hocam değerlendirmenin sadece karnedeki not olmadığının farkında olmak gerekiyor bence ve çocuklara da bunu izah etmek gerek . Örneğin benim öğrencilerim sınavdan kaç alırlarsa alsınlar konuşurken güzel cümle kurmazlarsa, arkadaşlarına saygılı davranmazlarsa, çalışmaya gayretli olmazlarsa aldıkları notun hiç bir önemi olmadığını biliyorlar çünkü sürekli bu değerler üzerine sınıfta onlarla konuşmalar yapıyoruz. Yani tabiri caizse okul bitirip iki kelimeyi bir araya getiremeyen saygıdan yoksun insanlar yok mu var bunları çocukların seviyesine uygun bir dille anlatıyorum sürekli. Karnenizde çeşitli notlar olabilir onlardan ziyade kişiliğiniz daha önemlidir diyorum.Tabiki karne önemsizdir gibi bir anlam çkarmalarını önleyecek şekilde anlatıyorum . Başarılı olmaları gerektiğinden de bahsediyoruz ama öncelik her zaman değerlendirme sonucu değil bende. Mesela benim çocuklarım hayat bilgisinden 3 almıştır belki sınavda ama yere çöp atmaz, hata yaptıysa özür dilemeyi bilir, beslenmesinde yemek yeme kurallarına uyar, okuldan çıkarken ışığı söndürür bence bunlar daha önemli tabi bu benim naçizane görüşüm.
Kesinlikle haklısınız bu konuda, önemli olan not değil. Ama dediğimiz gibi adaletli olmak değerini de kazandırmak gerekiyor. Her ne kadar içlerinde bulundukları şartlar adil olmasa da bu bilinci vermek gerekiyor. Ben şartlar bakımından aynı olan öğrencilerden aynı şekilde çalışmayan öğrencileri ayırmalıyız diyorum. Okuma yazması yavaş olan, aile desteği alamayan ya da maddi yönden sıkıntılı olan öğrencileri de kendi içlerinde değerlendirmeliyiz zaten. Nasıl ki kaynaştırma öğrencileri için farklı bir değerlendirme yapıyorsak.
Bir öğrencim var ki her şeye sahip, aile desteği tam, ama çalışmıyor. Bir başka öğrencim de yine güzel olanaklara sahip ama canla başla çalışıyor. Bu ikisi arasında bir fark olmalı diyorum. Ve ayrıca da ahlaklı bireyler olmanın yüksek not almaktan her zaman daha üstün olduğunu kazandırmaya çalışıyoruz muhakkak her fırsatta. Ama karnenin veriliş amacı dürüst, ahlaklı bireyleri ayırmak değil bence. Çalışan ve çalışmayan öğrenciyi ayırmak, bu bilinci kazandırmak. Çalışmadan , mücadele etmeden bir yerlere gelinemeyeceğini fark ettirmek.
