Tükenen biz değiliz tükendikçe yeni filizler veriyoruz...birken bin oluyoruz ama yılmıyoruz... anlaşılmayan nokta...eğitim fedailerinin ihtiyaçlarının giderilmesi için yeteri kaynak sağlanmaması...ve ona bu durumu layık görenler onun o güzelim duygularınıda sömürüyor hocam....
Bu ülkede fırsat eşitliği vardır imkan eşitliği yoktur. Var olan imkanlar içinde en iyisini yapmak zorundayız. Bu durumda da özellikle ülkenin içinde bulunduğu durumu dikkate almalıyız. Bu anlattığım ekonomiyle ilgili kısımdır.
Bir diğer hususta, insanlarla ilgili husustur, biri çıkar keyfine göre yönetmelik çıkartır, kimse dur diyemez. Sadece bir kesim değil herkez madur olur, dur diyen olmaz. En acısıda birileri kendi menfaatine sandığı şeyler için o birilerine destek verir ama sonradan bir bakarlar işin ucu kendilerine dokunmuş. İşin kötü yanı yapılan şeylerin belli bir kesime menfaat sağladığını görmek ve o kesimin bu işin şakşakcılığını yapmalarıdır. Daha kötüsü ise yapıaln şeylerin hangi kesime menfaat sağladığının anlaşılmamasıdır ( yer değiştirme yönetmeliği).
Hocam ben bu ülkenin sorununun ikinci şıkta olduğunu düşünüyorum. Bu ülkenin insanları çalışmaktan yorulmaz, imkansızlıktan şikayet etmez, zorluklar karşısında yılmaz. Bu ülkenin insanı kendisiyle alay edilmesinden hoşlanmaz, hiç yerine konulmaktan hoşlanmaz, onun çaresini aramaz.
