Bam Teli

Bir insanın sükûtundan bir şey anlamayan;
kelâmından da bir şey anlamaz.....

Ne sahip olduğundur hayat,
 Ne de umdukların bunca zaman
 Yüreğin kadardır Hayat....!
 Seviliyorsan renkli,
 Seviyorsan siyah-beyaz.
 Can Yücel.

Hasretin varlığa yoktur nasibi
Güllerin üstünde bir şebnem gibi
İçten riyasız tıpkı annem gibi
Bir garip, bir öksüz, bir yetim ağlar

Ah bu insan yüzleri..!
Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız,....
Sait Faik
***

Çok kırdım ben seni biliyorum
Ben böyleyim işte kendime çok kızıyorum
Bir rüzgar savursa diye bekliyorum
Kendimi sensizliğe veriyorum

Göz gözü görmeyecek kadar mıydı yol ayrımları...

Başka gülüşler değmiş senin yüzüne,
Sen bence git artık...

Üstüme yük oluyordu bu hüzünlü yüreğim,
Bir yol kenarında bıraktım...

Kaldı işte; çayımız bardakta, çocukluğumuz sokaklarda, mutluluğumuz kursağımızda, sevdiklerimiz uzaklarda, gülüşlerimiz fotoğraflarda... Müebbet hapis yedik işte, suçsuz yere, kanunu yasasını bilmediğimiz kalplerde...

Al çocuk…
Tut güneşin ipinden. Götür, her gittiğin gölgesi üşüyen geceye.
Dağıt karanlıkları yetim sözler üstünden…
Işık tut âmâ yüreklerin hüzünlü yamacına.
Kirpiklerine asılırken düş yükü Senin için saklayacak Güneşi dağlar, Bir sonraki sabaha...
Uyu çocuk…

gülümsemek; yenile-n-mektir...
hele bir de gözbebeğinizde olursa; karşınızdakinin yüreğini uçurtma yapar...

Sessiz/yokuşlu yoldan; in basamak basamak,
Viran olmuş hânede, caiz midir yaşamak!?...

Bir anlayan olsun beni
Bir dinleyen
Ve bir soran
Avunurum o zaman

Kaldı işte; çayımız bardakta, çocukluğumuz sokaklarda, mutluluğumuz kursağımızda, sevdiklerimiz uzaklarda, gülüşlerimiz fotoğraflarda... Müebbet hapis yedik işte, suçsuz yere, kanunu yasasını bilmediğimiz kalplerde...

+ 1

Hasretlerin ekilip, acıların biçildiği çorak bir tarladayız.
Rüzgarlar hoyratça kırıyor yapraklarımızı.
Ve sürükleniyoruz bir bilinmeze.
Oysa biz hayallerimizi ekip, içine yaşanmamışlıklarımızı serpmiştik. Umutlarımız vardı bizim yarınlara dair...