İnsan en çok
güvendiği dillerden yalanı duyunca,
ısındığını hissettiği yüreklerde üşüyünce,
inandığı gözlerde yolunu şaşırınca,
sarıldığı hayatlarda yalnız kalınca,
penceresi kirleniyor…
Sonra neyi görse,
kime baksa,
kim konuşsa,
yalan sanıyor.
Seçil Oğuz