Eğitimde Ne Tür Cezalar Uyguluyorsunuz?

dayak atmak kolaycılık gibi geliyor,ayrıca şiddet uygulamak öğrenciyi sizden uzaklaştırıyor.Geçen yıl 8.sınıf öğrencilerinden bir grup teneffüste çorbacıya kaçıyorlar.Neyse dönüp geldiklerinde nöbetçi öğretmen onları odama getirdi.Çok sakin bir üslupla niçin kaçtıklarını sordum.Ses yok,onlara okulun kuralları olduğunu ve okulu izinsiz terketmenin cezayı gerektirdiğini söyledim.Ceza olarakta yıl sonu mezuniyet gecesini haketmediklerini ve bu programın iptal edildiğini söyledim.Günlerce ellerinde çiçek demetleri peşimde koşturdular,özür dilediler.
Abdurrahman Gen öğretmenim,yönetmelikler belli evet,yaptırımlarda belli.Ama herzaman ona başvurmakta iyi olmuyor.Biz okulumuzda problemli olduğuna inandığımız öğrencilere sorumluluk veriyoruz.Çok etkili oluyor.Onu önemli bulun,takdir edin.Mutlaka olumlu değişiklik olacaktır.

Eğitim de .Tür cezalara ağırlık veriyorum.Tenefüse çıkarmamak ve adını yazdırmak gibi.Ya da daha kötü olarak tuvaletleri temizlemek,bahçeyi temizlemek.Sınıfta ki öğrenciye yardımcı olmak gibi....

bence tenefüse çıkmamak wc leri temizletmek gibi cezadan daha çok kızdığınız öğrenciye olan sevgi  ve alakanızı  kısa bir süreliğine  kesmeniz daha güzel.çünkü çocuk için öğretmenin herşeyi önemli anne babadanda önde geliyoruz arkadaşlar öğrencilerimiz için..

Şöyle bir düşünüp kısa bian çocukluğumuza dönelim:Siz olsaydınız öğretmeninizin verdiği cezalardan hangisi size daha ağır gelirdi ?

Benim için,onun sevgisini, ilgisini kaybetmek en ağır ceza olurdu...

Ben de ceza olarak,ilgimi azaltıyorum veya onun yapmaktan hoşlandığı etkinlikleri sınırlandırıyorum.Mesela yaptığı hatanın boyutuna göre o gün bilgisayar kullanmasına izin vermiyorum veya çok istediği bi etkinliği gerçekleştirmiyorum...

Ceza verirken,öğrencinin hangi sebepten bu cezayı aldığını mutlaka diğer öğrencilere açıklayalım ki yanlışın nerede olduğunu ve sonucunda neler olabileceğini bilip ona göre davransınlar.

Ve yazı yazma,ödevlerini yapma,kitap okuma gibi etkinliklerin ceza olarak verilmemesine ayrıca dikkat etmemiz gerekir.Çünkü,çocuk bunları, yaptığı yanlış davranışın sonucu ceza olarak aldığı için yapmak zorunda olduğuna inanacak ve normal zamanlarda da bu etkinlikleri yapmaktan haz almayacak.Belki de,yanlış öğrenme sonucu hayatı boyunca bu yargısı değişmeyecek...

Her konuda olduğu gibi ceza verirken de çok dikkatli olmamız,ince eleyip sık dokumamız gerekiyor.Cezalandırılanın çocuğun kendisinin değil de yaptığı yanlış davranışın olduğu da unutulmamalı...

Bende düşündüm şöyle ama hiç hatırlayamadım ne ceza aldığımı. ceza almadım galiba hiç.Ceza konusuna gelince öğrencinin yaramazlık yapması normaldir sonuçta çocuktur.onun yaramazlığına karşı verebileceğimiz ceza öğrencimizi eğitimden soğutmamalıdır .Ona ancak sevdiği bazı şeylerden kısıtlama yoluna giderek cezalar verebiliriz.(Bu arada Sudee öğretmenime katıldığımı belirteyim)Mesela ben Beden eğitimi dersine katmama yolunu seçtim ençok o dersi seviyorlar bundada başarılı olmaya başladım yaramazlık oranı düştü

mrb ben eğitimde ceza olarak olumsuz pekiştireci uyguluyorum ama pek faydasını göremiyorum

Bendeimde bazen dövdüğüm bir öğrencim var bu dediklerinizn de dayağında pek faydası olmuyor.Verdiğim görevi yapmıyor.Hatta teneffüse çıkmama yada beden eğitimi dersinden sınıf belkletme cezalarında bile kaçıyor sonrada biz okulda onu arıyoruz.Çok sevimli ve onun farklılıkları hoşuma gidiyor ama sınıfımda hiç sırasında bulamadığım ve ismini çağırarak görüşebildiğim bir öğrenci...Sınıfımda okumaya geçemeyen tek öğrenci...Diğer öğrencilere yanlış örnek olmaması için hemen hemen her gün ellerine cetvelle vurmak zorunda kalıyorum ne yapacağımı şaşaırdım. cezada dayakta hiç fayda etmiyorr.Ben ne yapacağımı bilmiyorum.

  Ne olur çocukları dövmeyelim öğretmenim. Onu da dövmeyin

Bendeimde bazen dövdüğüm bir öğrencim var bu dediklerinizn de dayağında pek faydası olmuyor.Verdiğim görevi yapmıyor.Hatta teneffüse çıkmama yada beden eğitimi dersinden sınıf belkletme cezalarında bile kaçıyor sonrada biz okulda onu arıyoruz.Çok sevimli ve onun farklılıkları hoşuma gidiyor ama sınıfımda hiç sırasında bulamadığım ve ismini çağırarak görüşebildiğim bir öğrenci...Sınıfımda okumaya geçemeyen tek öğrenci...Diğer öğrencilere yanlış örnek olmaması için hemen hemen her gün ellerine cetvelle vurmak zorunda kalıyorum ne yapacağımı şaşaırdım. cezada dayakta hiç fayda etmiyorr.Ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Çocuklarla konuşalım.....

Bir öğrencime aynı ödevi tam 4 defa verdim.Birinde  nasıl yapacağını tarif ederek,birindede yarı kadar tahtada yaparak.4.gelişte aklım başıma geldi.Okudunmu bu kitabın tamamını dedim,yarısını okudum dedi.Baktım yarısına göre değerlendirmiş.160 sayfaydı.Bende 80 sayfalık ödev vermişim  de yapmış gibi teşekkür ettim.Çocuk kitabı yeniden istedi ve tamamını okudu geldi.Dövmek yerine beyinleriytle oynayıp,onları şaşırtmak daha iyisi.Dövmek daha çok geri götürüyor.Bırakın dövmeyi korkutmak bile.Rahat olunca daha başarılı oluyolar.Hatta birazda magazinel olunursa hemen kapıyorlar konuyu.Yeterki güncel hayata ders uyarlansın.Zaten dayak öğretmenin bittiği an.

selam arkadaşlar önceden de belirtmiştim anasınıf öğrt. olduğumu.cezaya pek başvurmuyom.ama öğrencilerime en büyük ceza oyuncakların bi 10 dk yasaklanmas.çok işe yarıyo doğrusu.ama elimden geldiğince uygulamamaya çalışıyom.

aslında işi ceza değilde telafi olarak alırsak hem öğrenciye bir şans verir hemde vicdan azabına düşmemiş oluruz.mesela yapmamış olduğu bir görevi tenefüslerde yaptırarak

ben ceza uygulamak yerine olumlu davranışları ödüllendiriyorum.Sınıf kitaplığına aldığım yeni kitapları okuma hakkı oluyor olumdu davranış gösterenlerin iş de yaradı..

arkadaşlar sınıf öğretmenleri bu konuda avantajlı bence. öğrenciler sürekli sizinle birlikte olduğu için olumsuz davranışlarını düzeltmeniz çok daha kolay. ancak ikinci kademede daha dogrusu öğrencinin yaşı büyüdükçe işler zorlaşıyor. ben 7.sınıfların sınıf öğretmeniyim. iyi bir sınıf. onlara okulda uygulanan daha önceki sistemden farklı olarak dayağın insana yakışmadığı duygusunu aşılamaya çalıştım. onların birer birey olduklarını, gördükleri aksaklıkları dile getirebilceklerini, kendi hak ve sorumluluklarının bilincinde olmaları gerektiğini öğrettim. herşeyi sorgulamadan kabullenen, yeri geldiğinde kendi derdini özgürce ifade edemeyen bireyler olmalarını istemedim. epey bir süre uğraştım çocuklara verdim bol bol gazı anlayacağınız:) ama sonuç ne oldu dersiniz? ipin ucu bir noktada kaçtı sanırım. onların üzerinde ezici bir otorite kurmadığım için bu sefer kendilerini çok üst noktalarda görmeye başladılar. her fırsatta konuşarak davranışlarını olumlu hale getirmeye çalışsamda bu aralar çaresiz kaldığımı hissediyorum. çünkü öğrencilerimin bazıları saygısız, ukala, öğretmene karşı gelen tipler haline dönüştü. bunda tabiki ergenlik döneminin payıda yadsınamaz. ancak sözün kısası öğrencilerimin gidişatı iyi değil. geçen hafta cuma günü sert bir konuşma yaptım hani damardan girmek derler ya işte o tipteki konuşmalardan oldu. ve öğrencilerle arama mesafe koydum. onlara bize ne oldu böyle diye düşünmeleri için fırsat verdim. değişim sürekli olur mu yoksa geçicimi bilmiyorum. ergenlik dönemi asiliğini en aza indirmenin bir yolu varmıdır?
bu arada bu sınıfta kız ve erkek öğrenciler dönem başında birbirlerine düşman gözüyle bakıyorlardı. tabi bunda yaşadıkları aile ortamının önemi büyük.
herneyse zaman için bu problemi çözmeyi başardık ancak bu yeni çıkan ukalalık, kendini beğenmişlik ve saygısızlık davranışlarını nasıl gidereceğim hakkında tavsiyesi olan varsa bekliyorum arkadaşlar.

arkadaşlar ben okulumuzda öğrenci davranışların değerlendirme kurulunda çalışıyorum karar aldık  okulun en göz önünde olan duvarına bir onur panosu astık sınıfların şubelerine göre bir fotoğraf sığacak büyüklükte cepler yaptık her ayın sonunda sınıflardan seçilen 2 öğrencinin fotoğrafını asıyoruz ve o öğrencileri ohafta başındaki törenden sonra çağırıp bütün öğrencilerin karşısında onure ediyoruz çok işe yaradı

Bazen öyle bir hal gelir ki,sınıfta kaçıp neresi olursa gideyim
Özellikle doğu bölgelerinde çocuklar sürekli şiddete tabi olduğundan sizin bazı çabalarınız  yanlış değerlendirilebiliyor,boşa çıkabiliyor ama yine de:
Tavsiylerim
*Sınıfa tam bir şekilde adapte olmak lazım.Yani sınıfa girdiğimizde dünya ile bağlantımızı koparma derecesinde.( çoğu zaman mümkün olmamasıyla beraber)
*Sınıfı kendimize müptela hale getirmek( öğretmen acaba bugün ne yapcak?)
*Sorunlu öğencilere ayrı zaman ayırma,özel ilgilenme hatta mümkünse okuldan diğer öğretmenlerle veli ziyaretine gitme...
*Okul dışı diğer sosyal faaliyetlere yönlendirme,okul dışında da birlikte olma
Kısacası ona önemsendiğini,değer verildiğini farkettirebilecek şeyler..
1. kademede bunların dışında psikolojik baskı bazen küsme...
biraz daha oyunlaştırma...