Soma'da Maden Faciası

bu işin sonunda ölüm var siz ne sandınız fıtratı bu !!! yazıklar olsun en ust guvenlık onlemını aldık dıye bır kac ay oncesınde gerıne gerıne açıklama yapan ve sımdı de ortadan toz olan holdıng yonetıcılerıne ! mekanınız cennet olsun bahtı kara ellerı yuzlerı kara ama alnı apak olan kardeslerımız asla unutulmayacaksınız..

iki gündür bittik resmen ekran başında ve inanın tv de yansıtıldığından çok daha büyük bir katliam var orada arkadaşlarımdan aldığım duyumlarla

Başımız sağ olsun. Kalanların Allah yar ve yardımcısı olsun.

Kalbimiz Soma da durdu...Zaten çok acılıyız sabah ki bir kanalda spikerin yaptığı çıldırttı beni.Yok madende vefat eden gecin yaşı 15 mı yoksa 19 mu?Kardeşimiz ölmüş.....

Bu tür kazalar neden bizim ülkemizde olur? Tamam takdirat, kader - i ilahi... Ama beşerin hiç mi suçu yok! Masraftan kısacağım diye, yeteri kadar önlem almayan, onları denetlemeyen, görevini tam yapmayanların hiç mi suçu yok! Diğer bütün kazalarda olduğu gibi bu da olduğu ile kalmasın, 3-5 gün sonra unutulup gitmesin. Artık ciddi ciddi bir şeyler yapılsın.

Birbirimizi suçlamak yerine bundan sonra böyle acılar yaşamamak için neler yapabiliriz bunlar konuşulmalı.

Geleceğine sahip çık Türkiye!
Bu işin fitratinda hepimizin  hatası var. Bu bilgiler kaderimiz değil.
Türkiye, dünya üçüncüsü
Bu yıl­ki, Ulus­la­ra­ra­sı İş Sağ­lı­ğı ve Gü­ven­li­ği Kon­fe­ran­sı­’n­da ve­ri­len bil­gi­ye gö­re, Tür­ki­ye­’de­ki her 100 ölüm­lü iş ka­za­sı­nın 94’ü­nün ta­şe­ron şir­ket­ler­de mey­da­na ge­li­yor. Tür­ki­ye, dün­ya ge­ne­lin­de iş ka­za­la­rın­da Hin­dis­tan ve Ko­re­’den son­ra üçün­cü sı­ra­day­ken, Av­ru­pa­’da ilk sı­ra­da yer alı­yor. Ha­yat­la­rı bı­çak sır­tın­da olan Tür­ki­ye­’de­ki ma­den iş­çi­le­ri ser­vis ka­za­la­rı, gö­çük­ler,
gaz ze­hir­len­me­si, gri­zu pat­la­ma­sı, yan­gın, elek­trik çarp­ma­sı, ha­va­lan­dır­ma­nın ye­ter­siz­li­ği so­nu­cu ok­si­jen­siz kal­ma­sı, ocak­lar­da­ki va­go­nun ray­dan kay­ma­sı, ka­ya­nın ya da taş­la­rın kay­ma­sı gi­bi so­nu gel­me­yen “iş ka­za­la­rı­” ne­de­niy­le ya­ra­la­nı­yor ve­ya ha­yat­la­rı­nı kay­be­di­yor.
GERİDE KALANLAR EKSİK YAŞAYACAKLAR ve YASAMİN BİR YERİNDE BİZİ DE EKSİLTECEKLER

DERS

•   2011 Van depreminde nasıl ki dağlandıysa yüreğimiz 2014 Soma faciasında da dağlandı. Kader birliği etmiş vatan evlatlarının vatanın neresinde olursa olsun birbiri için yanabildiğine şahit olduk. Bakmayın siz üç-beş kendini bilmezin kışkırtma çabalarına, bizim gönül zenginliğimiz onu alt etmeyi başardı.
•   Reyhanlı patlamasının sembol anası haline gelen ellerini semaya açmış kadının yürek acısını hepimiz derinden hissettik. Anladık ki bir kez daha birlik olmaktan öte çaremiz yok.
•   Uludere’de kimlikleri her ne olursa olsun yargısızca bombalanan çocuklarımızın da hesabını sormaya birlikte yeltendik. Başarılı olamadık belki ama en azından kalbimizin dağlanmasına şahit olduk.
•   Bugün Soma’da yanan yüreklerin hesabını da sormayı, bedel ödemesi gerekenlerin cezasız kalmamasını da birlikte temenni ediyoruz. Kadere karşı boynumuzun kıldan ince olduğu konusunda kimsenin itirazı yok. Sonuç itibariyle yaşanan bir doğal afet değil, ihmali olanların bedel ödemesi yüreğimizin acısını dindirmeye yetmez ama bir daha ki sefere canların gitmesini önler.
•   Şahsım adına defalarca anlatmaya çalıştığım, devletin denetim mekanizmaları en fazla önem verilmesi gereken kurumlardır anlayışının ısrarla arkasında duruyorum. Devlet kurumlarında yüzlerce mevzuatın kâğıt üzerinde nasıl da muhteşem(!) olduğunu ancak uygulama konusunda aynı hassasiyetin olmadığını yıllardır anlatmaya çalışıyorum.
•   Şunu artık öğrenmemiz gerekiyor; millet olarak ancak düştüğümüz zaman birbirimizin omzuna yaslanıyoruz. Düşmeden de bunu artık başarmamız gerekiyor.
•   Tahammülsüzlüklerin, inkâr çabalarının, saçma kıyas çabalarının, örtbas etme gayretlerinin bizim yaramıza merhem olma şansı yok.
•   Anladık ki mesela, canlar gittikten sonra ulusal yas ilan edilmesi ihmalin olduğunun bir göstergesi. Gene anladık ki vefat edenlere şehit denildiği halde ‘inşallah Allah rahmetini esirgemez’ temennisinde bulunulması bir şeyleri örtbas etme kaygısıyla alakalı. Vefat edenlerin şehit olduğu konusunda yürekler emin olabilse sonrasında kimse rahmet talebinde bulunmaz. Herkes bilir ki şehitlik makamının rahmet temennisine ihtiyacı yoktur.
•   Faciadan sağ kurtulan insanlarımızın gönül zenginliklerinin nasıl da insanlık üzeri olduğuna tanık olduk. Unuttuğumuz birçok şeyi hiç istemediğimiz elim bir facianın ardından anlamak en fazla üzerinde durmamız konu. Normal devam edip giderken hayat sahip olduğumuz değerlerin farkında olabilsek o güzel insanlarımızın o davranışlarına şaşırır mıydık?
•   Biz bu vatanın evlatlarıyız. Başımızdakilerin başımızda olma sebebi de biziz. İsteriz ki Mısırlı Esma yavrumuza dökülen haklı gözyaşları Soma’da feryat eden acılı bir insanımıza tekme olarak yansımasın. İsteriz ki olayların denetimi ve işleyişinden sorumlu bakan bize açıp da mevzuat okumak yerine mevzuatların ‘kâğıt’tan ibaret olduğunu artık anlasın. Kâğıtların can kurtarmaya yetmediğini, devletin kâğıtla yönetilemeyeceğini fark etsin.
•   Yazılacak, çizilecek, söylenecek binlerce şey var. Ama alınması gereken en önemli ders insanımızın kâğıtlardan daha değerli olduğunu artık anlamak olacaktır. Devlet, milletini anlamadığı, sadece kendi bekasını düşündüğü sürece yok olmaya mahkûmdur.

Artık kaderimiz bu olmasın! Allah insanlara akıl vermiş neden bu ülkemizde kullanılmıyor? Neden yurt dışındaki gibi madenlerde güvenlik odası oluşturulmuyor?Neden bu kader sadece fakirlerin (ölüm)?
Sadece lafla konuşmakla olmuyor! Hepimizin bu düzeni (sistem) değiştirmek için etkili işler yapmalıyız! Ama neler ben de bilmiyorum.
Bildiğim tek şey var!!Artık yeter ülkemim temiz saf değerli eşi bulunmaz insanı tedbirsizlikten değer görmemekten ölmemeli!! 
Bizler öğretmen olarak sadece dua etmemeliyiz.Daha büyük sorumluluklarımız var.Yüreğim yanıyor, vicdanım sızlıyor!

SOMA ilk öğretmenlik yaptığım ilçe. Benim için özel ve çok önemli. Sınıfa girince öğrencilerle tanışırken, en çok aldığım cevap:" babam maden işçisi" oluyordu. Şimdi bellimde yüzlerce çocuk babasız kaldı. Çok çok üzgünüm. Öyle sevgi dolu ve emeğin ne demek olduğunu bilen insanlardı ki ölüm hiç yakışmadı. O zamanki öğrencilerim şimdi 27- 28 yaşlarında ve ben bu yaştaki öğrencilerin ismine bakmaya korkuyorum. Allah'tan rahmet ve yakınlarına başsağlığı diliyorum.

ewet tam üstüne bastınız

Çizmelerimi çıkarayım mı?" Bu soru vicdan dağlıyor değil mi?
O soru sömürüden, korkudan, bastırılmışlıktan, gerikalmışlıktan soruluyor.
O soru hastanede azarlayan hemşireden, bankada fırçalayan veznedardan, devlet dairesinde yerin dibine sokan memurdan dolayı soruluyor.
Canımızı acıtan o soru işçinin, çiftçinin, köylünün gittiği yerde hor görülmesi, aşağılanması, ötekileştirilmesi sebebiyle soruluyor

sanalizasyon hocam sizden alıntı yaptım tekrar tesekkürler

Günlük 40 lira karşılığında çalışıyorlarmış    Mekanlarını cennet eyle yarabbim. içimiz fena yandı 

Milletimizin başı sağolsun

Çizmelerimi çıkarayım mı?" Bu soru vicdan dağlıyor değil mi?
O soru sömürüden, korkudan, bastırılmışlıktan, gerikalmışlıktan soruluyor.
O soru hastanede azarlayan hemşireden, bankada fırçalayan veznedardan, devlet dairesinde yerin dibine sokan memurdan dolayı soruluyor.
Canımızı acıtan o soru işçinin, çiftçinin, köylünün gittiği yerde hor görülmesi, aşağılanması, ötekileştirilmesi sebebiyle soruluyor

Sadece işçimizin, çiftçimizin, köylümüzün değil, insanımızın değerinin olmaması.....