Ben 48 yaşındayım, kendimi en az 28 yaşındaki bir öğretmen kadar enerjik hissediyorum her şeye rağmen, ve bu şekilde çalışıyorum. Ki gençlere bakıldığında, hayattan bezmiş, sanki dünyalar başına yıkılmış vaziyette, asosyal, kendini eve kapatmış insanlara hal hatır sormaktan iki kelam etmekten bile çekinir vaziyette dolaşıyor olduğunu gözlemliyorum ben de... Bunu ne yapacağız peki?
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] Hocamız benimde kısmen eleştirdigim ifadeleri olsa da kendi gözlemleridir, düşüncesidir, görüşlerine katıldığım ve itiraz ettiğim bölümleri de kendi açımdan ifade ettim. Ben sizin nezdinizde fazla alinganlık gösterip adeta "had bildirme" veya "linç kültürüne" dönüşmesinden rahatsız oldum.
Yukarıda alintiladigim bölümdeki genç meslektaşlarımıza yonelik gözlemlediğiniz durumlardan genç meslektaşlarımız alınganlık gösterip sizinle aynı tondan cevap verseler bu kadar hoşunuza gitmezdi eminim Sevgi önemli hem de çok önemli ama sorunların ve yanlış anlaşılmaların çözümünde empati de işe yarıyor hocam sizden birkaç yaş genç ama yaşlı grubuna giren bir öğretmen olarak naçizane tavsiyem.
