Rüşvet ! (Pardon, güncellendi), hediye verin. Ufak bir iş - başarı karşılığı, küçük bir şeker. Bazı öğrencilerde işe yarar. Hem toplumca yatkın olduğumuz tek konudur. 
Ödül olayına pek sıcak bakamadım, çocuklar bir süre sonra ödül için ödev yapmaya başlıyorlar.
Bir de adaletsizlik durumu var.
Ağırıma giden şey, bu kadar çabaladıktan sonra arkamızdan "buna ilkokul öğretmen(ler)i 4 senede okuma öğretememiş" denecek olması.
Kısaltıyorum; Okuma yazma öğrettiniz her çocuk sizin adınızı hatırlar.
Ödülü ne amaçla kullandığınızda bağlı olarak ; yapamayana teşvik şeklinde düşününüz. Ödül; Zengini daha zengin etmek değildir elbet. Kimseyi aç bırakmamak adınadır.
Sınıfta iş yapmayan öğrencilerinize bağırdınız da ya da kızdığınızda, iyi dediğiniz öğrenciler üzülüyor, kötü dediğiniz çocuklar için bir şey değişmiyor. Onlar genelde şiddet gördüğünden, sizin içinizde atom bombası patlasa da, bu yöntem pek işe yaramaz. Sizi gene anlamazlar. Genelde duyacağınız en genel cevap, anam-babam daha iyi döverdi olabilir. Siz, ona sadece senin için üzülüyorum deyin, arkadaşlar. Yaşı küçük olana elbet, sabırdan başka bir tahammülümüz yoktur. Çünkü yapacak başka hiçbir yaptırımımız yok.
Göz bakışı denen mesafeyi, öğrenciye ufakken aşılamayınca, size saygı duymayan ve sözlerinizi yakın bir zamanda itibarsızlaştıran öğrenciler ile karşılaşabilirsiniz. Size iyilik yapan bir insanın gözlerine asla dik bakılamayacağını küçüklükten aşılamalısınız. Öğrencilere birbirlerinden özür diletirken, zarar göreni de memnun ediniz, zarar verene ise müdahale ve sürekli kontrol ediniz. Olay anını izleyen sınıftaki birçok öğrencinizin vereceğiniz adalete göre, kendi geleceklerinde başlarına gelme olasılığını da hesapladıklarını unutmayınız.
Sınıfınızda ders işlemeye başladığınız esnada, ya da birebir öğrenci kontrolü yaparken, ister ön, ister arka sıralarda ses artıyorsa, ayağa kalkıp aralarda gezmek gerekebilir. Onlara göre, devasa olan bu görüntünüz, kısa bir süre için olsa da toparlanmalarını sağlar.
1. sınıfta okuma yazma öğretimi esnasında davranış, eğitiminin önüne geçince bugün yaşadığınız sıkıntıları, 2. 3. Ve 4. Sınıfta da yaşıyorsunuz. Sebep çoktur, İster 1 yıl, ister 10-20-30 yıllık öğretmenler hepimiz bura da beraber yaşıyoruz, yazıyoruz. Beraber yaşadığımız hayatı, tecrübelerimizi paylaşmak bize itibar kaybettirmez. Aksine sadece güç verir. Yoksa içimizdeki yangını dizginleyip, nasıl söndüreceğiz?
Kısa da olsa, öğretmen olarak bir gerçek anımız, hobi olarak okuyanların içeriği boş, 1000 sayfalık kitaplardan daha kalitelidir.
