Şu an çok çok mutluyum... Çünküüüüüüü....
23 Nisan' da eşim ile ortak yapmayı planladığımız Dünya Çocukları gösterisinin tüm kıyafetlerini ayarladık, sağolsun (emeğini nasıl ödeyeceğimi bilemiyorum ama) doganemin öğretmenim sayesinde de müzikler tamam... Eh, işte bir öğrencileri çalıştırması kaldı...
Kızılderelisi, İspanyolu, Japonu, Hinti, Kafkası, Kovboyu, Arabı veeeee zeybeği ile bol kıyafetli ve güzel bir gösteri olur inşallah...
Hazırlık aşaması çok çok yıpratıcı ve zor ama finaldeki mutluluğa ve çocuklarımızın yüzündeki küçücük tebessüme değer...
Bu arada berrin öğretmenim gelmiş, hoş gelmiş, sefalar getirmiş...