(ben biraz anlaşılmaz yazacağım. anlayanlar benim gibi çözüm yazsın. anlamayanlar yazmasın. )
aynı okuldayız. bütün uğraşlarıma rağmen kapılar açılmıyor. fazla uğraşmak usandırıyor. söyledi istemiyor. zaman zaman göz teması. olumsuz. beni gider diye de bekliyor. aynı yerde ayrı köşelerde oturmak var ya... birde sırtını dönerek. istemiyor. uzaktan bana bakması...bazen laf vurdurması... konuşmayı tamamen kesmesi... içimden bir ses: olacakmış gibi, sadece hayal. çözümünü bulamıyorum. ne yapmalıyım?
öğretmenim, bence başkalarından oldukça fazla etkilenen biriyle karşı karşıyasınız. ortada bir şey yokken konuşmaması bunu gösterir. bir insan karşısındakine ilgi duyabilir hoşlanabilir hatta sevebilir. bu söylendiği anda eğer cevap olumsuzsa, olumsuz olduğu söylenir fakat konuşmayı veya arkadaşlığı kesecek bir durumu gerektirmez hele ki sizin gibi her gün yüzyüze bakılacak bir ortam var ise. (tabi bu benim düşüncem.) bence tekrar söylüyorum çok üzerine gitmeyin eğer bu durum sizi çok rahatsız ediyorsa yüzyüze görüşmeyi,konuşmayı teklif edin ama sadece bu durumu konuşmak için bu teklifi yaptığınızı mutlaka açıklayın.
