Sen hiç bilmeyeceksin bunca yolu niye geldiğimi,
Yüzün silinirken hatıramdan yeniden çizmek istediğimi,
Sen hiç bilmeyeceksin iki güne kaç şiir sığdırdığımı,
Ya da tek bir bakışına gökyüzünü maviye boyayan,
Sen hiç bilmeyeceksin benden nasıl gittiğini...
Aşkınla örülmüş duvarları zalimce yıktığını görmeyeceksin...
Sen hep kalacaksın yazdıklarımda silinmeden,
Eskimiş bir hatıra olacaksın şiirlerimde,
Okudukça yeniden aklıma düşeceksin,
Kokunu sakladığımı hiç bilmeyeceksin,
Hiç görmeyeceksin beni
Gideceğim senden ama
Sen hep kalacaksın
Açık bir yara gibi...