bir afrika kabilesinde kadınlar, hamile olduklarını anladıklarında, birkaç arkadaşıyla birlikte, yabani çayırlara gider ve doğacak çocuğun şarkısını duyana dek dua ederler... onlar, her ruhun, dünyadaki amacını anlatan kendi titreşimi olduğuna inanırlar..kadın, şarkıyı duyduğunda, o şarkıyı hep birlikte söylerler.. sonra da kabiledeki herkese öğretirler.. çocuk doğduğunda, eğitime başladığında, yetişkinliğe geçerken, evlendiğinde ve öldüğünde tüm kabile onun için bu şarkıyı söyler.. bunlar; kişinin hayatının geçiş dönemleridir.. bu dönemlerin yanısıra, kişi bir suç işlediğinde veya anormal bir davranışta bulunduğunda da kabile tarafından şarkısı söylenir.. çünkü kabile, uygunsuz davranışların düzeltilmesinde cezaya başvurulmaması gerektiğine inanır.. şarkıyı söylemek; kişiye kimliğinin anımsatılmasını ve ona duyulan sevginin gösterilmesini sağlar.. ancak bu şekilde kişiye, yaşamla ve amacıyla doğru ilişki içinde olup olmadığı gösterilebilir...