Bam Teli

Sen dediğimde renge bürünüyor tüm cümleler.

Gel renk olalım;ben mavi, sen yeşil.

.

Günler gitgide kısalıyor,
yağmurlar başlamak üzre.
Kapım ardına kadar açık bekledi seni.
Niye böyle geç kaldın?

Eylül hazan mevsimi, eylül dalından düşen yaprağın toprağa düştüğü an.

Kasımı yaşayamıyorsan eylülde kalmışsındır.

     -Kahraman Tazeoğlu-

Bu gece çalmıyor şarkılar kırgın. Duvarlar simsiyah, renkler dargın. Çocuklar şarkı söylerdi, artık suskun.

Yüreğinde hissettiğini ne de güzel dile döküvermiş Fuzûlî:

    "Yılda bir kurban keserler, halk–ı âlem ıyd içün,ben senin saat–be–saat, dem–be–dem kurbanınam..."

   

Şemsiyesiz kalan kelimeler sırılsıklam. Nereden geldi böyle sevdalı bir eylül yağmuru da dağıttı mürekkebini kelimelerimin.

 -Hikmet Anıl Öztekin-

Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur...

Senin bana anlattığın kadar sana yakın
Senin benden gizlediğin kadar  sana uzağım
Tercih senin
Ben hep buralardayım .

 İçimde öyle bir uktesin ki, öylece içimde kalmana izin vermeyeceğim....

eğer insanı yine tek bir insan yıkmışsa
binlerce insan bir araya gelse bile onaramaz..
kolay değildir yıkılan yüreğin yeniden inşası..!

Bazı sokaklar, yanlış şehirlere ait.
Biz, bugün de karşılaşmadık...

Keşke birkaç dakikayı ipek mendillere sarıp saklasaydım..

Hâlık’ın nâ-mütenâhî adı var, en başı: Hak.

Ne büyük şey kul için hakkı tutup kaldırmak!

Hani, Ashâb-ı Kirâm, ayrılalım derlerken,

Mutlaka Sûre-i Ve’l-Asr’ı okurmuş, bu neden?

Çünkü meknûn o büyük sûrede esrâr-ı felâh;

Başta îmân-ı hakîkî geliyor, sonra salâh,

Sonra hak, sonra sebât, işte kuzum insanlık.

Dördü birleşti mi yoktur sana hüsrân artık.

Mehmet Akif Ersoy