Bam Teli

Sıkıntılarımızdan kurtulduğumuz, dualarımızın kabul olduğu, hayatımıza güneşin doğduğu ferah ve hayırlı bir gün olması dileğiyle. Rabbim rahatlık versin yüreklerinize.
Günaydın günaydın herkese...

bir gülün biraz daha gül,
bir hüznün biraz daha hüzün
oluşu gibiydik
ayrıyken de, birlikteyken de...
yaşadık: bir kayboluşun kayboluşu...

Sabah mı olmuş güneş mi doğmuş ne  farkeder bu günün dünden ne farkı var ki!

Öksüz yüreğimi susturdum sabır sabır diye...

günaydın...

.

İster acı ister tatlı olsun,
Hatıralar insana
Izdırap verir.   

 Dostoyevski

Olduğun gibiysen eğer olmamışların gönlünde barınamazsın...

Bazen insanlar yanlış tercihler yaparlar..
Bazen de yanlış bir tercih olurlar.....

....

....

Bize ne oldu böyle, Unuttuk mu Seni yoksa?
Getirdiğin kitabı ve nasıl yaşadığını ?
" Birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız " dediğini ?
Bir hayli uzağız iyiliği güzellikle savuşturmanın erdeminden.
Aramızda sonu gelmeyen derin ayrılıklar, öfke, kibir ve haset.
Oysa yolculuk esnasında bir ağacın gölgesinde dinlenen,
Garip bir yolcu gibi olmalıydık dünyada,
Nefislerimize gem vurmalı, birbirimizin elini tutmalıydık.

Bize ne oldu böyle? İhtiraslarımızın kurbanı olduk,
Asırlardır yaşanan kardeş kavgaları..
Ve ateş çukurunun kıyısında sürdürülen hayatlar...
Tamiri mümkün mü hatalarımızın ?
Sonu gelmeyen tartışmalarımızın ortasında karardı dünya.
Bizi beklemekten yoruldu artık insanlık...
Hani bizler şahitleriydik hakikatin,
Hani yalnızca kardeşler olacaktık.
Elimizde ne varsa beraber paylaşacaktık...
Birbirine kenetlenmiş saflar halinde savaşacaktık
Rıza-i İlahi için...
Dünyanın diğer ucunda bir başka Müslüman'ın ayağına
Diken batsa acısını duyacaktık...!
Bize ne oldu böyle, nasıl tükettik sermayemizi?
Nasıl harcadık ilahi değerleri bir bir ?
Oysa, oysa sözü duyup en güzeline uymalı,
Aramızda Allah'ı ve Seni hakem kılmalıydık.
Helalleşmeli ve kaynaşmalıydık...
Yağmurlu akşamlarda,
Senin yağmurun altında gömleğini çıkarıp ona doğru tutarak
"Senin Allah'la olan ahdin benimkinden daha eski"
dediğini duyarcasına,
Yaradana karşı ahdimizi hatırlamalıydık...
Bize ne oldu böyle, ne zaman sonu gelecek acılarımızın?
Ne zaman farkına varacağız hep birbirimizden olduğumuzun ?
Yoksa, yoksa çok mu uzak bize iman,
Yoksa teslimiyetten nasibimizi almadık mı daha ?
Nasıl bir yara bu, nasıl bir sancı?
Nefisler heva denizinde baş tacı...
Oysa Sen güzel ahlakı tamamlamak üzere gönderilmiş
Son elçisiydin Allah'ın (c.c.)..
Ve biz nasibimizi almalıydık Senin örnekliğinden.
Bağışlaycı, affedici ve hilm sahibi olmalıydık...
Bize ne oldu böyle?
Sağır oldu Sesini duymamakta direnen kulaklar.
Perde indi gözlere, hakikatten uzak oynuyor şimdi dudaklar...
Ya yarın, ya yarın telafisi var mı bu tefrikaların?
Yoksa kıyamet günü yürütülecek
Ve renkli yün topakları haline gelecek olan dağların feryatları mı duyulacak bizler için ?
Artık Sana hicret vaktidir, yarın çok geç olmadan;
SANA SARILMANIN...!!!

   Sahip oldukları mallarla ve zenginlikleriyle övünen insanların en büyük yanılgılarından biri de, dünya hayatındaki tüm güzellikler gibi, bunların geçici olduğunu unutmalarıdır. Güzellik ve gençlik birkaç on yılda ortadan kalkacak yerini yaşlılığa bırakacaktır. Sağlık da aynı şekilde yerini hastalıklara, acizliklere ve zayıflıklara terk edecektir.
   Allah dilediği zaman fakir bir insanı bir anda zenginleştirebilir ya da zengin olanın malını bir anda yerin dibine geçirebilir. İnsan evlerini, yatlarını, arabalarını, mücevherlerini bir selle, depremle ya da başka bir felaketle bir anda kaybedebilir. Kimsenin Allah'tan gelen bir afeti engellemeye gücü yetmez. İnsan, hiç ummadığı bir anda tüm yakınlarını kaybedebilir, kendisi de hiç beklemediği bir anda ölümle karşılaşabilir, kaza geçirerek sakat kalabilir, kalıcı bir şekilde yaralanabilir, hafızasını yitirip tüm yeteneklerini kaybedebilir. Bu felaketlerin hepsi, "Allah'ın izni olmaksızın hiçbir musibet (hiç kimseye) isabet etmez...
   Allah'ın dilemesiyle ve Allah'ın istediği zaman gerçekleşebilir. Hiç kimse bu felaketi engelleyemez, geri alamaz ya da erteleyemez. Böyle bir günde ne malı ne de zenginliği kişiye hiçbir fayda sağlamaz. Allah'ın ayetiyle de bildirdiği gibi "Şüphesiz inkar edenler, onların malları da, çocukları da kendilerine Allah'tan (gelecek azaba karşı) hiçbir şey kazandırmaz." (Al-i İmran Suresi, 10)

Duygular dalgalar gibidir.
Gelmelerini engelleyemezsin.
Ama hangisine kapılacağını sen seçersin.

bu insanoğlunun birbirine kustuğu kin niye
yaşanası dünyayı çekilmez hale getirmekte ne!
Keşke hepimiz ölümü bekleyen kumruların sakinliğine bürünebilsek.