köylerde tek görev yapmak hem iyidir hem kötüdür hocam.
bir kere köylerde hemen hemen bütün okullar köyün dışındadır, kendinizi yapayanlız hissedersiniz. ama eğer ki kendinizi köylüye sevdirirseniz hiç yalnız kalmazsınız. zaten işlerin çokluğundan zamanın nasıl geçtiğini de anlamazsınız. işler bitince hava güzelse atarsınız kapıya iki sandalye diğerine de mutlaka oturacak birileri olur
teksiniz dedim yaa her konuda bilgi sahibi olursunuz.
idarecilik; tüm mevzuatı öğrenir bilirsiniz. ileride hakkınızı aradığınız bir konuda şakır şakır yönetmelikte şöle burda böyle diyebilirsnz
hiçbir müdür size yanlış bir şeyi yaptıramaz.
öğretmenlik; her yaştaki çocuğun psikolojisiini bir yılda öğrenirsiniz, bir arada uyumun empatik düşünerek onları nasıl yetiştireceğinizi onların nasıl birbirlerine saygı göstereceğini, gösterdiğini görürsünz. büyüklere birşeyler öğretirken mini miniler de ileride öğrenecekleri o konuya aşina olur
hizmetçilik; ki en zoru da budur ama zevklidir. insanın haline şükretmesine vesile olur, soba doldurmasını, yakmasını, odun kesmesi ve çıra düzeltmesini öğrenirsiniz. bunları yaparken de sürekli bu işlerde çalışanı düşünüp, kendi geçiciliğinizi hatırlayıp şükredersiniz.
bakıcılık: eğer anne değilseniz, bu bulunmaz bir fırsattır
6 yaşından sonraki çocuk bakımını, ilgi ve alakalarını, olaylar karşısındaki tepkilerini öğrenirsiniz. hatta mini mni birler tam bir bebek gibi olurlar, sarılırlar, öperler, içiniz kıpır kıpır olur, ay ben de anne olmak istiyorum dersiniz çünkü öyle masumca yaklaşırlar ki, eriyip bitersiniz. tekrar düşünürsünüz kendiniz doğurmadan birsürü çocuğunuz olmuş bile...
..........cilik; buraya bir isim bulamadım ama o da şüdür ki; köylü her daim, ekmeğinizi, süütünüzü, yumurtanızı, yazın yeşilliğinizi, arada yemeğinizi getirir, hatta iyi bir yere düşerseniz bnm gibi her öğlen birinde karnınızı güzel köylümün güzel yemekleriyle doyurursunuz
sayın hocam, olaylara olumlu yönden bakarsanız, okadar zevklidir ki, o kadar şanslısınızdır ki...
siz yeter ki; bakmasını bilin ..
saygılar...