Bu Yaşıma Geldim Hâlâ Öğrenemedim

kendimi fazla yıpratmamayı...

Makam isnasları değiştiryormuş... Eskileri eleştirenler onlardan beter olabiliyormuş...

paranın ve makamın ınsanı değiştirdiğini

Gülmeyi.
Vesikalık resim çekinmek için gittiğim fotoğrafçı "Biraz gülermisiniz" dediğinde bile neredeyse ağlayasım geldiğini 

"yeter Artık!" Demeyi.

"yeter Artık!" Demeyi.

ben yavaş yavaş öğrendim bunu.insanı huzurlandırıyor.en azından hep ben üzülürdüm.artık biraz da karşı taraf üzülsün diyorum.çağımız beni de bireyselleştirdi.ne yazık

Yokluğuna ağlamamayı..

ben de yokluğuna ağlamamayı( babam için )öğrenemedim. bir mesajınızı okuumak bile ağlatmayı başardı beni

derste öğrencileri bir an olsun boş bırakmamayı...

tecrübeli üye olmamım ilk günü...heyecan dorukta...

Bu yaşıma geldim hala insanların gülen yüzlerine aldanmamayı öğrenemedim.Hem de defalarca...

sinirlenmenin sadece beni yipratmaya yaradigini....

Bu yaşıma geldim hala insanların gülen yüzlerine aldanmamayı öğrenemedim.Hem de defalarca...

katılıyorum ben deee

Bu yaşıma geldim hâlâ sakızı şişirip patlatmayı ve ıslık çalmayı öğrenemedim  )

Sakız patlatabiliyorum ama ıslık çalabilmeyi hep istemişimdir.Çünkü başkaları ıslık çalarak otobüsleri durdururken ben hep arkalarından bakakalmışımdır:))

bos derslerde bir zaman sonra bitiyor...