Hayırlı akşamlar zümrelerim.
Bugün okulumuza Eğitimde İyi Örnekler Seminerinin bildirisi geldi.Katılmayı düşündüm ama günün geri kalanı bütün eğitim aşkını söndürdü. Zaten sevinerek gitmiyordum okula tam da üstüne oldu. Velilerimden biri ile tartıştık. Okula, yardım amaçlı gelen körler vakfının getirdiği oyunlar vardı. Tanıttım almak isteyen varsa alsın demiştim. Çocuklarda durur mu evde illa alalım demişler ki zaten uygun fiyata veriliyor. Daha derse başlamadan 'yine mi para istiyosun, hergün hergün para mı vericez size, aidat istemişsin geçen yıl vermedik mi deyip elindeki 5 tlyi üstüme attı. Gel de sinirlenme! Ne laftan anlıyorlar ne halden çok yoruldum çok bunaldım. Okula giderken ayaklarım geri geri gidiyor.
Tavsiye isteyeceğim ama benim yaptıklarım ne değiştirir ki karşımdakinde akıl olmadıktan sonra...
Yaşadığınız olayın benzerini geçen yıl 1. dönem yaşamıştım öğretmenim. Geçen yıl okula görme engelliler derneğinden 2-3 kişi geldi. Mini bir konser verip bağış için öğrencilere zarf dağıttılar. Ben öğrencilerime; bağış yapmak isteyenler zarfa istedikleri miktarda para koysun, istemeyenler zarfı boş getirsin dedim. Dediğim gibi de yaptılar. Yalnız bir veli (baba), zarfın üzerine aldığı asgari ücreti, kirasını, elektrik, su ve telefon giderlerini yazmış. Şöyle devam etmiş: Ben evimi zor geçindirirken siz neden para istiyorsunuz? Lütfen çocuğumun kafasını faydalı şeylerle doldurun (Ne alakaysa). Son olarak telefon numarasını eklemiş. Sinir oldum tabi. Aramama rağmen telefona cevap vermedi. Yani öğretmenim bu konuda yalnız değilsiniz, yalnız değiliz. Bu cahillerle ileride yine muhatap olmak zorunda kalacağız. Maalesef günümüzde bu tür olaylar normalleşti.