Eğitimhaneliler, Üzüntülerimizi Burada Paylaşalım

Bizim sopaya ihtiyacımız yokki öğretmenim.. er yada geç kabul olacak duamız var..

Nasıl ki emek veriliyor çocuklara ne öğrenmiş diye sınav yapılıyor , hüzünlerde birer sınav değil mi aslında....

Sınav öğretmenim, Rabbim başarıyla geçmeyi nasip etsin inşallah.

Sel felaketinin yaşandığı Bozkurt’a,yangın felaketlerinin yaşandığı bölgelerimize geçmiş olsun,acil şifalar dilerim:(

Doğayı seven,yeşile değer veren çocuklar yetiştirelim ilk dersimiz çevre,yeşil,doğa sevgisi ve önemi olsun..

Çevre felaketleri son bulsun..

Felaketlerden etkilenen öğretmenlerimize acil şifalar dilerim..

Üzülmek, vicdanı tetikler. Bu durum kişinin empati yapmasını sağlar. Empati kuran insanları daha iyi anlar.

Kısaca üzülmek hiç de zararlı bir şey olmasa gerek.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Amin inşallah.Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun hocam.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah hocam. Bizler de babalarımızın annelerimizin yaşıyorken kıymetini bilelim...

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

İnsanın yaşı kaç olursa olsun, başı sıkışınca ilk akla gelen annesi ve babası olur. Mekanı cennet olsun sayın hocam.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Ben de her sabah Babamın özlemiyle uyanıyorum. Allah mekanlarını Cennet etsin.

Ben de her sabah Babamın özlemiyle uyanıyorum. Allah mekanlarını Cennet etsin.

Amin.
Allah rahmet etsin sayın hocam.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Hayırlı sabahlar.
Hayatın akışında hüzün de var neşe de.

Aslında üzüntülerimiz bizi daha güçlü, daha dirençli yapar.

Bu sabah bir şey aklıma geldi. Hatırladığım olayın merkezinde 22 yıl önce kaybettiğim babam vardı.

Babalarımız kalbimize, zihnimize dokunuşlarıyla hayatımıza yön verir.

Hatırladığım şey:
KTÜ Fatih Eğitim Sınıf Öğretmenliği 2. sınıfı bitirmiştim. Eylül 1997'de  Niğde'de okuyan kardeşimin tanına yatay geçiş için başvuru yapmıştım ve kabul edilmişti. Ama öğrenci işlerine dosyamı Trabzon'dan istemeyin. Geri dönme hakkım saklı kalsın demiştim. Onlar da tamam demişti.

Gönlüm hep Trabzon'dan yanaydı. Ama ailemin ekonomik yükü azalsın diye Niğde'ye gelmem gerekiyordu.

Okulların ilk haftası bitmişti. Her iki okulda da devamsızlık yapmış oluyordum. O bir haftada zihnimde hep o iki kelime vardı: Trabzon mu Niğde mi?

Mekanı cennet olsun. ilk haftanın cumartesi günü ikindi vakti idi. Hayat akışımı değiştiren o cümleyi duydum babamdan:
"Ne düşünüp durursun oğlum, belli ki sen Trabzon'a gitmek istiyorsun. Al biletini git orada oku."

Dünyalar benim olmuştu. Yapmıştı yine fedakarlığını babam. Onu bu aralar çok özlüyorum. Sanki yanımda ve her sorunuma bir yol gôsteriyor gibi hissediyorum.

Babası vefat etmiş arkadaşlara baş sağlığı dilerim. Mekanları cennet olsun. Onların bizler için yaptıklarını, bizler de evlatlarımız için yaparız inşallah.

Ahirete göçmüş tüm buyüklerimizin mekanı cennet olsun.

Dağılan yuvalarda, ayrılıktan etkilenen veya ileride etkilenecek çocukların yüzlerindeki hüzün ve dillerinden dökülen bazı sözler çok etkiliyor insanı.

Dağılan yuvalarda, ayrılıktan etkilenen veya ileride etkilenecek çocukların yüzlerindeki hüzün ve dillerinden dökülen bazı sözler çok etkiliyor insanı.

Ben mutsuz oldugum zamanlarda kızım diyor anne sen eski  resimlerde mutluymuşsun, şimdi niye mutlu değilsin, neden yüzün gülmüyor diyor... Mutlu olup olmadığını bile biliyorlar. Daha 3 yaşında...

Ben mutsuz oldugum zamanlarda kızım diyor anne sen eski  resimlerde mutluymuşsun, şimdi niye mutlu değilsin, neden yüzün gülmüyor diyor... Mutlu olup olmadığını bile biliyorlar. Daha 3 yaşında...

Maalesef sayın hocam. Onların en az etkilenecegi bir hayat düzeni kurmak gerçekten çok zor.

Keşke çocuklardaki saf, temiz, doğal davranışlar ve iyi niyet büyüklere de yansısa.

Mersin Erdemli sakinleri olarak hüznümüz sevince dönüşüyor şükür. Net bilgi edinemedim ama terör örgütü tarafından kandırılıp pazartesi gunü kaçırılan 3 kız evladımız dün itibariyle HATAY İskenderun'da bulunmuş. Biri mahallemizin evladıydı. Çok şükür, anne babası adeta yeniden doğdu.

Bartı'nın Amasra ilçesinde meydana gelen maden ocağındaki patlamada ebediyete uğurladığımız vatandaşlarımıza Allah rahmet etsin. Yakınlarına sabırlar versin. İnşallah kaybımız artmaz.