Nöbet,yağmurlu hava.Çok yorucu geçti okul.Çok şükür kazasız belasız bitti.Şimdi biraz dinlenme zamanı
Benim nöbetim yarın. Ama bugün katlar boşalırken 3. kattan topak yapılmış kâğıtlar atıldığını gördüm. Ne olduğuna bakayım derken yapan öğrenciyi görüp uyardım, tam ben de ineceğim ki bir topak kâğıt daha düştü önüme. Aynı çocuğa "E ama seni henüz uyardım." dedim, çocuk da başka bir çocuğu göstererek onun yaptığını söyledi. Yanında velisi olan o çocuğa "Neden atıyorsun?" diye sordum ama çocuktan önce veli başladı konuşmaya. Yok işte 8'ler atmış da, onun çocuğu da azıcık iteleyince aşağı düşmüş de, sanılarına göre ben bir öğretmenmişim ve gücüm de 8'lere yetmiyormuş da... O ara bir boşluk bulup "Bakın şu an çocuğunuzun hatasını savunuyorsunuz, farkında mısınız?" dememle hayatımın şokunu yaşadım
Öğretmen olmuşum ama saygıyı öğrenememişim
O anda ne diyeceğimi şaşırdım. "Sizinle iletişim kurmamız imkânsız." deyip çıktım kattan ama hâlâ inanılmaz canım sıkkın
Yazık o velinin çocuğuna. Öğretmene etik sınırlar dışında davranabileceğini öğrendi bugün. Ve yarın sınıf disiplinini bozan, kurallara uymayan vb. bir birey olmaya devam edecek. Veli de şunu soruyor olacak o zaman "Neden benim çocuğum böyle oldu acaba
"