Doğuda Öğretmen Olmak..

hocam güzelce özetlemiş zaten... bende azıcık eklemek istedimde ankete bakılırsa af pek memnun emtemiş çoğu kimseyi.... yazık yaaa herkes görmeli zorluğu...

Doğuda Öğretmenlik Gibisi Varmı?şuan Batıda Çalışıyorum Ama O Günleri Çok Arıyorum.insanlık İnsana Değer Verme Saygı Hep Oralarda Var.şuanki Görev Yaptığım Batıda Ölsem Kimsenin Haberi Olmaz

katılıyorum..

aynen katılıyorum. ağzınıza sağlık. batıda affa uğrayıp merkeze 20 km. uzaklıktaki köyleri beğenmeyen arkadaşlar var malesef camiada. onları ağrıya karsa vana hakkariye vede  sayamadığım bir çok doğu iline öğretmenliği öğrenmeye davet ediyorum.

Ülkenin zor şartlarında görev yapmayıp, doğuya atanmadan , affa uğrayıp ohh diye sevinen arkadaşlar öğretmenim diye sevinmesinler 22 yaşında körpecik öğretmen olduğuma bile sevinemeden ailemden uzakta mesleğin tecrübesizliğiyle dağın başında bir okulda herşeyin üstesinden gelebilen bir öğretmen oldum.Eş durumu ile ancak batıya geldim.Geldiğimde buradaki yeni öğretmenlere göre 10-20 yıllık  tecrübeli gördüm kendimi. Doğu- batı ayrımı yapmadan asker polis nasıl gidiyorsa öğretmen de açık yüreklilikle her yerde çalışmalı.Zor tabiki ama korkulması gereken hiç bir şey de yok.Öğretmenliğin tadı ve zevki aslen oralarda (sınıf öğr.)

aynen katılıyorum. ağzınıza sağlık. batıda affa uğrayıp merkeze 20 km. uzaklıktaki köyleri beğenmeyen arkadaşlar var malesef camiada. onları ağrıya karsa vana hakkariye vede  sayamadığım bir çok doğu iline öğretmenliği öğrenmeye davet ediyorum.
 

           Doğuda öğretmen olmak...
 Öğrencilerinle birlikte ilk dersini tezek sobasını yakmakla geçirmek,yakamassan donmak demek.
 Donmuş,buz tutmuş tezekleri sobanın yanında önce eritmek, sonra yakabilme yeteneğini sergileyebilmek demek..
 6 kat giyinip,kar eldivenleri ellerinde ders anlatmak demek.çocuklarının elleri soğuktan mosmor olunca,yazamaz hale gelince sobanın yanında ritmik sayma yapmak demek..
 Elektriği olmayan ,loş sınıfındaki,koyu mavi boyalı sınıf duvarlarını renkli kartonlarla ışıldatmaya çalışmak demek...
  Kar yolu kesmişse elinde kürekle yolu açmak demek...
 1.sınıfta okuma yazma öğretmeden önce, türkçe konuşmayı öğretmek için pandomim yoluna başvurmak demek...
 Müfettiş geldiğinde ''Köye niçin gidiş geliş yapıyorsun? Sen başarısız bir öğretmen olacaksın!'' dediğinde,''Köy de kalcak ev yok,ama ben bunlara okuma yazmayı öğreteceğim... Göreceksiniz! ''diye bağırabilmek ,demek..
 Kardelenlerin, karların arasından çıkmaya başladığında,öğrencilerin onları kökleyip,öğretmenleri için plastik kaplara dikip sana hediye ettiğinde gözlerinden iki damla yaşı silmek demek...
  Hiç bilmedikleri,görmedikleri şemsiyeyle oynamasına izin vermek demek...
  Hiç tatmadıkları dondurmayı ,haziran ayında madımakların arasında büyük bir keyifle yediklerini seyretmek demek...
   Doğuda öğretmen olmakkk...Gerçek öğretmen olmak demek....Zoru başarmak demek...Yaşanılan her türlü zorluğa rağmen, çocuklarını ölesiye sevmek demek...(Ağrı mezra köy...yıl:2001 )

ağrıda bende 2002 2006 yılları arasında çalıştım. siz hangi köydeydiniz öğretmenim?

İlk görev yerim Bingöl merkeze bağlı ama merkezden  40 km öte bir mezra idi. (Yaygınçayır köyü ÜSKÜDAR mezrası yani Kız Kulesi'ni seyredalardım birkaç dağ sinsilesi arkasında olduğunun hayalli ile ) İlk gittiğimde donmuş olan musluklar yüzünden çeşmelerden su çekerken, gelip giden elektriği "acaba bir oyun mu oynuyor?" diye düşünürken, yalnızlığı müdürümle yani yine ben'le gidermeye çalışırken hep izlediğim filmlerde "hadi canım şimdi böyle şey olmaz" demelerimi düşünüp olur olur diye tebesüüm ederken, en yakınımda mezarlıkta yatanlara Fatiha okurken yine de mutluydum. Çünkü biliyordum ki kaderimi yani Ankara'da doğmayı ben istememiştim. Yani o mezradaki öğrencilerimden biride olabilirdim. O yüzden önyargısız gittiğim için atomu parçalamaya gerek duymadan alıştım yalnızlığa, öğrendim tek öğretmende olsa Zümre, ŞÖK hazırlamayı, gelen evraklarda kaybolmayı giden evrakları yazmak için kafa patlatmayı, sobayı bir başıma yakmayı ve en güzeli doğan güneşi sevdiklerimden önce selamlamayı...
Doğu'da öğretmen olmak herşeye rağmen yaşanmışlıklara rağmen güzel. Öyleki öğretmenlik bir meslekten çok öte benim için. Ve şimdiki okulumda (askerlikten sonra görev yeri değişikliği olduğu için) tebessümler daha bir içten, paylaşımlar daha bir yaşanılası geliyor. Çünkü yokluklarda anladım ki isteklerimden ödün verebildiğim kadar mutluluklarım artıyor...
Saygılarımla...

ben de doğuda görev yaptığım günleri unutamam.herkezin doğuyu görmesi gerek ama biz zorluk çektik, onlarda çeksin diye değil.. Sahip olduklarımızın değerini bilebilmemiz için. 15 yıl geçti üzerinden ben hala evimde çeşmeden su aktığı için şükrederim...

Doğuda öğretmen olmak, orada kaymakam,asker,polis olmaktan kolaydır.

Doğuda öğretmen olmak, orada kaymakam,asker,polis olmaktan kolaydır.

ya da size öyle geliyor!...

Doğuda öğretmen olmak, orada kaymakam,asker,polis olmaktan kolaydır.

Sayın "ikinoktaüstüste" öğretmenim,
Neyseki daha önceleri bir konu başlığı altında tanınmak adına yazı yazdığınızı belirtmiştiniz. O nedenler bu konu ile ilgili yazdığınıza cevap vermek yanlış olacaktır. Saygılarımla...

Doğuda  öğretmen olmak demek,rengarenk süslü paketlerin için girmeden ;bir kaç taze açmış papatyayı pırıldayan gözleriyle bir sabah ansızın kapınıza koyup kaçan öğrencileriniz olduğunu bilmek ve onlara  sımsıkı sarılmak demek,doğuda öğretmen olmak demek,ceplerindeki azıcık harçlıklarıyla size aldıkları minicik bir kolyeyi , yalan yanlış kurdukları fakat en samimi  cümleleriyle gözlerinizin içine bakarak hediye etmelerine sevinmeniz demek,doğuda öğretmen olmak demek,sizin için en küçük şeylerin sevgi adına ne denli büyük nimet olduğunu bilmek demek...Doğuda öğretmen olmak demek sevgi demek, karşılıksız çıkarsız sevmek demek!!!

ya da size öyle geliyor!...

Bunu doğunun en doğusunda çalışmış, bir sene boyunca buz gibi sınıfta montla atkıyla ders yapmış, kimi zaman eski ayakkabılarını tezek sobasında yakmış, sıkıntıdan fare sinek böcek avlamış biri olarak yazmıştım. Takdir sizindir tabii, çileler çekilir biter ama can geri gelmez. Her gün cennete gitme olasılığı olanların işlerinin daha zor olduğunu, halimize şükretmemiz gerektiğini anlatmaya çalışmıştım.

Doğuda öğretmen olmak;buz tutmuş elleri ayakları yüreğinle ısıtmak,nasırlaşmış ellerin sunduğu çiçekleri yumuşacık almak,değer görmemiş yavrulara önemli olduğunu hissettirecek söz ve güveni verebilmek,tandır ekmeğini onunla bölüşebilmek,yarının umut tohumlarını ekebilmek için kendini unutup şevkle,sabırla çalışabilmek...

güzel yaşayan bilir

öğretmenlik yapılacak yerler ister doğu olsun ister batı olsun her yerin kendine göre zorlukları ve güzelli,kleri vardır.ülkemizin doğu bölgelerinde geek iklim gerekse arazi şartlarından mesleğimizi icra etmek zordur ama yapılanlardan sonraki alınan güzel neticeler sonundaki mutluluğun tadı hiç bir yerde alınamıyor.hele güneşin doğmasıyla birlikte uyanıp sabayı yakınca ve ders saatinde öğrencilerin çivi gibi havadan sıcak bir ortama geldiklerini görünce insan herşeyi unutuyove size samimi örtmenim demeleri yok mu ...şartlr zor ama o zorluklar neticesinde güzel bi şeyleri görmenin tadıda h,ç bir şeye değişilmez diyorum. bizler bahçıvanız arkadaşlar gülleri ne şartlar altında olursa olsun yetiştiririz yeterki sağlık ve huzur olsun.....