Acele,hislerin çoşkusunda yazılmış,tashihe muhtaç bir yazıdır..Yüreğimizdeki sevgiyi Söyleyemediğimiz yitik adreslere,kayıp ezgilere ses olsun diye..
SÖYLEYEMEDİM
“ Sana ben şiirler sözler büyüttüm
Sana ben gözümde yaşlar büyüttüm
Sana ben ummalı aşklar büyüttüm
Söyleyemedim ”
Odama yayılan ezginin ritmi,ezgiden yankılanan ses, harf harf sen oluyor zihnimde.Özlemle hayaline uzanıyor gözlerim,özlemle düşlerimize açılıyor,hayallerimize sarılıyor hislerim..İki sıcak göz yaşı ile bölünüyor hülyalarım,uyanıyorum..Ne sen varsın,ne de yarına umud diye beslediğim düşler..Kayıp şehrin süvarileri aşka doğru çoktan yol almış,yol alamadığım, düşte kalan umutlarıma muhatap bir ses..O ses..Nerde şimdi.. Ben de mi?Değil mi?Bendeyse neden yanında değil ki,değilse neden hala içimde yaşıyor ki..Sorular bitmez tükenmez,çokta ağır anlar bırakırlar zamana...
Sevda ikliminin kışları var şimdi yüreğimde..Soğuklar kapladı her yeri,açmaz şimdi güller....Başka bir bahara uyanır mıyım yeni bir günün sabahında.Başka bir güne uyanırmıyım bu yağmur ve fırtınalardan sonra.Güneşler dokunur mu çehreme,senden çıkıp gelir mi birikmiş tüm bekleyişlerim..Beklediğimden de habersiz oysa yüreğin,neden cemreler düşürmüyorum yüreğime..Baharlar olsun,seninle dolsun günlerim..
Yüreğimde, sevda iklimimde, içime kar yağdıran duyguların işgalinde, yalnızlık kokan tümceler kaldı güncemde. Yalnızlık çok sesli bir hayatın duyumsanan tek rengi,yalnızlık çok enstrümanlı hayatın tek sesi..Kalabalık şehirlerin yalnız bekçisi..Yalnızlık benim yazgım,hediyesi yüreğinde,yüreğimde kalan.. Tek bir renk şimdi çehrem,bir tek ses şimdi acıya dokunan tüm hayallerim.Tek bir nefes bende kalan,ayrılık kokan.Yalnızlık kalan.Senli tüm anılarımı,düşlerimi,günlerimi bana dair tüm seni topluyorum şimdi,geride yalnızlık kalıyor hepsi..Hangi hesapsız zamanımım ki şimdi,tüm kayıplara adres oldu çehrem..Şehirlere sığmadı,sokaklar almadı kederi her yere uzanan hayallerimi.Yalnızlık her yerde şimdi sen,senle düşlenen fakat yazgısının benli sayfalarında kalan,yalnızca ben diye okunan..Şimdi sen hiçbir yürekte ne kelepçelenmiş bir sabır,ne de başka bir yüreğin kurak coğrafyasına akan yağmur oldun, bana keder olduğun kadar...Sen sen olup kalmaktan,hüznün ıstırabından boğulmaktan ben kederden kurudum..
Yüreğimde ifşa edilmese de adını kelepçeledim sabrın içine keder katarak,ümidi büyüten bir çilenin varlığında,tüm yolculuklarımın tükenişine aldırmadan sakladım seni içimde..Bir gün yağmur olup akarsın diye,bir gün kederden kuruyan topraklarıma umut olup rahmet ekersin diye..Bekledim darağacında kurtulur ümidiyle,bekledim bu şehir bu sokalar bir gün senin yüreğinde biter diye..Bekledim sözcüklerim seni bulur diye,bekledim sana açılan yollarımdan bir gün sen gelirsin diye..Bekledim,kimsenin bilmediği bir sır gibi seni saklayarak,sarıp sarmaladığım kocaman bir yara gibi yüreğimde taşıyarak..Hasretin vuslata döneceği güne dair sözcükler biriktirdim,kalbimin aşk sızan senli yanlarından sana uzanan tümceler yazdım, sevdiğin benli manzaralara..Güneşin doğuşuna şahitlik ettiğimiz gecenin sabahını resmettim,sakladım yüreğimde. Aşkın rengiyle,sevdanın sesiyle kederin yokluğundan yapılmış sevincin harcıyla,ümidin yarına uzanan çoşkusuyla gergef gergef işledim seni,resmettim bizi.Şimdi güneşin doğuşuna hasret,bitmez bir kasvet,değişmeyen karanlık bir zamanın esaretiyle gündüzlere hiç ermiyor gecelerim... Gecelerime renk verebilirdin,ses olabilirdin ömrüme.gecelerimi ulaştırabilirsin aydınlık günlere..Kayıp bir ezgiden dinledin hep sözcüklerimi..Bilmiyordun hiç,oysa sana yazılıyordu tüm satırlar,tüm haykırışlar senin içindi..Söyleyemedim.
Aşk diye yüreğimde ekip büyüttüğüm,belki uğruna dile düştüğüm,hasret çekip yokluğuna yandığım,kandığım,kanadığım,vuslatına özlemi büyüttüğüm, şiirlere ses olup ezgilerde mırıldandığım sendin ama ben,ben söyleyemedim..Anlatamadım sana büyüttüklerimi,yürek penceremden senin payına düşenleri gösteremedim..Söyleyemedim..B elki söylemedim. Belki biraz razı,belki mecbur.şimdi..
Sessiz ve sensiz kaldım....
15.06.2008--23.45
