O;derinime,derinime,derinime,derinime,derinime,derinime,derinime,derinime... attığım,derinlerimden bir türlü atamadığım...
O;aklımın,fikrimin,zihnimin -onca yıla inat- an gibi bir salise olsun düşünmekten,sayıklamaktan vazgeçmediği,vazgeçemediği ...
O;her sabah yaşamdan önce aklıma gelenim...
O;ömrümce hep eksik kalacak yanım,yarımım
O;Ömürlük yaram
Bir ömrü kanatırcasına tenimin altında kanayanım...
O;Külün altına gizlenen köz misali yüreğimi yakıp kavuran narım
O;acısıyla sızısıyla yokluğuyla lime lime ettiğim bin bir parçaya böldüğüm yüreğimin her bir zerresinde her dem iki hece atan yar
O;günle doğanım,karanlıklara inat batmayanım
O;uykumda dahi uyanıklığım...
O;aynı bedende yıllardır;suyumu,ekmeğimi,uykumu,aşımı,nefeslerimi,ömrümü paylaşanım
O;ıslak harflerime sığdıramadığım,yüzünde yüz yıllık hasret biriktirdiğim yar
O;mevsimlerimden eksilenim,her dem sonbaharım
O;kelimelerin yüreğim gibi uğruna çaresiz kaldığı yar
O;Ahh! O...Çaresizim...Çaremmm...
