Öğretmenim benim düşüncem, ne kadar bilimsel olur bilmiyorum ama;
1. Altı yaşındaki çocuklar günlük hayatın içinde her zaman göz teması halinde olduğu harfleri daha kolay öğrenebilir düşüncesindeyim. Yaşamda karşılığı olmayan, altı yıllık yaşamlarında hiç karşılarına çıkmamış bir yazı stili çocukların okuma sürecini olumsuz etkiliyor bence. Yazma konusundaki handikapları söylememe gerek yok sanırım. Motorsal becerileri ilk aşamada bu yazı tarzı için yeterli değil, bu durum elbette zamanla gelişiyor ama Çocuğun ilk 1 ay yaşadıkları sizce onların küçük dünyasındakiler, ''başaramıyorum'' hissi geri alına biliyor mu?
İleri ki yıllarda bu çocuklar neden vazgeçiyorlar el yazısından? Çocuklara da bir sorsak diyorum ben. Sadece branş öğretmenlerine suç atmayalım. Benim daha önce okuttuğum sınıftlarda okuma süreci düz yazıya dönünce çocuk onu yazmak istiyor, Çünkü başını nereye çevirse el yazısı değil, düz yazı görüyor.
2. Hızlı düşünmeyi ve yazmayı sağladığından bahsediliyor bu bilimsel makalelerde. Zaten burada hiç kimse kesinlikle öğretilmesin demiyor, okuma yazma süreci bu şekilde öğretilmesin diyor. Çocuklar zaten yazamayı ilk öğrendiklerinde bir kere taneli, anlattı gibi kelimeleri nasıl yazıyor, buradaki tüm meslektaşlarım biliyor. tttaaaannnneeeelllliiii dye diye uzata uzata tekrar ede ede yazıyor ve dura dura yazıyor. Nerde hız???
3. İleriki yıllarda- 4. sınıftan sonra- düz yazıya dönülmesi zaten başlı başına bir sorun. Bir şeyler evet bilimsel olarak çok güzel gözüküyor, bu değişiklik yapıldığı zamanlar eminim bu bilimsel çerçeve düşünülerek yapılmıştır. Fakat Bilimsel makalelerden sadece yazı stili ile ilgili bölüm alınarak, okul ortamlarımız göz ardı edilerek ( 50 kişi minicik bir sınıfta, İlgisiz veli, Öğrenciye farklı aktivite alanı tanımayan okul bahçeleri vs. ) yapılınca değişikliler tam olmuyor sanırım. Herkes bir tutturmuş yurt dışında da böyle onlar nasıl yapıyor? Evet yurt dışındaki eğitimin her şeyi ülkemizde var bir tek el yazısına biz karşıyız! diyerek, selam ediyorum.
Kayra öğretmenim, bence en büyük yanlışımız bitişik yazıyı öğretirken bitişik yazı ile yazılmış metinleri okutmamızdır.
Dünyanın her yerinde okuma dik temel harfler ile yazılmış metinler üzerinde yapılır.
Bitişik yazıyla yazılmış ne kitap, nede bir gazete vardır.
Okul programlı öğretimin yapıldığı bir yerdir. Ayrıca bitişik yazı çocuğun doğasına uygundur, onun psikomotor davranışlarını destekler.(Eline ilk defa kalem alan bir çocuğun yumurtaya benzer oval karalamalar yapması).
Çocuklarımızın yaşadığı zorlukların, biz öğretmenlerin hırsları ve ses temelli cümle yöntemini doğru uygulayamamamızdan kaynaklandığını düşünüyorum.
Orta okul öğretmenlerinin yazılı kağıtlarını okumada çektiği sıkıntılardan dolayı öğrencilere baskı yapılıyor. bu şekilde dik temele dönüş başlıyor..
Bunun geçici olduğunu düşünüyorum. Çünkü psikomotor davranışlar unutulmaz. (Bisiklete binmenin unutulmadığı gibi) Bu çocuklar ileride yine bitişik yazacaklardır.
Eskiden bitişik yazıyı 4. sınıfta öğretirdik..Öğretebildik mi? hayır. İlk öğrenmeler baskın çıkıyor.
Çocuğun yazarken çıkardığı "tttaaaannnneeeelllliiii" uzatma geçicidir.
Bu çocukların küçük kasları tam olarak gelişmediğinden oldukça az yazdırılmalıdır. yorulmaları gayet doğaldır. Bir de 60 aylık gelenler var bunların içinde.
Birinin başarabildiğini diğerinden beklenilmemelidir. Hızlı yazmayı 1. sınıfta beklemeyelim.. O çocuğun ileriiki öğrenim yaşantısında görülecektir (Hızlı not tutma biçiminde).
Biraz uzun oldu beni bağışlayacağınızı umarım. Amacım sadece bilgi ve tecrübe birikimimi siz ülkemin değerli sınıf öğretmenleri ile paylaşmaktır.
Sevgiyle kalın...