Eğitimhaneliler, Üzüntülerimizi Burada Paylaşalım

İnşallah hocam. Dualarımız tüm evlatlarımız için. Rabbim şifa bekleyen tüm hastalara şifa versin. Allah razı olsun. İnsan içini dökmek, bir umut bekliyor. Burada yazılanları okuyunca içim rahatladı. Bu da geçer inanıyorum.

Hayırlı günler arkadaşlar.
Bugün 6 yaşındaki oğluma alerji testi yapıldı. Ve bir sürü şeye karşı alerjisi olduğunu öğrendik. Doktor bu kadar şeye alerjisinin olmasının normal olmadığını bağışıklık sisteminin zayıf olabileceğinden bahsetti. Alerjik olduğu yiyeceklere karşı bir müddet dikkat etmemizi daha sonra tekrar kontrol edeceğini söyledi.
Duanızı bekliyoruz arkadaşlar. Gerçekten çok moral bozucu bir durum. Yiyecek neredeyse hiç bir şey kalmadı. Mama önerdi doktor.
Rabbim her şeye Kadirdir.

      Hayırlı akşamlar.

      Biraz uzun bir paylaşım olabilir. O nedenle şimdiden kusura bakmayın, hakkınızı helal edin lütfen. Herkesin hayatında üzüldüğü pek çok olay vardır. Bu üzüntüler herkeste farklı farklıdır.

    Babalarımız bizler için çok değerlidir. Hayatımızın pek alanında dokunuşları vardır. Bu dokunuşlar maddi ya da manevi olabilir. Hangisi olursa olsun hayatımızın akışı değişir. Sıkıntılarımızdan kurtuluruz. Geleceğimize yön veririz bu dokunuşlarla. Bugün öğretmensek, onun çok payı vardır bunda.
 
    20. ölüm yılına 1 gün kala rahmetli babamın da benim için çok önemli yönlendirmeleri ve desteği oldu hayatımda.

   Benim için hepsi değerliydi ama biri hepsinden daha önemliydi.

   1992 yılında Harita – Kadastro bölümünü bitirmiş. 92-93 eğitim öğretim yılında vekil öğretmen olarak çalışmıştım. Kasım 1994 tü. Erzincan’da bir firmanın şantiyesinde çalışırken Polislik mülakatını da kaybedince babama yeniden üniversite sınavına girmek istediğimi sınıf öğretmenliğini kazanmak istediğimi, kazanırsam çalıştığım firmada ya da başka işlerde çalışıp okul masraflarımı çıkarmayı düşündüğümü söyledim.

     Ama başaramazsam çalışmayı ya da iş bulamazsam. Okul masraflarım sana kalırsa bu iş nasıl olur dedim ve bekledim.

     Bana söylediği cümle basit gibi görünse de Üniversite sınavına çalışırken beni motive eden bir cümleydi. Mart 1995 te Samsun’da istinat duvarı yapıyoruz. Harita elemanı olarak çalışıyorum. Aklıma babamın o cümlesi geldikçe gündüz arazide ölçüm yapıyor, gece herkes uyurken ben FİNAL dergilerinden sınava hazırlanıyordum.

     Babamın cümlesi şuydu: “SEN YETER Kİ KAZAN ÖĞRETMENLİĞİ BEN ELBİSEMİ SATAR SENİ YİNE OKUTURUM.”  O cümle beni müthiş motive ediyordu. Sınıf öğretmenliğinin puan türü o yılki ÖYS sınavından itibaren  TS puandan TM puanına değiştirilmesi de lehime olmuştu.

     Allah mekanını cennet eylesin okutmakla kalmadı. Bir de 3. sınıfın yarısında yuvamı kuruverdi. 1,5 yıl evli okudum. 

1999 da atanınca tek bir hayalim vardı. Babama olan vefamı ona göstermek. Maddi manevi ona destek olmak. Nasip olmadı. Yetmedi ömrü. Atandıktan 14 sonra kaybettim. 1 yıl boyunca da ağladım.

     2012 yılında da onu anlatmak için bir şiir yazmıştım. Onu paylaşmadan önce kovid nedeniyle babasını kaybeden, daha önce babasını kaybetmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Allah sizlere de sabır versin. Babası sağ olanlara Allah’tan uzun ömürler vermesini dilerim. 

Babasını kaybedenlerin böyle bir şansı yok. Ama sizler babanıza yaptıkları için teşekkür edebilirsiniz hâlâ.


                 BABAM

Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.

Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.

Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.

Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.

İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.

Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.

Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.

                                                19.12.2012
                                              Enver ÇOCUK

Yarın yine bir 20 Aralık ve inşallah annemle konuşmak nasip olur.
Bu paylaşıma şiddetle ihtiyacım vardı. Tekrar kusura bakmayın uzun paylaşım için. Herkese iyi akşamlar dilerim.

Allah ölmüş büyüklerimize rahmet eylesin mekanı cennet olsun.. Babanıza vefasızlık yapmamışsınız hocam... Bu paylaşımınız hem baba hem de evlat olanlar için önemli. Tekrar Allah rahmet eylesin

dark city ögretmenim mekani cennet olsun babanizin.Ayrica ne kusuru, cok guzel yazmissiniz.
Sizi cok iyi anliyorum.benzer seyleri yasadim ben de.cok emegi vardi babacigimin uzerim de.o yil eylul de atamam yapilmadigi icin cok sevinmisti.kiyamiyordu bana, hic istemedi evden ayrilmami.ücretli calosmaya basladim,ilk maasim onun hastane masraflarina nasip oldu.cok da gecmedi uzerinden vefat etti 7 gun sonra da supriz bir ara atamayla cikti tayinim.inanilir gibi degildi.saatlerce agladim o gunde.
Rabbim butun ölmüs emektar babalarimizin mekanini cennet eylesin insallah.17 yil bitti bizim de ama icimdeki kor sönmedi hiç.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] Rabbim mekanını cennet eylesin, nur içinde yatsın babanız..

      Hayırlı akşamlar.
Gözyaşlarımı tutamadım hocam. O kadar içten yazmışsınız ki. Evet hayattayken kıymetini bilmek lazım. Sizin ve tüm babası ölenlerin başı sağ olsun.
      Biraz uzun bir paylaşım olabilir. O nedenle şimdiden kusura bakmayın, hakkınızı helal edin lütfen. Herkesin hayatında üzüldüğü pek çok olay vardır. Bu üzüntüler herkeste farklı farklıdır.

    Babalarımız bizler için çok değerlidir. Hayatımızın pek alanında dokunuşları vardır. Bu dokunuşlar maddi ya da manevi olabilir. Hangisi olursa olsun hayatımızın akışı değişir. Sıkıntılarımızdan kurtuluruz. Geleceğimize yön veririz bu dokunuşlarla. Bugün öğretmensek, onun çok payı vardır bunda.
 
    20. ölüm yılına 1 gün kala rahmetli babamın da benim için çok önemli yönlendirmeleri ve desteği oldu hayatımda.

   Benim için hepsi değerliydi ama biri hepsinden daha önemliydi.

   1992 yılında Harita – Kadastro bölümünü bitirmiş. 92-93 eğitim öğretim yılında vekil öğretmen olarak çalışmıştım. Kasım 1994 tü. Erzincan’da bir firmanın şantiyesinde çalışırken Polislik mülakatını da kaybedince babama yeniden üniversite sınavına girmek istediğimi sınıf öğretmenliğini kazanmak istediğimi, kazanırsam çalıştığım firmada ya da başka işlerde çalışıp okul masraflarımı çıkarmayı düşündüğümü söyledim.

     Ama başaramazsam çalışmayı ya da iş bulamazsam. Okul masraflarım sana kalırsa bu iş nasıl olur dedim ve bekledim.

     Bana söylediği cümle basit gibi görünse de Üniversite sınavına çalışırken beni motive eden bir cümleydi. Mart 1995 te Samsun’da istinat duvarı yapıyoruz. Harita elemanı olarak çalışıyorum. Aklıma babamın o cümlesi geldikçe gündüz arazide ölçüm yapıyor, gece herkes uyurken ben FİNAL dergilerinden sınava hazırlanıyordum.

     Babamın cümlesi şuydu: “SEN YETER Kİ KAZAN ÖĞRETMENLİĞİ BEN ELBİSEMİ SATAR SENİ YİNE OKUTURUM.”  O cümle beni müthiş motive ediyordu. Sınıf öğretmenliğinin puan türü o yılki ÖYS sınavından itibaren  TS puandan TM puanına değiştirilmesi de lehime olmuştu.

     Allah mekanını cennet eylesin okutmakla kalmadı. Bir de 3. sınıfın yarısında yuvamı kuruverdi. 1,5 yıl evli okudum. 

1999 da atanınca tek bir hayalim vardı. Babama olan vefamı ona göstermek. Maddi manevi ona destek olmak. Nasip olmadı. Yetmedi ömrü. Atandıktan 14 sonra kaybettim. 1 yıl boyunca da ağladım.

     2012 yılında da onu anlatmak için bir şiir yazmıştım. Onu paylaşmadan önce kovid nedeniyle babasını kaybeden, daha önce babasını kaybetmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Allah sizlere de sabır versin. Babası sağ olanlara Allah’tan uzun ömürler vermesini dilerim. 

Babasını kaybedenlerin böyle bir şansı yok. Ama sizler babanıza yaptıkları için teşekkür edebilirsiniz hâlâ.


                 BABAM

Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.

Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.

Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.

Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.

İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.

Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.

Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.

                                                19.12.2012
                                              Enver ÇOCUK

Yarın yine bir 20 Aralık ve inşallah annemle konuşmak nasip olur.
Bu paylaşıma şiddetle ihtiyacım vardı. Tekrar kusura bakmayın uzun paylaşım için. Herkese iyi akşamlar dilerim.

      Hayırlı akşamlar.

      Biraz uzun bir paylaşım olabilir. O nedenle şimdiden kusura bakmayın, hakkınızı helal edin lütfen. Herkesin hayatında üzüldüğü pek çok olay vardır. Bu üzüntüler herkeste farklı farklıdır.

    Babalarımız bizler için çok değerlidir. Hayatımızın pek alanında dokunuşları vardır. Bu dokunuşlar maddi ya da manevi olabilir. Hangisi olursa olsun hayatımızın akışı değişir. Sıkıntılarımızdan kurtuluruz. Geleceğimize yön veririz bu dokunuşlarla. Bugün öğretmensek, onun çok payı vardır bunda.
 
    20. ölüm yılına 1 gün kala rahmetli babamın da benim için çok önemli yönlendirmeleri ve desteği oldu hayatımda.

   Benim için hepsi değerliydi ama biri hepsinden daha önemliydi.

   1992 yılında Harita – Kadastro bölümünü bitirmiş. 92-93 eğitim öğretim yılında vekil öğretmen olarak çalışmıştım. Kasım 1994 tü. Erzincan’da bir firmanın şantiyesinde çalışırken Polislik mülakatını da kaybedince babama yeniden üniversite sınavına girmek istediğimi sınıf öğretmenliğini kazanmak istediğimi, kazanırsam çalıştığım firmada ya da başka işlerde çalışıp okul masraflarımı çıkarmayı düşündüğümü söyledim.

     Ama başaramazsam çalışmayı ya da iş bulamazsam. Okul masraflarım sana kalırsa bu iş nasıl olur dedim ve bekledim.

     Bana söylediği cümle basit gibi görünse de Üniversite sınavına çalışırken beni motive eden bir cümleydi. Mart 1995 te Samsun’da istinat duvarı yapıyoruz. Harita elemanı olarak çalışıyorum. Aklıma babamın o cümlesi geldikçe gündüz arazide ölçüm yapıyor, gece herkes uyurken ben FİNAL dergilerinden sınava hazırlanıyordum.

     Babamın cümlesi şuydu: “SEN YETER Kİ KAZAN ÖĞRETMENLİĞİ BEN ELBİSEMİ SATAR SENİ YİNE OKUTURUM.”  O cümle beni müthiş motive ediyordu. Sınıf öğretmenliğinin puan türü o yılki ÖYS sınavından itibaren  TS puandan TM puanına değiştirilmesi de lehime olmuştu.

     Allah mekanını cennet eylesin okutmakla kalmadı. Bir de 3. sınıfın yarısında yuvamı kuruverdi. 1,5 yıl evli okudum. 

1999 da atanınca tek bir hayalim vardı. Babama olan vefamı ona göstermek. Maddi manevi ona destek olmak. Nasip olmadı. Yetmedi ömrü. Atandıktan 14 sonra kaybettim. 1 yıl boyunca da ağladım.

     2012 yılında da onu anlatmak için bir şiir yazmıştım. Onu paylaşmadan önce kovid nedeniyle babasını kaybeden, daha önce babasını kaybetmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Allah sizlere de sabır versin. Babası sağ olanlara Allah’tan uzun ömürler vermesini dilerim. 

Babasını kaybedenlerin böyle bir şansı yok. Ama sizler babanıza yaptıkları için teşekkür edebilirsiniz hâlâ.


                 BABAM

Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.

Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.

Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.

Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.

İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.

Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.

Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.

                                                19.12.2012
                                              Enver ÇOCUK

Yarın yine bir 20 Aralık ve inşallah annemle konuşmak nasip olur.
Bu paylaşıma şiddetle ihtiyacım vardı. Tekrar kusura bakmayın uzun paylaşım için. Herkese iyi akşamlar dilerim.

Sabahın bu saatinde okuma fırsatım oldu hocam,  çok içten olmuş yazınız. Rabbim rahmet eylesin, mekânı cennet olsun inşallah. 🤲