bir de ben soluk alabilsem.annem babam dedem anneannem bile öğretmen.bu topraklar bizim.çalışıyorum ama hep boşa ben hamileyken bebeğimi kaybettim rapor bile almadım.belki 1 çocuk değişir diye çabalıyorum.imkansızı deniyorum.benden daha çok ailenin yanında bana düşman devlete düşman çocuklar...ben bile tek başımayım ne müdür ne milli eğitim.kimse destek değil. sanırım beni atadıklarını bile unuttular.neyin savaşını verdiğimi artık bilmiyorum.ben öğretmenim.çocuk bakıcısı değilim.bilgi hariç herşeyi yapıyorum burada.inanaın bende çaresiz ve beceriksiz işe yaramaz hissediyorum.ne öğrenci ne veli ne yönetici ne de eşim memnun benden
hocam yukarıda yazdıklarınız içinde şu cümle çok yanlış olmuş :"inanaın bende çaresiz ve beceriksiz işe yaramaz hissediyorum"
sakın böyle hissetmeyin.saydığınız herkes yokluğunuzda kıymetinizi anlayacak.bebeğiniz için çok üzüldüm Allah rahmet eylesin,yardımcınız olsun...kendinizi bırakmayın,inşallah daha iyi şartlarda bir yaşama kavuşacaksınız...