Babam yanımdaydı memlekete döndü bugün. O giderken ağladım. Bana dediki "şimdi bunun için ağlarsan ilerde daha büyük şeylerle karşılaşınca ne yapacaksın" haklıydı belki ama ne yapayım:( Hayatta çok büyük acılarla karşılaşmadığım için sanırım böyle oluyor.şimdi yazılarınızı okuyunca bunu daha iyi anlıyorum. KONAKYANLI HOCAM BAŞINIZ SAĞOLSUN. MEKANI CENNET OLSUN ANNENİZİN
Değerli Hocam,
İyi niyetiniz,her zaman söylediğim gibi, yufka ve pamuk kalbinizden gelen dostça sözleriniz için, teşekkür ederim.
Bir gece rüyam da gördüm.Gençleşmiş. Güzel bir bahçe yapmış.(Hastalığı sırasında hep,ben de iyileşebilsem de,güzel bir bahçe yapabilsem derdi) Etrafına güller dikmiş.Rengarenktiler. Karadeniz usulü, peştemalinin bir ucunu beline sıkıştırmış. Kazma elinde.Ağzı yere dayalı. Sanki bir yer fethetmiş gibi.Döndü bana güldü.
Konuşamadık .
O günden sonra çok rahatladım ama, ona olan özlemim daha da arttı.
Bu garip bir hasret. İnanın bu gün ölsem, belki de mutlu öleceğim.
Belki de öldüğün de ağlayamadığım için.
43 Yaşındayım. Boyunca çocuğum var. Ama hakikaten ağlayamadığınız zaman, o ağlayamadığınız olay,sizi sıkıyor.
Sanki ağır bir program yüklenmiş bilgisayar gibi, kasıyor.
Bilmiyorum bana öyle oluyor.
urfalı hocam, sitemize yakışır dostluğunuzdan, ve iyi niyetinizden dolayı,tekrar teşekkür ederim.
Saygılarımla sayın hocam.