beni bu günlükte genelde umutsuz mutsuz çırpınışlarımla okumuşsunuzdur çoğu zmn bsio olmktan yorulmuşluğumu yapamayışlarımı haykırırım ama inanın sabah okula gidip çocuklarımın gülen yüzlerle günaydın diyişiyle geride kalıyo hepsi nasıl oluyo blmyrm ama sıcak bi gülümseyiş yetiyo işte bazen kızsam da bi gülüşleri unutturuyo bana hayatı tüm zorlukları hele gelip bana sarılmaları Sılamla okuma yaparken elimi tutuşu minicik dudaklarıyla öpüşü bitiriyo işte herşeyi şunu yazarken bile gözlerimden damlalar akıtan tüm miniklerim,birleştrlmş sınıfın yenilmişliği olsa da içimde bu sizin seçiminiz değil ben o yenilmişliği bi nebze olsun azaltabilme aşkıyla çırpınıyorum haykırışım size değil aslında sizi bukadar severken eşit şartlarda olmamızı sağlayamayanlara haykırışım bunlara karşı elimin kolumun bağlı olmasına.umarım bni tüm zorluklara rağmen ilerde iyi bişekilde hatırlarsınız tek isteğim bu...
