Bam Teli

Olur da üşürsen, beni nasıl yaktığını hatırla..

Sen bana geç kaldin..ben sana erken...

Gülümsemek iki insanin arasindaki en kisa mesafedir.. 😊💕

En sevdigim şiirim sensin....
....tüm coşkunluğumla yazdığım..
Içime haykırarak okuduğum..
....ve yüreginin derinliklerini ezberledigimsin..

Söylenemeyen herşey için ; NEYSE...

Hüzün, yüreğin kavrulmasıdır;
kavrulan yüreği Allah sever;
bu nedenle hüzün, duadır..

hüznümüz biter de duamız bitmez inşallah..

Duygular bile güvenilmez olmuşken neyin telaşından bahis olur ki... Geçmiş olsun...

İnsanları birbirine kopmaz bağlarla sıkıca bağlayan, anlaşmalardan çok iyi niyet, sözlerden çok içtenlikli bir sevgidir.

İnsanları birbirine kopmaz bağlarla sıkıca bağlayan, anlaşmalardan çok iyi niyet, sözlerden çok içtenlikli bir sevgidir.

+++++

Hurdacı geçiyordu mahalleden
Arkasından seslendim
Kırık kalpleri de alıyor musun, diye
Güldü !
Para etmiyor abey, dedi
Yazık !
Hurdacı da beğenmedi
Saadettin ÜNAL

Sadece güneşli günlerde yürürsen hedefine asla varamazsın.''

Olgunlaşır insan;
Yenilmenin yeniden başlamak olduğunu öğrenince,
Beklememenin hafifliğini hissedince,
Mutluluğun bakış açısında olduğunu anladıkça,
Karşılıksız sevmeyi başara bilince,
Kötünün içinde iyiyi, iyinin içinde kötüyü fark edince,
Söylenilene değil söylenmek istenileni anlayınca,
Kelimeleri değil, gözleri okumaya başlayınca,
Asıl sevilmeye layık olanı bulunca,
Kendini tanıyınca,
Boş gururdan vazgeçince,
Kendi kendinin gözlemcisi olunca,
Kendini eleştirip kendiyle barışık olunca,
Olgunluğun sonu olmadığını anlayınca...
Olgunlaşır insan....

Bazı kadınlar sol göğsünün altında mayın taşır beyler.
Oraya ilk ayak basan adam, ayağını çekip gitmeye kalkışırsa Eğer;
Mayın patlar,
Kadın dağılır,
Adam ölür, kadının sol göğsünde.
Sonra bir daha kim gelip giderse gitsin sol göğsün altındaki kente,
Asla aynı etki yaşanmaz.
Bir mayın bir defa patlar beyler,
Bir kadın, gerçekten, bir defa sever.
Bir şiir bir kez yazılır.
Bir kitap bir kez okunur” gibi çürütülebilir bir tez değildir bu.
Bir insan bir kez ölür, türündendir.
Hatta düpedüz eşdeğerdir ikisi...
Ve sevgilim, sana gelince:
Bir gün uğrarsan sol göğsümün altındaki kente,
Hüzünlü bir sesle:
Buralar eskiden hep benimdi” diyeceksin kendine...

Eskisi kadar özlemiyorum seni ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlar da..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum.
Biraz kırgın.....
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama "İyiyimler" yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni.
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde. 
Ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum,
Benim derdim yeter bana, banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vaz mı geçiyorum varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını SEVERSEM?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem !

ortası olmayan duyguları ve düşünceleri oldum olası severim..
uçları görmek tanımak uçları yaşamak hoşuma gider..
 
uçlarda dolaşmaktan yorulduysanız ve geniş derinlikli bir yapınız olmasını istiyorsanız iradenize ram olacak ilkeler belirlemeniz gerekiyor..

bizatihi kendisi kıymetli ilkeler sizde başka özgün bir değerle bütünleşip size ve çevrenize ait uçları sınırları ortaya çıkarır..
ne güzelde olur bir duygu ve düşünce haritamızın olması..

böylece kendi okyanusumuzda kendi gök kubbemizde
kendi dehlizlerimizde istediğimiz seyahati özgürce özgünce gönül rahatlığı ile yaparız..

zannımca kendi sınırlarını belirlemek isteyen birisinin yapacağı en doğru iş mazi ve ati çizgisini kesin kalın çizgilerle çizmesi..

gönüllerinde bir müzesi olmalı..
en değerli parçalarını sevgisini aşkını merhametini insanlığını sakladığı gizlediği kendisinden bile koruduğu bir müze..

zihinlerinde bir zindanı olmalı..
başını öne eğdiren hatalarını hapsettiği, kendi onuruna leke süren izleri gömdüğü..
öyle bir zindan ki ucu bucağı olmasın..

ve mümkünse de buraların anahtarlarını kaybetmeli insan unutmalı..
ama arada bir ziyaret edip görmeli neler sakladığını..

Anlar yaşanıp gider insana anıları kalır..
iyi veya kötü her anı değerlidir..bir iz taşır..izin sahibini hatırlatır..

ati ise beni hem korkutur hem ümitlendirir..
yüreğim ümide aklım korkuya kanatlanır..

ümit etmek fıtraten zorunluluk,
korku ise zamanın getirdiği çaresizlik..

eğer geleceğinizde gölgeler olmayacaksa ümit etmekten korkmayın..
ben korkmuyorum..korkmaktan yoruldum usandım..

gücümü korkularıma esir etmektense umuduma cesaretime süvari etmeyi tercih ediyorum..

insanda mevsimler gibidir..
mevsimlerin hakkını vermek iktiza eder..

ömrümüzün hazanına yaklaşırken umudumuz tekrar bir baharı görebilmek değil midir..

ve diyelim ki ömrümüzün geçen mevsimlerine eyvallah,
gelecek mevsimlerine merhaba..

görelim mevlam neyler, neylerse güzel eyler..

ve dilerse herşeyden güzel eyler..