Üstad Necip Fazıl'ı Anma....

Ulu çamlar fırtınalı diyarlarda yetişir..der cemil meriç..

necip fazıl kısakürek in manevi şahsında,anadolu insanının ufkunu açan,düşünce dünyasını derinleştiren tüm münevverlerimizden allah razı olsun..mekanları cennet ,cennette komşuları En Sevgili olsun..

SERSERİ

Yeryüzünde yalnız benim serseri,
Yeryüzünde yalnız ben derbederim.
Herkesin dünyada varsa bir yeri,
Ben de bütün dünya benimdir derim.

Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,
Aradım bir ömür, arkadaşımı.
Ölsem dikecek yok mezar taşımı;
Halime ben bile hayret ederim.

Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;
Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr,
Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr,
Gölgemin peşinden yürür giderim...

                                       Necip Fazıl KISAKÜREK

değeri, sarfedeceğimiz kelimelere sığmayacak kadar bu büyük insana Allah rahmet etsin.

Üstadı Hangi Kelimelerle Dile Getirsekte Yine Bu Kelimeler Onu Anlatmakta Sığ Kalır

Şarkımız

Kırılır da birgün bütün dişliler,
Döner şanlı şanlı çarkımız bizim.
Gökten bir el yaşlı gözleri siler.
Şenlenir evimiz barkımız bizim.

Yokuşlar kaybolur çıkarız düze.
Kavuşuruz sonu gelmez gündüze.
Sapan taşlarının yanında füze,
Başka alemlerle farkımız bizim.

Kurtulur dil,tarih,ahlâk ve iman.
Görürler nasılmış neymiş kahraman.
Yer ve gök su vermem dediği zaman,
Her tarlayı sular arkımız bizim.

Gideriz nur yolu izde gideriz.
Taş bağırda, sular dizde, gideriz.
Birgün akşam olur, biz de gideriz.
Kalır dudaklarda şarkımız bizim.
 
 
Necip Fazıl Kısakürek

OLMAZ MI?
Yön yön sarılmışım ne yana baksam;
Sarılan olur da saran olmaz mı?
Kim bu yüzü çizen sanatkar ressam;
Geçip de aynaya,soran olmaz mı?

Bir parçacığım ben,bütüne hasret;
Zaman döne dursun,o güne hasret;
Ruhumsa zamanın üstüne hasret;
Ebediyet boyu bir an... Olmaz mı?

Necip Fazıl Kısakürek

Cenabı Allah'tan "Büyük Üstada" gani gani rahmet diliyorum.
Rabbim mekanını cennet eylesin, inşallah.

Gel

Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,
O gün başucuma karalarla gel
Arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk,
Tepende simsiyah kargalarla gel

Elinden, dal gibi düşerken ümit,
Ne bir hasret dinle, ne bir ah işit;
Bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,
Kırık bir tekne ol, dalgalarla gel.
 

"Dua, dua, dua... Boyuna dua edelim.. Hiçbir dua çevrilmez. Elverir ki, edebilelim..Boyuna isteyelim...Hiçbir istek döndürülmez...Elverir ki, isteyebilelim... Malik mahruma vermez olur mu? Bunun için yaratıldık. İsteyelim. Elverir ki, istemeyi bilelim... Ümmetin, sahabilerden sonra en büyük ferdi İmam-ı Rabbani hazretleri "Allah vermeyeceğini istetmez" buyuruyor. Bu ölçüdeki hikmeti sezenler, bir şeye malik olmak için o şeyi istemenin yeter olduğunu anlarlar. Ama istemenin istemek olması için dudakların yetmeyeceğini anlasalar..."

üstad herşeyiyle üstad

Utansın
Tohum saç, bitmezse toprak utansın!
Hedefe varmayan mızrak utansın!

Hey gidi küheylan, koşmana bak sen!
Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!

Eski çınar şimdi noel ağacı;
Dallarda iğreti yaprak utansın!

Üstat Ne Güzel Yazmış Olsada Gölgesşnden İstifade Etsek...

Ruhun şad olsun üstadım...
Sensiz bir yıl daha geçti.

Büyük bir tasavvuf adamının benzetişiyle, zifirî karanlıkta, ak sütün içindeki ak kılı farkedecek kadar gözü keskin; ve gerçek kahramanlık mâdeniyle sahtesini ayırdetmekte kuyumcu ustası bir gençlik...

ALLAH'ın bir pulunu bekleye dursun on kul,

Bir kişiye dokuz, dokuz kişiye bir pul,

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa,

Yaşasın kefenimin kefili kara borsa...

allah hepimize üstadı anlayabilmeyi nasip eylesin

ŞİİRLERİM VE ŞAİRLİĞİM
Şairliğim on iki yaşında başladı.
Bahanesi tuhaftır:
Annem hastahanedeydi. Ziyaretine gitmiştim...Beyaz yatak örtüsündesiyah kaplı küçük bir defter...Bitişikte yatan veremli genç kızın şiirleri varmış defterde.. Haberi veren annem, bir an gözlerimin içini tarayıp:Senin dedi: şair olmanı ne kadar isterdim Annemin dileği bana ,içimde besleyip de on iki yaşıma kadar farkında olmadığın olmadığım bir şey gibi göründü. Varlık hikmetinin ta kendisi....Gözlerim hastahane odasının penceresin de, savrulan kar ve uluyan rüzgara karşı, içimden kararımı verdim:
 -Şair olacağım!
Ve oldum.
(Çile kitabının önsözünden alıntı)