mutlu pazarlar zümrelerim. bir konuda dertleşmek isterim. karne zamanı yaklaştıkça bir sıkıntı basıyor beni, sınıfımda neredeyse covid başlangıcından bu yana görmediğim, uzaktan eğitime katılmayan (gerek kendi imkanları el vermediğinden, gerekse daha çok uğraşmak istemediği için) , telefonla, mesajlarla bir türlü ulaşamadığım, ulaşsam da umursanmadığım, eba destek noktası kullanmayan birçok öğrencim var. şimdi bu çocukları sanki okula gelmişler, uzaktan derslere katılmışlar gibi sınıf geçirmek istemiyorum. neredeyse iki öğretim yılıdır kendilerini görmedim ki, ne durumdalar bilmiyorum ki!? tahminlerim var elbet, okumayı yazmayı, konuşmayı bile unutmuşlardır (dağ köyleri) şimdi bu çocuklar nasıl 4.sınıf olabilir ki!? onlar kayıp, sadece bende değil, tüm ülkede onlardan her kademede o kadar çok var ki... hem çok üzülüyorum onlar için hem de bu çoğunluğun geleceği çok korkutucu.
meb uzaktan eğitime katılmayan, katılmak için hiç çaba sarfetmeyen bu çocuklara sınıf geçme hakkı tanımasaydı keşke. çünkü her şey ortada, eba, zoom, whatsup her yerde görünebilir yoklukları. çok huzursuzum çok.
Aynılarını ben de düşünüyorum, veliye söylüyorum neden girmiyor diye, söylüyoruz söylüyoruz girmiyor hocam, ne desek dinlemiyor hocam diyor. Ama sonra oyun oynanacağını bildiği son derslerde nedense geliveriyor.
Bazı çocuklar eğitim almadılar maalesef. Düşündükçe mideme ağrılar giriyor.
