okullar açılalı 2 hafta olmuştu. babamın tayini yeni çıkmıştı. melek anneciğim minicik ellerimi tutup getirmişti beni okuluma. güzel öğretmenime bıraktı minicik ellerimi, küçücük yüreğimi. sınıfta en önde oturttu beni. ardından tüm öğrencilere ismimi bağırarak tekrar ettirdi. onun cana yakınlığını izliyordum yerimden. ilk günüm gibi mezun olduğum gün de öğretmenime hayrandım. o zamanlar öğretmenimin öğrencisiydim, şimdi öğrencilerimin öğretmeniyim.
hepinizin ilk öğretmeninin de bu güzel gününü kutluyorum...
onları unutmak ne mümkün... inşallah bizim öğrencilerimizde yıllar geçse de böyle güzel hatırlar bizi....