Toplumumuzun En Önemli Problemi

en önemli problemimiz az iş çok laf üretmemiz.sen ben davası.

Ayrıca toplumumuz kendini problemsiz görüyor... Çok relaks bir toplumuz... Kim kime, dum duma...

en önemli problemimiz az iş çok laf üretmemiz.sen ben davası.

Ayrıca toplumumuz kendini problemsiz görüyor... Çok relaks bir toplumuz... Kim kime, dum duma...

Duyarsısız...Dışlanacağımızda n korkmak bunun nedenlerinin üst sıralarına yerleştirilebilir gözümde.Duyarsız davranıyoruz.Ya konuşur da farklı görülmenin ardından yalnız kalırsam düşüncesi işli çünkü.En güzeli uyayım,akıntıya kapılıp gideyim,susayım.Ne de olsa vardır duyarsız olmayan birileri.İşi ne  ? Gelsin de duyarlı olsun..Ben neden kılımı kıpırdatayım ?

maneviyatın bi yanda yükseirken,bir yandan ökmesi

dinlememek ,anlamamak

Herşey  için bir  kural  varmış gibi  görünmesine rağmen, kuralsız ,kanunsuz  bir  toplumda  yaşanıyor  gibi  davranılması.

toplumlardaki en büyük sorun eğitim sorunudur.bizdeki problemlerden biri de eğitim, daha da önemlisi saygı ve utanma duygusunun eksikliği. son zamanlarda bu 3 'ünün eksikliği de en büyük kayıptır.

Toplumun en önemli problemlerinden biride  duyarsızlıktır.Herşeye duyarsız bir millet oluyoruz. Yada bilinçli bir şekilde duyarsızlaştırılıyoruz.

bence sorun insanların bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olması,`fikir sahibi olmadan da hüküm sahibi olması...............

Eğitimsizlik...

1-   Cehalet,
2-   Tembellik,
3-   Önyargı, hoşgörüsüzlük,
4-   Kuralsızlık,
5-   Duyarsızlık, tepkisizlik, rahatlık,
6-   Çabuk galeyana gelmek, her duyguyu uçlarda yaşamak,
7-   Ders almayı bilmemek,
8-   Vefasızlık,
9-   Merak ve dedikodu,
10- Şiddete düşkünlük,...

Hak, adelet gibi kavramları sadece kendimize lazım olduğunda hatırlıyoruz.
Bal tutan parmağını yalar, bana dokunmyan yılan bin yaşasın gibi atasözlerimiz var.
Meslek ahlakı denen kavramdan habersiziz. Aldığı maaşı az olsun çok olsun sonuna kadar haketmek gibi kaygılarımız yok.
Ucu bize dokunduğunda torpil gibi haksız hukuksuz durumlara şiddetle karşı çıkarken kendi işlerimiz için her seferinde bir tanıdık arayışına gireriz. Bu sırada kaç kişinin hakkını yediğimizi asla düşünmeyiz.
Hiçbir fikrimiz olmayan konularda uzman kesilebiliriz. Ancak bunu bir başkası yaptığında eleştirmekten geri kalmayız.
Başkalarına rahatça küfür eder, hakaretler yağdırabilir ya da şiddet uygulamaktan çekinmeyiz ancak aynı şey bize yapıldığında bunu cinayet sebebi sayabiliriz.
Empati diye bir kavramın varlığından hiçbir şekilde haberimiz yoktur. Özgürlük kavramını sınırsız sayarız. Başkalarının da istekleri ve duyguları olabileceğini asla düşünemeyiz.
Hırsızlığı sadece başkasının malını çalmak sanırız. Emek hırsızlığı yapmaktan asla çekinmeyiz. Lisedeyken nasıl kopya çektiğimizi gururla anlatırız. Korsan ürün kullanmaktan asla çekinmeyiz. Bütün bunların bizi basit hırsızlar yaptığını aklımızın ucuna getirmeyiz.
Bana birşey olmaz mantığıyla hareket ederiz.
Sürekli olarak herşeyden şikayet ederiz ancak asla çözüm üretmek için herhangi bir girişimde bulunmayız. Çözüm için uğraşanları da engellemekten geri kalmayız.
Hep bizim bildiklerimiz doğrudur. Başkalarından bizden çok küçük de olsalar büyük şeyler öğrenebileceğimizi asla kabul etmeyiz.
Okul sıralarında değilsek öğrenmeye kesinlikle kapalıyızdır. Bizimle deneyimlerini paylaşmak isteyen kişileri kötü görürüz.
Çalışkan insanları hor görüp kötü bir şey yapıyorlarmış gibi aşağılamaktan çekinmeyiz. Tembelliği, başarısızlığı marifet zannederiz.
Okul bitirip meslek sahibi olunca o mesleğin uzmanı olduk sanırız. Yenilikleri takip etmek, kendini geliştirmek gibi tasalarımız yoktur.
Herşeyi kâğıt üstünde yaparız. -mış gibi yapmak en önemli özelliğimizdir.
Tedbirli olmayı enayilik sayarız. Ancak tedbirsizliğimiz yüzünden zarara uğrayınca başkalarını suçlamaktan geri kalmayız.
Temizlik kavramından habersiziz. Geçtiğimiz yerde çöp yığınları bırakırız.
Kendimiz dışındaki canlıların yaşam hakkına asla saygı duymayız. Vicdansızız.
Herşeyi ekonomik değerlerle ölçeriz.
Kendi çıkarlarımız daima başkalarınınkinden üstündür.
Asla öz eleştiri yapmayız. Daima biz doğruyuzdur. Başarısızlıklarımızın bile sorumluluğunu başkalarına atarız. Hata yapabileceğimizi asla kabul etmeyiz.  Daha sayacak çok şey var. En önemlisi yukarıda ve önceki sayfalarda yazılı şeylerin hepsini başkaları yapar ama biz daima kusursuzuzdur.

 

Şebmen Öğretmenim şu anki toplumumuzu  o kadar güzel anlatmışsınız ki bunların üzerine söylenecek başka bir söz bulamuyorum ve size aynen katılıyorum.

En büyük sorunumuz tembellik bence.

Büyüklerimiz nasıl öğüt verdi bize "oku , adam ol,paran olacak,sonrasında da iyi bir hayatın" şeklinde halada böyledir bu. Bunların hangisini kazandık veya kazanırken neleri kaybettikte farkına varamadık. okuyupta iş bittimi ?
 Bunları gerçekten düşünürsek sorunlarıda bulmuş olacağız. Bizdeki okuma sadece para kazanma uğruna
okumanın bu olduğu sürece söylenecek birşey bulamıyorum.