Eski Zamanları Özleyen Var Mı?

Eski Zamanları  özlemeyen mi var ?
Barışın ,huzurun ,saygının ,sevginin ,doğallığın olduğu,
ayrımsız tüm insanların eşit olduğu,
sen,ben,kadın,erkek ayrımının olmadığı zaman dilimleri .

Özlenir, özledim ....

Bende eskiyi özledim. o zamanlarda herşey olması gerektiği gibiydi

İnsanların saflığını ......

paylaşmayı,az eşyasını,güzelliklerin değerini.

Hemde ne çooook. ...keşke tekrar küçülsem
.

yetişkinliğimdeki aklımla değil de çocukluğumdaki kalbimle dünyayı görebilsem keşke..
belki bu kadar çok hasret duymazdım eski zamanlara..

Şimdilerde bırakın apartmanı,
Karşı komşuyu bile tanımazken,
"mahalleden arkadaşım" diye bir kavram vardı, çok eskiden...
Kol kola, omuz omuza geçti bizim çocukluk günlerimiz,
Ve sanırım bilyelerimiz çarpışırken büyüdü yüreklerimiz...
İşte hep bu yüzden,
Bu içimizin boşlukları,
Yalnızlık hastalıkları,
hep bu yüzden...
Bildiğin; insan azlığı,
Sevgi tenhalığı,
Vefa karanlığı...

Umutlarimi özlüyorum gencligimi

Cocuklugumu ozluyorum beyaz bisikletimi hergun yikamayi .pembe spor Ayakkabılarımla uyudugum gunleri ozluyorum

“Muhabbet” dolu o güzel insanları...

Eski Günler

Nerede o eski günler
Nerede koşup oynadığımız yerler
Eski resimlere bakıp ta damla damla
Gözyaşı döken oldum


Nerede, nerede o eski günler
Bitmeyen o güzellikler mutluluklar nerede
Tek tek canlanıyor beynimde geçen günler
Geri gitmek ve o anı yaşamak ister bu yürek
Yaşamak istedim bir an olsun bile
Ama nafile geçen günler gelmez geri

Cüneyt Solgun

arkadaşlarla beraber ekmeğe yağ sürüp üzerine toz şeker serpmek ve komşumuzun verdiği salçalı ekmeğin tadı....şimdilerde bu tadı hiçbir yerde bulamıyorum değerli arkadaşlarım

arkadaşlarla beraber ekmeğe yağ sürüp üzerine toz şeker serpmek ve komşumuzun verdiği salçalı ekmeğin tadı....şimdilerde bu tadı hiçbir yerde bulamıyorum değerli arkadaşlarım

bir an çocukluğum canlandı zihnimde.. antebin sıcağında elinde sıcak ekmek arası salça....

Eski zamanlarını özlemeyen var mıdır ki..Bizi biz yapan herşey eskide saklı,saçımızı okşarken "ne tatlı çocuk" diyen teyzelere tebessüm ederken öğrenmedik mi gülümsemeyi; oyuncağımızı alınca başkasının çocuğu,ağlamayı küsmeyi öğrenmedik mi..bir çikolatayla dünyalar bizim olurken,annemiz bizi komşuya bırakıp gittiğinde dünyamız yıkılmadı mı..Acıyı da sevgiyi de eski zamanlarda öğrendik,şimdi sadece başka boyutlarını yaşıyoruz; kırılan oyuncağımız değil,kalbimiz..bizi komşuya bırakıp giden annemiz değil,sevildiğimizi sandığımız kişiler..yine ağlıyoruz,yine gülüyoruz,yine küsüyoruz..bizi biz yapan eskide kalan ne varsa,öyle yeni ki..

eskiden kışlar soğuktu; şimdi insanlar soğuk, yürekler soğuk