Suatin öğretmenimizi çok özledik. Siteye ne zaman dönebilecek merak ediyorum.
Suatin Öğretmenimi çok sevmiştim. Evet, yüzünü görmediğim, şeklini şemalini bilmediğim, nerde yaşadığını, hangi okulda çalıştığını bilmediğim, bunlarla da ilgilenmediğim Suatin Öğretmenim kısa sürede kendini sevdirmişti.
Sık sık çay gönderir, espiriler yapardı. Mesajlarından anladığım, genç bir arkadaşımız olduğu idi. Mesajlarında tutarsızlıklar olurdu, ama kendini affettirerek bir şekilde işin içinden çıkardı. Gürleyip dururdu, ama hatasını anlayıp çarkederdi.
Yine de kanım ısınmıştı Suatin Öğretmenime.
Birgün farklı üyeliklerle siteye giriş yaptığını, bu üyeliklerle kendisine teşekkür ettiğini öğrendiğimde çok üzüldüm. Suatin Öğretmenime çok kırıldım. Bunu nasıl yapardı, benim sevdiğim, kardeşim bildiğim Suatin bu muydu? Üstelik, bunu pişkinlikle söylemesi beni daha da üzdü. Bu kelimeyi kullanıyor olmak daha da acı.
Dürüstlük, her şeyden önce gelir. Bu mesajı okuyorsundur elbet Suatin Öğretmenim. Önce kendine, sonra zümrelerine karşı dürüst olacaksın.
Kendini bize nasıl affettireceksin? Zümrelerine yazarken neler hissedeceksin?
Suatin Öğretmenimin zümrelerine soruyorum: Siz, bu durumu normal mi karşılıyorsunuz, sanal da olsa dürüstlüğe önem vermiyor musunuz?
Bütün bunlar benim kişisel düşüncelerim, kimseyi bağlamaz.
Tüm 2. Sınıf Öğretmenlerine hayırlı akşamlar dilerim.