Bizi Allah'a Yaklaştıran Nafile İbadetler

Bir gün kızsan bana, aIsan başını yüzbin yıIIık yere gitsen dönüp kavuşacağın yer benim, demedim mi.

Bizi namaz kılmaya layık gören,
 - Rabb'me hamdolsun..!

.

Ne güzeldir secde,
Sen yerin dibine fısıldarsın,
Gökyüzünden duyulur...

وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ

Ve izâ seeleke ıbâdî annî fe innî karîb(karîbun) ucîbu da’veted dâi izâ deâni, fel yestecîbû lî vel yu’minû bî leallehum yerşudûn(yerşudûne).

Şayet kullarım Beni senden sorarlarsa gerçekten Ben çok yakınım. Bana dua edince duacının duasını kabul ederim; O halde onlar da Benim davetime koşsunlar ve Bana layıkiyle iman etsinler ki, doğru yola gidebilsinler.

bakara 186

Bir tespih tevbe istiğfar, bir tespih salavat-ı şerife...

Tabii ki namaz nafile değil, farz bir ibadettir.
 Namaz birazda şu demek:
 
 Allah’ım yine ben geldim.
 Yüzüm yok ama yine de geldim.
 Bu gelişi sevmek say ,
 Bu gelişi pişmanlık say ,
 Bu gelişi kefaret say ,
 Bana gelmeyi verdin .
 Hevesim say ,
 Zaaflarımı sevmediğime say ,

 Ellerimi kaldırıp getireceğim tekbir ile önümde kalbimde ve tüm zihnimde  
 olanları elimin tersiyle geriye attım say,
 Huzuruna kapandım say ,
 yüceliğinin önünde eğiliyorum say ,
 Yalnız sana secde eden bu yüreği başkalarının önünde eğdirme say
 Yanlışlarımı sevmediğime say ,
 Ben seni seviyoruma say ,
 Beni bana bırakmaya say ,
 Bak burdayıma say ,
 N’olur yüzüme sürdüğüm ellerimi geriye indirmeden affıma say . .
 Bu gelişi ,
 eğilişi ,
 bükülüşü ,
 secde ve duruşu ,
 seni sevdiğime şahit say . .

Alnını secde ile nikahlamazsan,
Yüreğini hüzünden boşayamazsın..!"

Ömür randevusunun en güzel
 daveti ezân;
- en güzel mekânı secdedir.

Sahabe-i Kiram’ın alim ve büyüklerinden

Hz. Abdullah b. Mesud (radıyallahü anh),

Sultanul-enbiyâ vel-ulemâ (aleyhissalatü vesselam)

Efendimiz’in şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Ya âlim, ya ilim öğrenen, ya da ilim dinleyen ol.

Dördüncüsü olma, helak olursun!”

(Dârimî, Sünen, İlim, 254)

Ebu Vâkıd el-Leysî (radıyallahu anh) şöyle rivayet ediyor:

Bir gün Rasûlullâh (sallalllahü aleyhi vesellem) Efendimiz, Ashâb-ı Kiram’la Mescid-i Nebevî’de sohbet için otururlarken içeriye üç kişi girdi. İkisi Nebiyy-i Ekrem’e (aleyhissalâtü vesselam) doğru yöneldi, bir tanesi ise geri dönüp gitti.

Bu iki kimse huzur-ı Risâlet-Penâhî’de edeple durdu ve bir tanesi halkada bir aralık boş yer bularak oracıkta oturdu. İkincisi ise halkada yer kalmayınca, (insanları sıkıştırmamak için) halkanın hemen arkasında oturuverdi. Üçüncüye gelince, yer kalmadı bahanesiyle arkasını döndü, savuşup gitti.

Rasûlullâh (aleyhi ekmelüttehaya) Efendimiz, sohbetini bitirince buyurdular ki:

“İsterseniz şu üç kişinin hâlini size haber vereyim. İçlerinden biri Allah’a sığındı, Allah da onu himaye buyurdu. İkincisi insanlara (sıkıntı vermekten) utandı, Allah da ona azap etmekten haya buyurdu. Üçüncüsü ise sohbet meclisinden yüz çevirdi, Allah da ondan yüz çevirdi.”

 (Sahih-i Buhari, Sahih-i Müslim)


Allah ve Resulü'nün adının anıldığı sohbet meclislerinde bulunmakta nafile ibadettir...

Günlük Tesbihlerde Nafile İbadettir :

100 La İlahe İllallah Muhammedün Rasullullah
100 Estağfirullah El Azim
100 Salavat
100 Elhamdülillah
129 Ya Latif
889 Ya Fettah
100 Vela Havle Veka Kuvvete İlla Billahil Aliyyül Azim
100 Sübhannallahi ve bi Hamdihi Sübhanallahil Azim