Veliler Ve Öğretmenler

sayın hocalarım, genellikle günlük olarak meslek yaşantımda karşılaştığım olayları burada siz değerli öğretmenlerimle değerlendirmek için konu açıyorum.

bugün nakille gelen  bir öğrencimin velisi geldi ve biraz konuştuk. ucu tehlikeli olabilecek bir tartışma çıkabilirdi. bana nasıl ders yapmam gerektiği ile ilgili talimatlarda bulundu. bende en sonunda öğretmen olan kişinin ben olduğumu, sınıfın seviyesine göre neyi nasıl yapacğımı bildiğimi bahsettim. böyle çok ilgili ve bir çok şeye karışan "akıl veren" velilerin olduğunu duymuştum. bu yıl başıma geldi.  aslında bu veli öğrencisinin daha başarılı olmasını istiyor ve bunun için uğraşıyor ve aslında bu sayede benim kendimi geliştirmek için bir fırsat olarak ta kullana bilirim. çünkü şimdiye kadar hep vasat ve vasatın altında velilerim olmuştu. ama işime de karışması canımı sıkıyor doğrusu.

Hocam şehirde çalışan öğretmen olarak 12 yıldır o tür velilerle karşılaştım.Dediğiniz gibi onların tek amacı var çocuklarının daha iyi yetişmeleri.Bunu yaparken farkında olmadan bizlerin işine de karışıyorlar.Onları mazur görüyorum. Benim de bir veli olduğum aklıma geliyor.işimiz gereği
 ben sakince ve hoşgörüyle yaklaşmaya çalışıyorum.Sonuçta ben gene bildiğim gibi yaptığım için.Ha bu arada dikkate aldığım durumlarda oluyor....

Hocam şehirde çalışan öğretmen olarak 12 yıldır o tür velilerle karşılaştım.Dediğiniz gibi onların tek amacı var çocuklarının daha iyi yetişmeleri.Bunu yaparken farkında olmadan bizlerin işine de karışıyorlar.Onları mazur görüyorum. Benim de bir veli olduğum aklıma geliyor.işimiz gereği
 ben sakince ve hoşgörüyle yaklaşmaya çalışıyorum.Sonuçta ben gene bildiğim gibi yaptığım için.Ha bu arada dikkate aldığım durumlarda oluyor....

Sayın hocam bu tip velilere yaklaşımımız sanırım diğer velilerden çok daha farklı olacaktır. tecrübenize sığınarak soruyorum; nasıl davranacağız, altan mı alacağız, yoksa çok işimize karışmaması nasıl hissttireceğiz, yoksa ilk günden dişimizi mi göstereceğiz?

Acaba öğretmenlik dışında yapılan işe karışılabilen bir meslek var mıdır?Mesela siz hiç bir operatör(ameliyat edici) dr.ye hastayı nasıl keseceğini öğreten  hasta ve/veya yakını duydunuz mu?

Başlığı görünce önceden zaman gazatesinde okuduğum yazıyı sizlerlede paylaşmak istedim

Hazin bir öğrenci hikâyesi 
 
 
Veli toplantısını duyan anne babalar okulda toplanmışlardı. Müdür beyin kendilerine hitaben yaptığı konuşmayı dinlediler. Sonra da çocuklarının derslerine giren öğretmenleri bularak onların durumları hakkında bilgi alacaklardı. 
 
 
 
Ali öğretmen, kendisine gösterilen sınıfa oturmuş, velilerin gelmesini bekliyordu. İlk defa bir veli toplantısına öğretmen sıfatıyla katılıyordu. Bundan dolayı heyecandan bacaklarının titremesi, kalbinin ürkek kuş misali güp güp atması gerekiyordu. Fakat Ali öğretmen bunun aksine çok sakindi. Sanki alelade bir iş yapıyormuş gibi kendisini rahat buluyordu.

Veliler tek tek gelmeye başlamıştı. İlk gelen Murat’ın annesiydi. Ali öğretmene çocuğunun ders ve ahlaki durumunu sorduktan sonra çocuğunun gayretli olduğuna dair sözcükleri Ali öğretmenin ağzına düşecekmişçesine dinledi. Sonra “Aman öğretmen bey size güveniyoruz. Çocuklarımız size emanet, onlar bizim gözümüzün nurudur. Bunca eziyete katlanmamızın yegâne sebebidir. Elinizden gelenin çok çok fazlasını yapın, sizden rica ediyorum.” dedi ve çıktı gitti.

Hemen arkasından Mehmet’in babası geldi. Sanki sözleşmişler gibi öğretmen beyden Murat’ın annesiyle aynı doğrultuda şeyleri istedi.

Üçüncü gelen veli, Gülşen’in annesiydi. O daha da fazlasını söylemişti. Normal müfredat konularını çabuk çabuk anlatmasını, sonra da OKS konularına geçilmesini istemiş, istemekten öte emredermiş gibi bir tavırla ağzından indirivermişti.

Dördüncü gelen veli Sami’nin babasıydı. O da aynı şeyleri söylerken sözünü kesip “Öğretmen bey beni işitiyor musunuz?” diye sorma ihtiyacını hissetmişti. Çünkü öğretmen bey artık onu dinlemiyordu. Hayal aleminde farklı mecralara çoktan kayıp gitmişti.

Çok uzağa değil dört sene öncesine gitti. Yine aynı ilçedeydi. Fakat öğretmen değil eğitim fakültesinde bir öğrenciydi.

Dört sene öncesi bir pazar günüydü. Devlet yurdundan eve çıkmaya karar verip de sokak sokak ev aradığı o gündü. Ayakları yorgunluktan şişmiş, parmak uçları su toplamış vaziyetteydi ve topuklarını hissedemiyordu. Bir sürü boş ev vardı. Ev sahipleriyle görüşürken bütün şartlarda anlaşıyor; fakat ev sahibinin “Ne iş yapıyorsun?” sorusuyla bir hayal daha suya düşüyordu. “Öğrenciyim amca.” cevabına karşılık ev sahibinin kaşları çatılıyor, surat ekşiyor ve aşağılamanın son derecesinde bir ifadeyle “Öğrenciye vermiyoruz” deyiveriyordu.

Akşama kadar hep aynı tabloyla karşılaşmıştı. Bir Ramazan günü çekilecek eziyet değildi. Susuzluk ve açlık onu iyice halden düşürmüştü. Yurda giden yolda ümitsizlik onu bir sağa bir sola sendeleterek yürütüyordu. Derken bir de ne görsün! Perdesiz bir ev daha gördü. İşte dedi herhalde bu sefer olacak. Ümit gözlerine bir başka ışık vermişti. Son enerjisiyle merdivenleri tırmandı ve yan kapısını çaldı, ev sahibinin üst katta olduğunu öğrenerek ev sahibiyle konuşmaya başladı. Sonuç olumsuz olacak bile olsa, bu cevabı şu iftar vaktinin hürmetine tebessüm eden dudaklardan bekliyordu. O kahrolası soru yine dillenmişti. “Öğrenci misin sen?” Öğrenci olduğuna bin bir pişman olan Ali, “Evet” dedi. Tek heceyle “Yok!” deyip, kapıyı çat diye kapatıvermişti. Ne keskin bir yok demeydi o! Hayatı boyunca bu ‘yok’u unutamamıştı.

İşte bu evlatları için ekstra fedakârlıklar isteyen bu insanlar, o insanlardı. O zaman, o keskin cevapları takır takır yapıştıran insanlar, o zamanlar, o ev sahipleriydi. Ahlaksızlık ve kötülük abidesi olarak tanıdıkları o öğrenciler de bugün göz nuru çocuklarını emanet ettikleri Ali öğretmenler, Mehmet öğretmenlerdi.

Bir zamanlar ezip büzüp yerin dibine soktuğunuz, barınacak bir evi bile çok gördüğünüz bu öğretmenler, çocuklarınıza hangi vefaya binaen ekstra şeyler versin, hangi vefaya binaen sevgiyle yaklaşsın!

Ali öğretmen, bunları aklından geçirirken velilere içinden can yakıcı bir haykırışla bağırıyordu: Ne yüzle istiyorsunuz! Ne yüzle! Halil Özkan, Türkçe öğretmenliği 2. sınıf

Sayın hocam bu tip velilere yaklaşımımız sanırım diğer velilerden çok daha farklı olacaktır. tecrübenize sığınarak soruyorum; nasıl davranacağız, altan mı alacağız, yoksa çok işimize karışmaması nasıl hissttireceğiz, yoksa ilk günden dişimizi mi göstereceğiz?

  bence alttanda almıyacaksınız, dişinizi de sıkmayacaksınız öğretmenim.. uygun bir dille kararlı olarak işinizi iyi yaptığınızı, öğrencilerin okulda  sizden ( velilerden) önce kendinize  ait olduğunu, onları en iyi şekilde yetiştirmek istediğinizin amacınız olduğunu yapacağınız ilk toplantıda hissettirdikten sonra veli olarak da onların görevini yerine getirmeleri gerektiğini anlatırsnız   velileriniz  size ne müdahale edemez.. öğrencilerin daha başarılı oması için gerekli önerileri sizden beklerler... iyi çalışmalar..

Hocam inanın o veliler evlerinde çocuklarıyla ilgilenmiyorlardır bile.Ama her şeyin en iyisini istemeyi iyi bilirler.

Okul bahçesinde ağzında sakız , bir eli pantolonunun cebinde konuşan veliyi görünce acaba bizden başka kimin karşısında bu şekilde konuşabilirler diye iç geçirdim. Güya beyefendi kızına , öğretmenden daha fazla ilgi ve eğitim istiyormuş. Bunu yapanda bir devlet memuru imiş. Kendi seviyesini göstermesi gayet ilginçti. Bırakın öğretmeni , sıradan bir insanın karşısında bile konuşulmayacak biçimde öğretmenle konuşuyordu.
Suç bizde mi yoksa toplumumuzun öğretmene bakış açısında mı ? Bize akıl vermeye kalkan veliler , çocuğunun haksızlığını bilmeden en ufak bir yaralanmasında hesap sormaya okula koşan veliler ; sıradan bir banka şubesinde sırasının alınmasına ses çıkarmazlar. Hastane poliklinikleri önünde saatlerce sıra beklerken haksızlıklara ve adam kayırmalara boyun eğerler. Ama iş öğretmene gelince aslan parçası kesilirler. İdare veli ile personeli olan öğretmenler arasında kalır daima. Milli eğitim her zaman veliyi haklı görür , her şikayet üzerine okula müfettiş gönderir veya telefon açar. Peki bize kim sahip çıkacak ?
21 yıllık öğretmenim. Kızımı hiç çekinmeden 7 yıllık bir meslektaşıma verdim ve işine asla karışmadım.

Sayın hocam bu tip velilere yaklaşımımız sanırım diğer velilerden çok daha farklı olacaktır. tecrübenize sığınarak soruyorum; nasıl davranacağız, altan mı alacağız, yoksa çok işimize karışmaması nasıl hissttireceğiz, yoksa ilk günden dişimizi mi göstereceğiz?

Sevgili hocam elbetteki dişinizi göstereceksiniz.Yoksa önünü  alamazsınız.ama onların dediklerini de kale alıyormuş gibi davranın.

sayın öğretmenlerim, dediklerinizi dikkate alacağım. çok önemli tespitleriniz var. özellikle hikaye için "emrovic" hocama teşekkürler.  yarın veli toplantım var. maalesef durum bu. bazen veliyi biz idare ederken bazen de veli bizi idare ediyor. eğitimhanede olan tüm öğretmenlerini bu konuya değinmesi lazım. öğretmenin öğretmenden başka dostu yok. memur komşum bile öğretmenlerin yattığından bahsediyor. birbirimizi destek, güç ve aklı vermemiz lazım. özellikle daha büyük şehirlerde yaşayan merkezi ve gözde okulların öğretmenleri daha müzdariptir. onlar ne yapıyor? velilerin baskısı altındalar mı? yoksa bu tip velilere karşı ne yapıyorlar?

tamamen katılıyorum hocalarım ama dişlide olamıyorum ben onların çocukları için uğraşıym.gecen hafta velim gelip harfleri nasıl anlatmam gerektigini söyledi...şaka gibi geliyoo hala

tarık  öğretmenim onabenzer şeyler bende yaşadım

ne veliler var ,   beş parmağın beşide bir değil tabiki

tamamen katılıyorum hocalarım ama dişlide olamıyorum ben onların çocukları için uğraşıym.gecen hafta velim gelip harfleri nasıl anlatmam gerektigini söyledi...şaka gibi geliyoo hala

bir veli gelip benim karşımda o kadar ileriye giderse kimse kusura bakmasın kovarım....veli  tamam da bir yere kadar kimseyi işime karıştırmam  ben sınıfımda kendi yöntemlerimi uygularım. şunu yap bunu yap vs. bunları dinlemem...eğer dinlersem öğretmen ben değil onlar olur...

Merhaba arkadaşlar,
Ben otuzuncu yılıma kadar çok veliler gördüm. çok olaylarla karşılaştım.Bazan çok huzursuz oldum. Ama şunu öğrendim .Rahatladım
 Unutmayın sınıfın lideri sizsiniz siz ne derseniz o olacaktırTabiki herşieyide bilen ve en iyi yapansınız.
Destek ve yardım ancak öğretmenlerden alınmalı.
Bunu öğrenci ve illede velilere kabul ettirmelisiniz.
işinize karışan veli çocuğunu kendisi okutsun..
Elinizden geldiği kadar haddini bidirmeli
     Değerli arkadaşlarıma saygı ve sevgiler