Tek Öğretmenli Okullarda Bir Gün ....

bence dezavantajları avantajlarını bastırıyor.

hocam hangi açıdan baktığınız önemli zaman ve mekanlar hatta sabah nasıl uyandığınız bakış açınızı değiştirir tek öğretme olmak bazen çok güzel bazende nereden öğretmen oldum dedirten bir durum

onu bunu bilmemm tek öğrtmenn olmakkk çooooooookk zoorrr neresindenn bakarsan bak...

4 yıldır tek çalışıyorum ordunun bir yayla köyündeyim...müdür odasını idari işler olmadığı sürece kullanmam...sabah 8.30 da dersim başlar. teneffüslerde öğrencilerle ilgilenirim, genelde sınıftaki pc lerde net olduğu için eğitimhaneyi takip ederim... 10.00 da beslenmeye çıkarız yarım saat . öğrencileri hazırlayıp beslenmeye bırakırım bende eve geçip kahvaltı yaparım....öğlen arası çocuklarla beraber bahçedeki meyve ağaçları ve çamlarla ilgileniriz. 14.30 da ders biter 4-5 lere 16.00 ya kadar kurs veriyorum . 4 ten sonra bahçede çayımı içerim, kitap okurum, müzikle uğraşırım...akşam olunca eve geçip ertesi günün hazırlıklarını yaptıktan sonra geçerim netin başına uğraşırım...bu madalyonun iyi yüzü ...kötü yüzüne geçip can sıkmak istemiyorum...

okulla lojman aynı bahçede,üç adım ilerisi okul,üç adım geri ev. Çok bunaldım,Sosyal bir ortamlar sadece seminer dönemlerinde ve tatillerde mümkün oluyor,ilk girdiğim zaman da her sene bir bocalama yaşıyorum sanki,çünkü değişmeyen tek şey benim,herkes gidiyor,geliyor,yer değiştiriyor.Bir ben olduğum yerdeyim,bir ben bi haberim çoğu şeyden.Neyseki tatil iki ay sürüyor da uyum sağlıyoruz akranlarımıza

gerçekten tebrik ederim işin yöntemi nedir peki öğretmenim paylaşabilirmisiniz bildiğimide unutmak üzereyim..

Tek olmanın çok büyük avantajları da var. Eğer gidiş-geliş yaparak zamanınızı yollarda harcamıyorsanız kalan zamanla rahatlıkla bir yabancı dil öğrenilebiliyor. Ben bunu yaptım, tek kalmak bir  şey yapamamak anlamına gelmiyor.

katılıyorum buraya alışşam bir dert.. zaten dört yıl doğuda okudum.. adana merkez seyhanda ikamet etmekteyim doğma büyüme..

azla mutlu oluyorum ama
nereye kadar;)

okulla lojman aynı bahçede,üç adım ilerisi okul,üç adım geri ev. Çok bunaldım,Sosyal bir ortamlar sadece seminer dönemlerinde ve tatillerde mümkün oluyor,ilk girdiğim zaman da her sene bir bocalama yaşıyorum sanki,çünkü değişmeyen tek şey benim,herkes gidiyor,geliyor,yer değiştiriyor.Bir ben olduğum yerdeyim,bir ben bi haberim çoğu şeyden.Neyseki tatil iki ay sürüyor da uyum sağlıyoruz akranlarımıza

böyle anlatınca içler acısı bir halim vanmış gibime geldi;)

Iğdır'da dağ köyünde görev yapıyorum üç yıldır. İklim koşulları öyle ağır ki anlatmak hem güç hem de anlatmak bile moralimi bozabilir şu an. Şu kadarını söylemeliyim ki bugün bacayı temizledim sınıfta sobayı yakmaya devam edebilmek için. Bu sene başına kadar telefon bile çekmezken bu sene Turkcell sayesinde hem internet hem de telefon var çok şükür. Burda beni tutan ve güdülenmemi sağlayan en öenmli etken öğrencilerim..  80 cm kara rağmen okula gelen, yağmura rüzgara aldırmayan öğrencilerim.. Onların gözünde devlet benim ve onların devleti güçlü olmalı düşüncesi olmasa tutunacak dalım yok.. 7 ay soba yakmak zorunda olmak, rüzgarla mücadele etmek, donan su yüzünden bir sürü sıkıntı çekmek elbet zor ama ah çocuklarımız bizim çocuklarımız...

değil mi hocam,tamamen katılıyorum size.sizin şartlarınız daha zormuş

Iğdır'da dağ köyünde görev yapıyorum üç yıldır. İklim koşulları öyle ağır ki anlatmak hem güç hem de anlatmak bile moralimi bozabilir şu an. Şu kadarını söylemeliyim ki bugün bacayı temizledim sınıfta sobayı yakmaya devam edebilmek için. Bu sene başına kadar telefon bile çekmezken bu sene Turkcell sayesinde hem internet hem de telefon var çok şükür. Burda beni tutan ve güdülenmemi sağlayan en öenmli etken öğrencilerim..  80 cm kara rağmen okula gelen, yağmura rüzgara aldırmayan öğrencilerim.. Onların gözünde devlet benim ve onların devleti güçlü olmalı düşüncesi olmasa tutunacak dalım yok.. 7 ay soba yakmak zorunda olmak, rüzgarla mücadele etmek, donan su yüzünden bir sürü sıkıntı çekmek elbet zor ama ah çocuklarımız bizim çocuklarımız...

bende 3. yılı mı bitirmek üzereyim tek öğretmenli olarak çok zor günler geçirdiğimi zannediyordum ama ne yalan söyleyim benden daha zor durumda olan arkadaşlarım varmış allah hepimize kolaylık versin.

sıkılmak,sıkılmak,sıkılmak aklıma başka bir şey gelmiyor...tabi ki kitap okuyor insan okumaz mı tabi ki müzik dinliyor insan dinlemez mi tabi ki yemek yiyor insan yemez mi ama paylaşmak bir yudum suyu bir dilim ekmeği bir fincan kahveyi insan bunları özlüyor...

tek olmak çok kötü allahtan köyde kalmıyorum bide köyde kalsam ne yapardım.
her gün okul bittikten sonra insanın kendi evine gidecek olmasını düşünmek bile çok güzel. teneffüslerde bile zaman geçiremiyorum ben. ders dışında köyde yapacak hiç bir şey yok. 
 allah kolaylık versin hem tek olup hem köyde kalmak zorunda kalanlara çok zor çok.

ben erzurumun horasan ilçesinin bir köyünde beş sınıf birleştirilmiş bir okulda çalıştım ilk atamaydım hayatımda ilk defa kar görmüştüm bir köy evinde 2-3 ay köyden bir ailenin kızı ile ayni kanepede yattım ve kız hiç benimle konuşmuyordu elektirik su zaten hiç söylemeye gerek yok evin sadece bir penceresi vardı ve ebatı 50 ye 30 bile değildi belki ordan dışarı bakardım bu 2-3 ay sonra bir dikiş nakış öğretmeni ile eski kars yolunun kenarında lojmanda kaldık o horasanlı idi yani şartlara alışıktı o olmasa orda ölebilirdim herhalde şimdi düşünüyorumda o zaman çok cesurmuşum birde müfettişler bana çektirdi stajerlikte planlar yüzünden yani çektiklerimi siz düşünün  şimdi memleketimin köyünde çalışıyorum oraya göre cennette olduğumu düşünüyorum yani tek öğretmenli bir okulda bir gün çok zor geçer ama doğu ile batıda farklıdır bence durum yalnızlık her yerde yalnızlık ama doğunun fiziki şartlarını da bu yalnızlığa eklediğinizde durum dahada zorlaşıyor oralarda çalışan tüm fedekar arkadaşlarıma kolaylıklar diliyorum

müdür odasında tek başıma kala kala duvarla göz göze gelmeye başladım ve duvarlar aramda bir aşk başladı

çok güldürdünüz hocam beni