Bütün Şiirlerim - Osman Ali Aydın

SEVGİNİN   ZİRVESİ
Ben seni en çok
anamın babamı sevmesi kadar sevdim.
Ben seni
oruçlunun iftarda suya kavuşması kadar sevdim.
Ve ben seni
acıkıncaya kadar unutmadım.
Ben seni
ananın yavrusuna olan sevgisi kadar sevemedim.
Sana olan sevgimde annemi geçemedim.
Bu dünyada en büyük sevgi annelere verilmiş.
Bunu anladım, bunu bildim.
     Osman Ali AYDIN

  İSTANBUL GİBİ
Ama...
Yarım kaldı,
Bir şeyler.
Karşılıksız,
Sevgiler gibi.

Ama...
Eskidi,
Tüm hayaller.
Uykuda görülen,
Düşler gibi.

Ama...
Gitti,
Çok uzaklara.
Göç eden,
Kuşlar gibi.

Oysa,
Seni sevmiştim.
Tarifsizce,
Tıpkı,
İstanbul gibi.
  Osman Ali AYDIN

İSTANBUL GİBİ SEVMEK

İstanbul gibi sevmek,
Sevip de vazgeçmemek.
Oysa sevmiştim seni,
Tıpkı İstanbul gibi.
Ah güzelim İstanbul.
Senin gözlerin gibi.

Ümitlerin peşine gitmek,
Bulunca terk etmemek.
Oysa sevmiştim seni,
Tıpkı İstanbul gibi.
Ah güzelim İstanbul.
Senin yüreğin gibi.
   Osman Ali Aydın

Yüreğinize sağlık öğretmenim.

Yüreğinize sağlık öğretmenim.

Çok teşekkür ederim.

RÜYAYI SAADET
Kalbim kasvet bağlamışken.
Rüyamda Resulullah’ı görsem.
Günahıma üzülüp ağlamışken.
Rüyamda Resulullah’ı görsem.

Herkese nasip olmaz görmek,
Nur yüzündeki gülleri dermek,
Cennete daha dünyada girmek,
Rüyamda Resulullah’ı görsem.

Dualarımıza bu niyeti alalım,
Günlerce uykularda kalalım,
Nasip olursa nuruna dalalım.
Rüyamda Resulullah’ı görsem.

Allah’ım ihsan etsin bize,
Görmek nasip olsun göze,
Teşrif buyursun evimize,
Rüyamda Resulullah’ı görsem.

Günah işlemekten durulsam,
Sünneti yolunda yorulsam,
Ellerine, ayaklarına sarılsam.
Rüyamda Resulullah’ı görsem.
       Osman Ali AYDIN

NE İDİK,NE OLDUK

Kendisi yapınca siftahı,
Komşusunu takip ederdi.
Paylaşmaktı sadece iştahı.
Komşum da kazansın derdi.

Kilitsiz zekat sandığından,
İhtiyacı olan alır, doyardı.
Allah’a tam inandığından,
Zengin zekatını koyardı.

Böyle necip bir millettik,
Haramdan çok sakınırdık.
Dinimizi dünyaya bellettik.
Haya ziynetleri takınırdık.

Birden ne oldu böyle bize,
Kendimizi niye kaybettik?
Bu millet gelmezdi dize,
Değerlerimizden vazgeçtik.
     Osman Ali Aydın

KAZANAN   BEN
Kapmak için bin takla attı.
İnsanı aldatan kendini aldattı.
Sevindi, parasına para kattı.
İnsanı aldatan kendini aldattı.

Gasp ettiğinin bereketi gitti.
Gün oldu aldıkları bitti.
Dediler, her şeyini kaybetti.
İnsanı aldatan kendini aldattı.

El sürersen böyle olur harama,
Tuz bastın kanayan yarama,
Niye dokundun şimdi parama?
İnsanı aldatan kendini aldattı.
     Osman Ali Aydın

AŞURE GÜNÜ
Rabbim bugünde bereketini saçmış,
Evinin geçimini aşure günü geniş tut.
Öyle bereket ki; bütün bir yıla taşmış.
Bu mübarek günde durma oruç tut.

Muharrem ayının onuncu gününde,
Peygamberlerin duaları kabul olmuş.
İsa Peygamber çıkarılmış gökyüzüne,
Yunus nebi balığın karnından kurtulmuş.

Yusuf Peygamber bugün kuyudan çıkmış,
Nuh’un gemisi Cudi Dağı’na demirlemiş.
Yakup’un görmeyen gözleri bugün bakmış.
Allah, Âdem’in affı için emir vermiş.

Eyüp’ün iyileşmesi için yerden su fışkırtan,
Musa’yı kurtarıp, Firavun’u suda boğmuş.
İbret için kıyıya fırlatıldı, insanları kışkırtan,
Resulullah’ın atası İsmail bugün doğmuş.
     Osman Ali Aydın

Tebrikler.

KARALAMA SÖZLER

Şiir, süslü cümleleri bir arada okumaksa,
O zaman ben bu sahada hiç olamam.
Anlamlar inşa edip kalbe dokumaksa,
Kalemi elime almadan da duramam.

Karalama sözler olmasın karalama sözler,
Bıraksın gönüllerimizde en derin izler.
Zihinlerde canlanıp ibret ile açılsın gözler,
Sevgilinin vedasını yazıp aşığı vuramam.

Kültürümüzü unutup yeni bir akım açamam,
Milli değerlerimizi haykırmaktan kaçamam,
Dinimin emirlerini yazmaya paha biçemem,
Hikmet dolu sözleri boş satırlarda bulamam.
      Osman Ali Aydın

ALLAH’IMA   ŞÜKÜR
Allah’ın nimetlerini bilen,
Her kul düşünüp fikir etmeli.
Ondandır ne varsa gelen,
Olsa da bir pul şükür etmeli.

Peşi sıra olan gündüz ile geceden,
Söylediğin kelimeler ile heceden,
Bir kudreti işaret ederken yüceden,
İsyan, nankörlük ve küfür bitmeli.

Değiştirse gözünün kafadaki yerini,
Bedenin üzerine sardığı ince derini,
Seni düşünerek yazdığı kaderini,
İnanınca müslüman kulluk etmeli.

Sinir koysaydı tırnağa acıyla kesilir miydi?
Eklemler olmasa, yolda koşulur muydu?
Bineklere binmeyince, yollar aşılır mıydı?
Binince arabalara şükür ile gitmeli.

Bunca nimetlerine şükürüm yetmez,
Nankörlük edince isyanım bitmez.
Besmelesiz hiçbir işim rastgitmez,
Yuvasına tok dönen kuş olup ötmeli.

MERHABA
Merhaba,
Yeni başlayan güne,
İz bırakan düne,
Özlemle beklenen düğüne.
Merhaba,
Dağdaki çobana,
Emek verdiğin çabana,
Tarladaki sabana,
Merhaba.
Ümitli bekleyişe,
Çileler ekleyişe,
Şaşılan her işe,
Merhaba.
Alın terine,
Bayram yerine,
Gölgede serine.
Merhaba.
Soğuk geçen kışa.
Gülümseyen bakışa.
Takdir eden alkışa.
Merhaba.
İnsan olana,
Gözü dolana,
Mutluluğu bulana.
Merhaba.
Basılan toprağa,
Yeşeren yaprağa,
Balık tutan ağa.
Merhaba.
Ehli Kur’ana.
Yaramızı sarana.
Hatırımızı sorana.
Merhaba.
Oğul ile kıza,
Nazar etmeyen göze,
Bitmeyen söze.
Merhaba.
Kışı bitiren bahara,
Göğe yükselen buhara,
Oruçtan önce sahura.
Merhaba.
Doğarken Güneş’e.
İtaat eden eşe.
İşi bırakırken beşe.
Merhaba.
Ele yakılan kınaya,
Dualar eden anaya,
Yere yapılan binaya.
Merhaba,
Evde pişen aşa,
Yeni girilen yaşa.
Gökte uçan kuşa,
Merhaba,
İhrama giren hacıya,
Örtülü gezen bacıya,
Yemeğe konan acıya,

Merhaba,
Can taşıyan gebeye,
Doğumdaki ebeye,
Doğan bebeğe.
Merhaba,
Büyüyen küçüğe,
Ağaçtaki çiçeğe,
Yaşanan gerçeğe,
Merhaba,
Merada otlarken koyuna,
Çocuklar oynarken oyuna,
Türk’ün asil soyuna,
Merhaba,
Uzakta kalan köylere,
İtibar edilen beylere,
Söylenemeyen şeylere,
Merhaba,
Evi geçindiren kadına,
Nüfusa geçirilen adına,
Baklavanın tadına.
Merhaba,
Bolluk getiren pazara,
İyi niyetli nazara,
Allah’a kavuşturan mezara.
Merhaba.
    Osman Ali Aydın

ASİL   MİLLETİM
Ay ile yıldıza gönülden sevdalanmışız bir kere,
Ya onlarla beraber yaşarız ya da gireriz yere,
Selam olsun Alparslan’a, Yavuz’a, Fatih’e,
Selam olsun tarihi yeniden yazanlara; Çanakkale geçilmez.
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Atatürk haykırıyordu, bu topraklar bizimdir bilinsin,
Vatan toprağına düşman ayak bastıysa izi silinsin.
Olur mu? Misak-ı Milli sınırlarından tek bir taş verilsin.
Selam olsun destan yazanlara; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Şükürle yenmiş yarım ekmek varsa üzüm hoşafı,
Kana boyanmış toprak olmuş yiğidimin çarşafı,
Nöbetleşe kılıp terk etmemiş namaz için safı,
Selam olsun Allahu Ekber diyenlere; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Kaç cephede şehit düşmüş kalmamış erkek,
On beşliler kalmış vatanı savunmak için tek,
Kahraman Türk kadını vermiş orduma destek.
Selam olsun analara, bacılara; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

General Hamilton der ki; toprak Türk doğuruyordu,
Gelibolu toprakları ölüm olmuş bizi yoğuruyordu.
Dillerinde hep Allahu Ekber sesi duyuluyordu.
Selam olsun Kur’an ellerinde ölenlere; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Sanki dünyayı kaldırıyordu omuzlarında Seyit Onbaşı,
Verme vatanımızı derken akıyordu gözlerinin yaşı,
Koca denizi kana bulamış Yahya Çavuş ile tayfası,
Selam olsun düşmana dur diyenlere; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Teker teker ölüme gidiyordu elli yedinci alayımız,
Resulullah karşımızdayken ölüm bizim halayımız,
Yeter ki durmadan dalgalansın göklerde bayrağımız,
Selam olsun göğüslerdeki imana; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Pusula yazmıştı Halil, ödeyemedim borcumu bir mecidiye,
Cevap yazmıştı çoktan İbrahim, ben borcumu ettim hediye,
Yeter ki; arkadaşım ahirete kul hakkı ile çıkmasın diye,
Selam olsun kul hakkını gözetenlere; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

İş başa düşerse hazırdır yine benim eşsiz milletim,
Feda olsun der; bütün benliğim, kanım ve etim.
Huzur bulsun vatan toprağında öksüz ile yetim.
Selam olsun şehadeti arzulayanlara; Çanakkale geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez.

Huzurlu ol şimdi yerinde rahat uyu şehidim,
Vatan uğrunda can vermek benimde ahidim,
Dağlar, taşlar dile gelip olsun şahidim.
Yârdan geçilir vatan toprağından geçilmez,
Peygamberimin müjdelediği İstanbul’da beş çayı içilmez
        Osman Ali AYDIN

ÇANAKKALE GEÇİLMEZ
Üzerinde neler yaşandı anlat bize Gelibolu,
Her karış toprağında acı ve gözyaşı dolu,
Sana çıkıyordu peygamberler ile meleklerin yolu,
Toprağında yatan şehitlerinle sana değer biçilmez.
Saldırılara siper durdu bedenler; Çanakkale geçilmez.

Yarım ekmek ile üzüm hoşafıydı askerimin tayını,
Çoğu kez yiyeceksiz geçirirdi günlerini, ayını,
Nusret’in gece döşediği son yirmi altı mayını,
Hepsinin teker teker patlamasına akıl sır ermez,
Allah’ın izniyle isabet buldu onlar; Çanakkale geçilmez.

Yenildik dediler ama Türkler’in çiçeklerini kopardık
Biz Anadolu’da yepyeni çiçekler yetiştirmeyi başardık.
Çünkü asırlardır Hak’ka inanır ve Hak ile yaşardık,
Diller tevhidi söyledikçe düşmana toprak verilmez.
Göğüslerdeki iman set olur size; Çanakkale geçilmez.

Ocean zırhlısı yönünü çoktan çevirmişti; İstanbul’a,
Gözyaşları içinde duadaydı ordu bir mucize yolla,
Allah güç, kuvvet verdi Seyit isminde bir kula,
Türk Milleti İslam’ın son kalesidir fethedilmez,
Nice Seyitler çıkarır içinden; Çanakkale geçilmez.

Denizden yaklaşan düşmanın karşısında Yahya Çavuş,
Siperde hazır bekliyordu altmış üç askeriyle bir avuç
Deniz kırmızıya boyandı, düşmana toprak sanki yokuş,
Allah’a kavuşmak içindi niyetler şehitler ölmez,
Vatan sevgisi imandandır bize; Çanakkale geçilmez.

Elli yedinci alay karar kılıp topluca şehadeti seçti,
Ferman eyledi ölümü Mustafa Kemal başlarına geçti,
Allah’u Ekber nidalarıyla saldırırken ölüm bir hiçti,
Kur’an-ı Kerim ellerde oldukça korku nedir bilinmez,
Cennet vaat edilirken şehitlere; Çanakkale geçilmez.

Kolay mı sandınız İstanbul’da beş çayını içmek,
Bunun bedeli Türk’ün süngüsüyle toprağa düşmek,
Çare değildir haçlı bayrağı altında birleşmek,
Son peygambere inananlarda salatü selam kesilmez,
Sığınınca Muhammed’in sancağına; Çanakkale geçilmez.

Türk askerinin Dünya’ya verdiği insanlık dersi,
Ağlattı göklerdeki melekleri titretti hem arşı,
Diller tekrar ederken Akif’in yazdığı son marşı,
Dalgalanan bayrağımın sevgisi kalplerden eksilmez,
Milletim dünya üzerinde durdukça; Çanakkale geçilmez.

Kazanıldı zafer geride kaldı iki yüz elli bin acımız,
Gençlerimiz toprağa düştü yanlarında nice bacımız,
Gönüllerimizde yaşayacak onlar en değerli tacımız,
Bize sıra gelirse boynumuzun borcudur bundan kaçılmaz,
Vatana borç için görev bekledikçe Çanakkale geçilmez.

Şehadeti haykırıp duran ezan sesi camilerde dinmeyecek,
Özgürlüğüm adına dalgalanan bayrağım göklerden inmeyecek,
Nöbet tutan Mehmetlerim kutsal görevinden dönmeyecek,
Anaların evlatlarını vatana adaması yeryüzünde görülmez,
Atalarına layık olan evlatlar yetiştikçe Çanakkale geçilmez.
            Osman Ali Aydın