ben bu meslekten soğukça soğuyorum arkadaşlar ya bayram tailinde arabamız bozuldu memlekete varamadan yolda kaldık.bayramda da yaptıramadık kapalı olduğundan.Eşim bayram dönüşü mecburen rapor aldı ben almadım arkadaşların arabasıyla geldim.Sonra müdür yardımcımız yanına çağırdı hocam bi öğrenciniz varmış adı şu nasıl falan.Konuştuk biraz meğer çocuk ben sınıfta bağırıyorum diye ki kendisine değil başkasına psikolojisi bozuluyormuş korkuyormuş. ya benim kadar öğrencilerini seven düşünen öğretmenlere bu yapılmamalı.bari önce benimle konuşşalar içim yanmayacak.sonra öğrencinin annesi geldi tabi müdür yardımcımız gönderdiği için yoksa benimle konuşma zahmetine girecek değil.Ben de size yaranılmaz dedim.ben dersten geri kalmasınlar diye bi klez olsun rapor almayayım rapor verildiğinde dahi kendimi iyi hissediyorum deyip gideyim ama adamlar sınıfta bağırdı çocuğumun psikolojisi bozuldu bu sınıftan alın desin.çocuk bu sene gelmişti sınıfıma 1 ayda bayağı bi gelişti.daha doğrusu geliştirdim.ama ne demişler besle kargayı oysun gözünü.şimdi ben bunlara hakkımı helal edeyim mi bu mesleği seveyim mi ne yapayım siz söyleyin
bu konularda yalnız değilsiniz öğretmenim, hepimiz yaşıyoruz. zaman geçince komik bile bulabiliyoruz. bi öğrenciye bağırmıştım. okula telefon açıyor halası.
-kiminle görüşüyorum?
-ben ... okul müdürü.... buyrun
durumu anlatıyor. cümleyi de şöyle bağlamış: kendisi okul müdürünün karısıymış.
acaba o anda kiminle konuştuğunun farkında mı değildi anlamadım.
neyse böyle konularda (başka bir öğrenci)şube müdürlerine, ilçe milli eğitim müdürüne dahi şikayet edildiğim oldu. m.e. müdürünün kesin emri geldi, öğrenciyi sınıfta bırakma diye. 1 sene boyunca baskı vardı. ama ben bırakılmasına karar verdim ve kimsenin sesi çıkmadı. siz bu işi vicdanınızla yapmakla mükellefsiniz. hesap vereceğimiz tek makam da bu dünyada değil. onun için ben her zaman Allah'a hesap vereceğimi düşünerek karar veririm.