Uzlaşma Kültürümüz Niçin Eksik?

Uzlaşmak çok da gerekli değil bence aman aman ciddi konular hariç. Mesele saygı duymamakta. Ben bir üstte yazılanla uzlaşmak zorunda değilim farzı misal ama saygı duymak zorundayım. ( üssteki arkadaş alınmasın )
Zaten uzlaşmak biraz da ödün vermek gibi geliyor bana. Kendimden ne diye ödün vereyim ki ya da karşımdaki benimle uzlaşmak için neden kendini törpülesin...
Herkes saygı içinde kendine özgü olsa oldukça zengin ( manen ) bir ülke olurduk.
Ama en basitinden bakın meclise her parti kendi grubundan ne de güzel uzlaşıyor. 550 kişi 550 fikir olması gerekirken 4 parti 4 fikir var... Bu herkesin gözü önünde diye burdan örnek verdim.  Örnekleri çoğaltmak mümkün.
Yani demem o ki kimse benle uzlaşmasın ama bana ve fikirlerime saygı duysun...

Hoşgörünün rengini ve şeklini anlamamışız.
Acıma ve takdiri yanlış kullanıyoruz.
Ya da egomuzun büyüklüğünden güzellikleri farkedemiyoruz...

 Uzlaşmayı karşılıklı konuşma ve dinlemeyi bilenler başarabilir.Özgüven eksikliği uzlaşma anlayışını ortadan kaldırır. Eğer özgüven yoksa kandırılma, aldatılma korkusu ön plana çıkar. Karşı tarafı anlama ve değerlendirme yetimiz sekteye uğrar. Karşı tarafı tam anlamayınca şüpheci yaklaşırız, kötü varsayımlarla hareket ederiz.Özgüveni uzlaşma konusundan bir üst kavram olarak kabul etmek gerekir. Özgüvenin oluşumunda bilgili olmanın, empati kurabilmenin, konuşmayı, dinlemeyi ve tartışmayı bilmenin büyük önemi vardır.

Tek sebebi ego...

Önyargı uzlaşmanın önünde büyük bir engeldir.
Yüreği yansıtmayan yüzdeki maske çabuk düşer.

Hangi kültürümüz tam ki uzlaşma kültürümüz tam olsun  

cunku ınsanlar kendılerını ıfade edemıyorlar ve karşısındakileri dınlemıyorlar sonuc uzlaşamıyoruz

Başkalarının fikirlerini saygı duyma gibi bir gereksinimimiz yok.Doğruları sadece ben bilirim,benden başka kimse bir ey bilmez dediğimiz için uzlaşamıyoruz.Eskilerin dediği gibi"Dediğim dedik,aldığım düdük"anlayışında olduğumuz için uzlaşamıyoruz.Birbirimizi dinlersek bunu başarabiliriz.

öyle bir milletiz ki; "yanlış düşünüyorsun" diyebilecek kadar bile dinlemiyoruz karşımızdakini...

Hoşgörünün rengini ve şeklini anlamamışız.
Acıma ve takdiri yanlış kullanıyoruz.
Ya da egomuzun büyüklüğünden güzellikleri farkedemiyoruz...

Eline ve diline sağlık öğretmenim.Çok güzel anlatmışsınız.

Çocuklarımıza  kuzu  olmayı    öğretsek  dışarı çıkınca kurtlar  kapıyor,tersini yapıp  kurt  olmayı öğretsek  bu sefer  o dışarıdaki kuzuları kapıyor.
 Toplumumuzda  bu iki bakış açısı  hakim.Ya kurt yetiştiriyor  çocuğunu ya kuzu.Bu değişmeli bence.
Ben çocuklarımdan kavgadan,küfürden  zarar gelebilecek hertürlü şeyden uzak durmalarını istedim.Kuzu oldular.Ama dışarıdaki kurtlardan kurtulamadılar.Çok sıkıntı çektiler  Liseyi bitirene kadar.Tersini yapsaydım diye  hayıflanırım zaman  zaman.
Ortası bulunmalı bunu.Yerine göre  kurt yerine göre  kuzu olabilmeli.Uzlaşma eksikliğimiz  buradan kaynaklanıyor  bence.Küçük yaşlardan başlanarak üzerinde durulmalı  ve taviz  verilmemeli

Öğretmenim kurt ile kuzuyu yetiştirirken birbirlerine neler yapabileceklerinide öğretmemiz gerekiyor.

 kültürsüzlük üzerine monte edilmiş bir hayat ve popülizmin ağına kapılmış gençlik, seyreden bir toplum ,ben egosu . bu toplumdan daha ne beklenirki...

Her konuda çok bilgili olduğumuzu düşündüğümüz için....

Önyargılar yıkılamadığından ve dogmalardan....

Sayın Hocam Günlük Ödevleriniz Çok Güzelmiş. Çok İyi Hazırlamışsınız. Eğer Mümkünse Diğer Ayları Da Yollayabilir Misiniz. Çok Memnun Olurum.
  Bahadir-kurtoglu@hotmail.com