17 Ağustos Depremi

Orta 3e yeni gecmistim o yaz.
O gece sahildeydik kartal sahilinde.
Berbat, berbattan da ote bir koku vardi. Her seyi dun gibi hatirliyorum
Binamiz yikilmamisti ama duvarlarimiz parcalanmisti. Cok sevdigim komsumuz nuran teyzeyi ve engelli evladini sakaryada gocuk altinda kaybettik o gece. Sabah olup etraf aydinlandiginda tum sokak parktaydik ve perisan haldeydik hepimiz... Suan Istanbul boyle bir depreme hazir degil; olursa 2milyon insanin evsiz kalacagi soyleniyor. Calisma yapilmasi gerekiyor acilen
Baska 17agustoslar yasanmasin kaybettiklerimizin mekani cennet olsun

Hafızalardan silinmeyecek kara gece.

 O günün hatrinasıl okunan hatimleri Rabbim  kabul eylesin inşallah.

Mekanları cennet  olsun. Rabbim  yakınlarına sabır  versin.
.

o gün bir daha yaşanmaz inşallah Allah rahmet eylesin ölenlere...

17 Ağustos 1999 yılında kaybettiğimiz canlarımıza  Rabbim rahmet etsin,yakınlarına da sabır versin.

O geceyi yaşayan biri olarak, Rabbim bir daha böyle acılar göstermesin milletimize. En ufak bir depremde o anılar tazeleniyor. Allah ölenlere rahmet eylesin... Yakınlarına sabır versin.  Bence en acı olanı da o gece depremden sonra hala bulunamayan insanlar olması. Öldü dersin mezarına gidersin, bir fatiha okursun. 18 senedir ne olduğuna dair herhangi bir bilgi yok.   Allah bu insanlarımıza da çok büyük sabırlar versin..    (YALOVA)

Allahtan rahmet diliyorum hepsine...

Canım teyzem,eniştem,minik meleğimiz yeğenim,pek çok kaybettiğimiz eş dost....Nasıl bir acıydı rabbim.Sen tekrarını verme.Rabbim hepsine rahmet eylesin.

Deprem bizim gerçeğimiz. Deprem ile bir çok aile yok oldu. İnşallah kötülük dolu beyinlerin yaptığı çürük evlerde bir daha insanlarımızı kaybetmeyiz. Allah kimseye böyle bir acı tekrar yaşatmasın. Rabbim ölenlere rahmet etsin.

17 Ağustos 'u her hatırladığımda ailem aklıma geliyor .O gün Bursa'daki evimizin Nasıl sallandığını sürekli yıkılmaması için kendime kendime dua ettiğimi ,annemin beni babamında ozaman 8 yaşındaki erkek kardeşime sarılarak korkudan ağladığımızı ve dakikalarca süren sarsıntıda artık kesin yıkalacak ve artık ölüyoruz dediğim ölümü hissettiğim o bir dakika ...çok şükür hiç bir yara almadık evimizde yıkılmadı ama sonrasında günlerce sokaklarda uyuduk ,yarattığı olumsuz psikoloji insanda çok büyük hasarlar bırakıyor.

Hala da o korkuyu atabilmiş değilim üstümden.Daha beklenen bir depremin olması ve ne yazık ki deprem konusunda bilinçsiz bir ülke oluşumuz , bilimi hiçliğe sayışımız beni tedirgin ediyor .

Şu an bir deprem olsa maalesef bu ülkede kaybedeceğimiz bir çok insan ve yıkılacak bir sürü ev olacak.

Ailesini ve yakınlarını kaybedenlerin tekrar başı saolsun .

Hayatımın en korkulu gecesiydi. Unutmadim unutumadim.  Ölenlere Allahtan rahmet diliyorum tekrar tekrar.

Rabbim o gece hayatını kaybedenlere rahmet etsin. Öyle bir afeti bir daha yaşatmasın kimselere. Taşlar hissetseydi taşlar dahi ağlardı isimli bi kitap okumuştum üniversitedeyken. Depremi yaşayan lise öğrencileri anılarını yazmıştı. Biz yaşamadık böyle bir afeti ama okuduklarım ve hatırladıklarım bile içimi ürpertiyo...

Depremde hayatını kaybedenlere Rabbimden rahmet diliyorum..Öyle acılar bizden uzak olsun..inş.

Rabbim bizleri afetlerden korusun. Hayat güzel giderken bir anda her şey altüst olabilir.. Allah o günleri göstermesin bize...Bizlere…Amin.

Rabbim bizlere bir daha böyle acılar göstermesin. Depremde ölenlere rahmet eylesin Rabbim