UTANSIN
Yetiş öğretmenim, boğ karanlığı,
Aydınlık olmazsa, güneş utansın.
Çağla sen, aratma coşmuş ırmağı
Güller bitirmezse, toprak utansın.
Önümde yol göster, kılavuzum ol,
Hedefe varmazsam, yollar utansm.
Yeter ki başımda sen çobanım ol,
Kurda yem olursam, dağlar utansın.
İlmin ile nesle şöyle bir serpil,
Nesil göğermezse, yağmur utansın.
Mendilini al sen, gözyaşını sil,
Eğer ağlamazsam, bulut utansın.
Göster öğretmenim barış yolunu,
Silâhlar susmazsa, zaman utansın.
Bir araya getir, kurdu koyunu,
Oyun bozulursa, bozan utansın.
Selâm öğretmenim, yürekten selâm,
Sana ulaşmazsa, yeller utansın.
Ne desem de seni ben anlatamam,
Yardıma koşmayan kalem utansın.
İsmail Hekim TASKIRAN