda,olması gereken birlik-beraberlik maalesef yok.BİZ olmayı öğrenmeye ihtiyacımız var sanırım.

Buna kesinlikle katılıyorum öğretmenim.Sen sınıfçı,sen branşçı,sen doğuda,sen batıda diye sürekli işaret parmağıyla birbirini gösteren meslek grubumuzda,olması gereken birlik-beraberlik maalesef yok.BİZ olmayı öğrenmeye ihtiyacımız var sanırım.

Birlik ve beraberlik içinde yürüdüğümüz zamanlar da gelir inşallah öğretmenim...

 İnsanlar ne acayip dimi ?
 Kızlar okumaz der, hastanede illa kadın doktor arar karısına.
Evde her türlü şiddeti uygular çocuğuna (fiziksel, psikolojik,ekonomik) ama okulda öğretmen bağırsın birden badem gözlü olur yavrusu.

Cahil olup da cahilliğinden bu denli bihaber olursa insanlar ne bizi severler ne de sahip çıkarlar.

[/quote]
 Çok güzel bir konuya parmak basmışsınız.
      Rabbim bizleri cahillerin şerrinden korusun

Sevilay öğretmeni tanımam…

Ama tanıdığım Sevilay öğretmenler vardır yurdumun dört bir yanında. Kuru ekmeğe sevgiyi katık etmiş binlerce Sevilay öğretmen…

El alemin çocuğuyla uğraşmaktan kendi çocuğuna zaman ayıramayan öğretmenler vardır yurdumda. Kalbinin bir köşesini evinde bırakıp başkalarının çocuklarını büyük bir emekle, özveriyle ama en çok da sevgiyle eğiten öğretmenler.

Kendi yavrusunu evde bırakıp, başka yavrular daha iyi eğitim alsın diye çaba gösteren, yavrusunun hasretiyle yanıp tutuşurken başka yavruları severek teselli olmaya çalışan anne öğretmenler…

Sabah okula giderken arkasından çığlıklar atan bebeğinin yüreğinde açtığı derin yaraya, okuldaki çocuklarının sevgisini merhem yapmaya çalışan öğretmenleri diyorum.

Tüm öğretmenleri anlatıyorum size, ama en çok da anne öğretmenleri…

Öğrencilerinin bunaltıcı iltifatlarını tek tek dinleyen, tüm sıkıntılarına, dertlerine, yorgunluklarına rağmen her öğrencisine tek tek gülümsemeye çalışan, mutsuzluğunu öğrencileri mutlu olsun diye gizlemeye uğraşan öğretmenler…

Öz annelerinin, babalarının yapmadığı iltifatlarla öğrencilerini seven, koruyan, kollayan ama karşılığını çoğu zaman nankörlük olarak alan, yine de yılmayan öğretmenler…

…

Sevilay öğretmeni tanımam….

Geride bıraktığı iki yavrusunu da görmedim hiç. Ama tanıdığım öğretmenler var yurdumda.

Birilerinin bildiklerinin aksine öğretmenliği hiç de para için yapmayan öğretmenleri bilirim ben.

Bazılarının içlerinde büyüttükleri öfkeye bedel, yüreklerinde sevgi büyüten, hiç hak etmedikleri hakaretleri duymak zorunda bırakılan ama yine de yılmayan, küsmeyen, kaçmayan, korkmayan öğretmenleri diyorum size.

Sabahın köründe yavrusunu sıcacık yatağından kaldırıp bakıcı anneye bırakan, yüreğinin yangınını öğrencilerinin sevgi dolu bakışlarında söndürmeyi umut eden, eğiten, öğreten ama en çok da seven öğretmenleri…

Onları iyi bilirim ben.

………..

Peki siz bilir misiniz?

Bilir misiniz, öğrencisinin yırtık çorabından giren soğuk, öğretmenin de ayaklarını üşütür.

Bilir misiniz, ateşlenen öğrencisinin alnına dokunan öğretmenin yüreğinde yangınlar çıkar.

Bilir misiniz her anne sadece kendi çocuğu için ağlar ama öğretmenler tüm öğrencisi için dertlenir. Hasta, yetim, öksüz, anne baba ayrılmış, yoksul, aile içi şiddet gören, sevgisiz büyüyen, umutsuz, çaresiz, ilgisiz… Tüm çocukların tüm dertleri dert olur yüreğine… Bilir misiniz bunu?

Siz bizi bilir misiniz? Öğretmenleri tanır mısınız siz?

Hiç sanmıyorum.

Kimse bilmez öğretmenleri, tanımaz hiç kimse bizi… Kimiz, neyiz, ne isteriz?

Bilseydiniz sokaklara dökülürdünüz bu gün. Sevilay öğretmenimiz için ağıtlar yakardınız.

Hani öğretmenler hem anne hem babaydı. Sevilay öğretmenimiz öldürüldü. Annemiz öldürüldü. Neden açık televizyonlarınız, neden Muhteşem Yüzyıl’ı izlediniz de dün gece oturup iki satır dua okumadınız.

Neden okul bahçesinde kahkahalar attınız da gidip bir anne öğretmene sarılmadınız Sevilay öğretmenimize sarılır gibi…
…

Sahi, Sevilay öğretmenin sizin çocuklarınız için döktüğü gözyaşlarının tek bir damlasını siz Sevilay öğretmen için döktünüz mü?

…

Bizi kimse tanımıyor.. Bizi kimse anlamıyor.. Gerçek şu ki, BİZİ KİMSE SEVMİYOR…

Yazının orjinal linki: [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenleri-bilir-misiniz--Sevilay-öğretmenimize-ithafen--haberi.htm

ÖĞRETMENİM YAZINIZ ÇOK GÜZEL  VE HERKES OKUSUN DİYE FACE DE PAYLAŞTIM BAKALIM KAÇ BEĞENİ ALACAK KALEMİNİZE GÜÇLER DİLİYORUM..