(ben biraz anlaşılmaz yazacağım. anlayanlar benim gibi çözüm yazsın. anlamayanlar yazmasın. )
aynı okuldayız. bütün uğraşlarıma rağmen kapılar açılmıyor. fazla uğraşmak usandırıyor. söyledi istemiyor. zaman zaman göz teması. olumsuz. beni gider diye de bekliyor. aynı yerde ayrı köşelerde oturmak var ya... birde sırtını dönerek. istemiyor. uzaktan bana bakması...bazen laf vurdurması... konuşmayı tamamen kesmesi... içimden bir ses: olacakmış gibi, sadece hayal. çözümünü bulamıyorum. ne yapmalıyım?
çok naz bir müddet sonra aşığı usandırır öğretmenim. bence akışına bırakın. eğer gerçekten uğraştıysanız ve onun için uğraştığınızı gösterdiyseniz bütün bunlara rağmen "söyledi istemiyor" diyorsanız, bırakın. o sizin için düşünsün bunları. eğer düşünmüyorsa zaten gerçekten istemiyordur lakin bir süre sonra siz onda bir takım değişiklikler görürseniz "olumlu"dur. akışına bırakmak en iyisi. çok üzerine gitmeyin, sessiz kavgalarınızı da etmeyin bence. allah yardımcınız olsun zordur kadınları anlamak ve mutlu etmek maalesef.